Kolejny etap dziejów sportu w
Konopiskach pragnę przedstawić już w szerszym okresie czasowym. Cezura czasowa
wydaje się być jasna. Nie jest jedynie odzwierciedleniem przemian historycznych.
W 1956 roku, jak już o tym pisałem, klub zmienił nie tylko nazwę, ale i
przynależność do zrzeszenia sportowego (zamiast zrzeszenia „Górnik” - Ludowy
Związek Sportowy). Z kolei data końcowa określa kres istnienia polskiego sportu
w ramach PRL-u i konieczność przystosowania się do nowych, nierzadko dużo
trudniejszych warunków materialnych okresu kapitalizmu.
Podobnie, jak
miało to miejsce w poprzedniej części, postaram się ukazać historię klubu z
podziałem na jego poszczególne sekcje oraz odrębnie pokażę dzieje struktur
klubowych. W omawianym okresie zaznaczyła się dominacja piłki nożnej. Kilka
sukcesów odnieśli tenisiści, powstała wreszcie sekcja
szachowa.
Działalność LZS Konopiska do roku
1967.
W pierwszych
latach istnienia LZS Konopiska głównymi zadaniami zarządu klubu były:
przeorientowanie działalności klubu na nowe struktury, w jakich przyszło działać
oraz ustabilizowanie sytuacji związanej z działalnością poszczególnych sekcji.
Od 1956 roku prym wieść zaczęły drużyny piłki nożnej oraz sekcja tenisa
stołowego, które stały się priorytetowymi, w odróżnieniu od okresu
wcześniejszego.
Prezesem w
latach 1956-1964 był Edward Lipartowski, z wyjątkiem roku 1959, kiedy zastąpił
go na krótko Józef Furmanek. Od 1965 roku prezesował zaś przez kolejne dziewięć
lat Zdzisław Kruk, postać niezwykle dla klubu zasłużona. Sekretarzami byli
wówczas kolejno: Stefan Słabosz (1957-1958), Władysław Kowal (1959), Zdzisław
Kruk (1960-1961) oraz Stanisław Sączek II (1962-1966). Lata te są słabiej
naświetlone w klubowych annałach. Dopiero połowa lat 60-tych przynosi tu
poprawę.
W 1965 roku
klub uzyskał możnego protektora. Odpowiadając na apel częstochowskiego ZPN Raków
stał się klubem patronackim nad LZS-em Konopiska w dniu 12 stycznia 1965 roku, o
czym donosiło „Życie Częstochowy”. W tym też roku klub nakreślił pięcioletni
plan rozwoju, który zakładał aktywizację sportową dziewcząt, zwiększenie ilości
członków zarządu klubowego, zacieśnienie współpracy ze szkołą podstawową oraz
podniesienie ilości aktywnych członków klubu ze 110 do 150 osób. Planowano także
powołanie sekcji strzeleckiej, pływackiej oraz piłki ręcznej kobiet i mężczyzn.
Szczególnie z sekcją pływacką wiązano duże nadzieje, wysyłając na kursy
ratownicze Walentego Skórę oraz Jerzego Machałę, którzy mieli następnie szkolić
zawodników na nowo urządzonym kąpielisku z plażą.
Spośród
ważniejszych wydarzeń dla sportu w Konopiskach w tym czasokresie należałoby
wspomnieć, że miejscowy LZS był gospodarzem odbywających się w 1966 roku finałów
Spartakiady Powiatowej. Gospodarze zajęli pierwsze miejsce w punktacji ogólnej,
zdobywając puchar przechodni Przewodniczącego Prezydium Powiatowej Rady
Narodowej w Częstochowie. Puchar ten wręczył przewodniczącemu GRN w Konopiskach
– Franciszkowi Kowalskiemu – sekretarz Prezydium – Józef
Dembski.
W ramach
obchodów dwudziestolecia działalności klubu odbyło się w tym roku również kilka
imprez sportowych:
- turniej tenisa
stołowego
- turniej dzikich drużyn w piłce
nożnej
- mecz piłkarski z LKS „Pogoń”
Imielin
Z powodu
ograniczonych funduszy nie można było uświetnić uroczystości jubileuszowych
bardziej okazałymi imprezami.
LZS wziął też
udział w konkursie zorganizowanym przez redakcję „Gromady-Rolnika” na budowę
obiektów o charakterze sportowym. Konopiska do konkursu wysunęły zalew „Pająk”,
za co zajęły ex equo czwarte miejsce na szczeblu ogólnokrajowym. Nagrodą była
równowartość 10 000 złotych w sprzęcie sportowym.
Owocny na polu
działalności klubu rok zamknęło zebranie sprawozdawczo-wyborcze, podczas którego
dokonano wyboru zarządu. Prezesem klubu został Zdzisław Kruk, wiceprezesem ds.
finansowo-gospodarczych Edward Lipartowski, wiceprezesem ds.
sportowo-organizacyjnych – Kazimierz Kruk, a wiceprezesem ds. turystyki –
Kazimierz Kuśmierski. Sekretarzem został wybrany Ignacy Polanowicz (obecny
prezes), a skarbnikiem – Stanisław Górniak. Poza nimi zarząd klubu liczył
jeszcze dziewięciu członków.
Najważniejszym
wydarzeniem w tym okresie było kolejne zebranie sprawozdawczo-wyborcze. Miało
ono miejsce 14 października 1967 roku. Klub przemianowano wówczas na Ludowy Klub
Sportowy „Lot” Konopiska. Uchwalono też statut klubowy, a LKS „Lot” uzyskał
osobowość prawną. Sporządzone zostały też materiały dotyczące zatwierdzenia
zmian, które przesłano do Wydziału Spraw Wewnętrznych Prezydium Wojewódzkiej
Rady Narodowej w Katowicach oraz do Rady Wojewódzkiej Zrzeszenia LZS w
Katowicach.
Ukonstytuował
się także nowy zarząd klubu:
1. Prezes LKS-u – Zdzisław
Kruk
2. Wiceprezes ds. finansowych – Edward
Lipartowski
3. Wiceprezes ds. sportowych –
Mieczysław Kruk
4. Sekretarz – Ryszard
Kwiatkowski
5. Skarbnik – Stanisław
Górniak
6. Kierownik drużyny klasy A – Tadeusz
Grabka
7. Kierownik drużyny ligi okręgowej
juniorów – Lucjan Leniak
8. Kierownik drużyny juniorów przed
klasą A – Windzelm Lubos
9. Kierownik drużyny trampkarzy – Henryk
Jończyk
10. Kierownik drużyny tenisa stołowego –
Stanisław Sączek
11. -19. Członkowie: Władysław Bator,
Kazimierz Kuśmierski, Stefan Słabosz, Władysław Musik, Eugeniusz Kościelniak,
Szczepan Sobala, Lucjan Ściebior, Kazimierz Żurek, Jerzy
Kowalik.
Na zebraniu
dokonano również wyboru komisji rewizyjnej, czuwającej nad realizacją zadań
nałożonych na Zarząd. W jej skład weszli: Alfred Ściebior, Ryszard Socha, Edmund
Kromołowski, Edmund Cierpiał i Tadeusz Kowalik.
Przez
najbliższe 32 lata klub funkcjonował jako LKS „Lot” Konopiska, a kolejna zmiana
miała już charakter kosmetyczny i nastąpiła dopiero w 1999
roku.
Funkcjonowanie LKS „Lot” Konopiska w
latach 1967 – 1989.
Po kolejnej
zmianie nazwy i uzyskaniu osobowości prawnej klub wszedł w nowy okres
działalności, bazując na dwóch sekcjach: piłki nożnej i tenisa stołowego. W 1968
roku, na kolejnym zebraniu sprawozdawczo-wyborczym ukonstytuowały się kolejne
już władze. W porównaniu do roku poprzedniego zaszła zmiana jedynie na
stanowisku wiceprezesa ds. sportowych: Mieczysława Kruka zastąpił Lucjan
Kowalik.
Działalność
klubu w zakresie krzewienia kultury fizycznej dostrzeżono w rok później, kiedy
to na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej Powiatowej Rady Ludowych Zespołów
Sportowych wyróżniono odznakami trzech działaczy klubu: Zdzisława Kruka (złota),
Tadeusza Grabkę (srebrna) oraz Ryszarda Kwiatkowskiego (także srebrna odznaka
LZS). Rada Główna LZS odznaczyła także klub dyplomem, a MKKFiT w Częstochowie
przyznał nagrody rzeczowe za zdobycie I miejsca wśród LZS-ów we
współzawodnictwie za rok poprzedni. Dodatkowym wyróżnieniem było wejście
Stanisława Sączka I w skład Prezydium Rady Głównej LZS (otrzymał funkcję
sekretarza). Z kolei Zdzisław Kruk został członkiem Plenum
LZS.
Po dwuletniej
kadencji poprzednich władz klubowych, 1970 rok przyniósł kolejne wybory (15.03),
po których zaszło kilka zmian w składzie Zarządu. Stanowisko sekretarza objął
Władysław Bator, skarbnikiem został Jerzy Kowalik, a wiceprezesem ds. sportowych
– Tadeusz Grabka. Na funkcji prezesa utrzymał się Zdzisław Kruk, podobnie
zresztą nie zaszła zmiana na fotelu wiceprezesa ds. finansowych (nadal Edward
Lipartowski). Zebranie sprawozdawczo-wyborcze, które dokonało tych zmian zajęło
się również powołaniem Komitetu Budowy Obiektu Sportowego w Konopiskach.
W 1971 roku
działaczy klubowych spotkały kolejne wyróżnienia: Władysław Bator i Ryszard
Kwiatkowski otrzymali złote odznaki OZPN podczas zjazdu Podokręgu Piłki Nożnej w
Częstochowie. Pierwszy z nich odebrał również wkrótce złotą odznakę honorową LZS
podczas IX Konferencji Powiatowej Zrzeszenia LZS w Częstochowie (06.02.1971).
Brązową odznakę przyznano zaś Franciszkowi Kowalskiemu. Klub, a także wiceprezes
ds. finansowych – Edward Lipartowski – otrzymali dyplomy z okazji 25-lecia
istnienia LZS-u. Ostatnie w tym roku wyróżnienie spotkało Stanisława Sączka II –
znakomitego zawodnika klubu, a w przyszłości i trenera, który otrzymał na
Wojewódzkiej Konferencji LZS w Katowicach odznakę Zasłużonego Działacza
LZS.
Styczeń 1972
roku przyniósł okrojenie składu zarządu klubu. Na zebraniu
sprawozdawczo-wyborczym zaszły zmiany na stanowiskach sekretarza (Wiesław
Szamanek za Władysława Batora), skarbnika (Zdzisław Kowal za Jerzego Kowalika)
oraz wiceprezesa ds. finansowych (po wieloletniej kadencji Lipartowskiego
zastąpił Stanisław Sączek I). Okrojono wreszcie do siedmiu osób liczbę
pozostałych członków zarządu. Prezesem nadal był Zdzisław Kruk, który w
następnym roku odebrał odznakę zasłużonego działacza LZS nadaną przez RG LZS w
Warszawie.
Dopiero w
początkach 1974 roku nastąpiła zmiana na stanowisku szefa klubu. Nowym prezesem
wybrano byłego wiceprezesa ds. finansowych – Edwarda Lipartowskiego. Jego
poprzednik został sekretarzem klubu. Stanowisko wiceprezesa ds. sportowych
powierzono Ignacemu Polanowiczowi, który w przyszłości miał stanąć na czele GLKS
„Lot”. Gospodarzem obiektów klubowych ustanowiono zaś Eugeniusza Żukowa. Nowy
zarząd podjął decyzje o działalności sekcji klubowych: do najważniejszych
wówczas piłki nożnej, tenisa stołowego oraz szachowej doszła nowa – brydża
sportowego.
Rok ten
obfitował również w nagrody indywidualne: członkowie klubu otrzymali pięć
srebrnych i jedną brązową odznakę LZS-u, a trzech dalszych działaczy: Edward
Lipartowski, Stanisław I i Stanisław II Sączkowie wyróżnieni zostali odznakami
XXX - lecia sportu częstochowskiego.
Klub zbliżał
się do 30-lecia istnienia, w związku z czym na kolejnym zebraniu, które nie
skutkowało tym razem żadnymi zmianami w zarządzie, dokonano wyboru Komisji
Obchodów. W jej skład weszli: Wojciech Żukow, Marian Kościelniak i Henryk
Flacha. Ustalono, że jubileusz rozciągnie się w czasie na lata 1975-76. Podczas
zebrania przyznano też sześć kolejnych odznak RG LZS (trzy srebrne i trzy
brązowe).
Obchody 30 –
lecia działalności „Lotu” klubu upłynęły pod znakiem obecności ówczesnych
lokalnych władz partyjnych oraz przyznawania kolejnych odznak zasłużonych
działaczy. Zakończyły się one uroczystą akademią w grudniu 1976
roku.
Niezwykle
bogaty w odznaczenia był także rok 1978, kiedy to złote odznaki LZS odebrali:
Marian Grabny, Zdzisław Kowal i Jan Sosna. Przyznano też w sumie dziesięć
kolejnych odznak srebrnych i brązowych. Prezesem klubu w dniu 22 stycznia
wybrano ponownie Zdzisława Kruka. Od następnego roku w skład zarządu weszli
również: Leonard Wysoki (wiceprezes ds. sportu), Andrzej Atłasik (wiceprezes ds.
finansowych), Włodzimierz Banasiak (sekretarz) oraz Ryszard Kwietniewski
(skarbnik). Nowoutworzoną (zresztą na krótko) funkcją było stanowisko
wiceprezesa ds. ideowych, które objął Andrzej Owczarek.
Kolejne
bardziej istotne zmiany (a w zasadnie przetasowania) przyszły w 1981 roku. Wtedy
po raz pierwszy prezesem klubu wybrano Andrzeja Atłasika, a na opróżnione przez
niego stanowisko wiceprezesa ds. finansowych po kilku latach nieobecności
powrócił Edward Lipartowski. Poprzedni skarbnik – Ryszard Kwietniewski, został
wiceprezesem ds. sportowych, a jego stanowisko zajął były wieloletni prezes –
Zdzisław Kruk. Sekretarzem klubu wybrano Wojciecha Klamę, a sprawy ideowe objął
Bogdan Janicki. Funkcja ta istniała w klubie tylko do 1982 roku, kiedy to
zlikwidowano ją.
W 1983 roku
aktualny prezes – Andrzej Atłasik - wyjechał, w związku z czym
funkcję prezesa Zarząd powierzył Edwardowi Trzepizurowi, który sprawował ją do
1986 roku. W międzyczasie zachodziły oczywiście zmiany na poszczególnych
stanowiskach: wiceprezesem ds. finansowych został Andrzej Łagiewka, a po nim
Marian Grabny, sekretarzem po Wojciechu Klamie – Bogdan Kowalik. Nie zaszły w
tym czasie żadne przetasowania na stanowiskach skarbnika i wiceprezesa ds.
sportowych. Oprócz działaczy funkcyjnych Zarząd klubu liczył wówczas jeszcze
trzech członków zwyczajnych (E. Lipartowski, W. Klama i G.
Smyła).
W 1986 roku
odbyły się obchody 40-lecia istnienia LZS-ów oraz „Lotu”. Główne uroczystości
miały miejsce 15 marca w Hali „Polonia”, gdzie doszło do spotkania pokoleń z
okazji czterdziestolecia działalności Ludowych Zespołów Sportowych. W związku z
jubileuszem w klubie przewidywano też ukończenie szkolnej hali sportowej oraz
siłowni.
Aż do 1987 roku
wszelkie kolejne zmiany dotyczyły wyłącznie poszczególnych stanowisk, pozwolę
więc sobie na przedstawienie ich w tabeli:
|
1986 |
1987 |
Prezes |
Walenty
Kędzia |
Walenty
Kędzia |
Wiceprezes ds.
finansowych |
Andrzej
Łagiewka |
Andrzej
Łagiewka |
Wiceprezes ds.
sportowych |
Ryszard
Kwiatkowski |
Henryk
Klecha |
Sekretarz |
Bogdan
Kowalik |
Edward
Szwyngiel |
Skarbnik |
Zdzisław
Kruk |
Zdzisław
Kruk |
Członkowie
Zarządu |
W. Bator, W.
Gorzelak, A. Jabłoński, M. Kamiński, J. Kowalik, R. Pacak, J. Piekłowski, E.
Trzepizur |
W. Bator, W.
Gorzelak, A. Jabłoński, M. Kamiński, J. Kowalik, R. Pacak, J. Piekłowski, E.
Trzepizur |
Nowością była
ustanowiona w latach 1986-87 funkcja prezesa honorowego: w 1986 roku został nim
Henryk Klecha, a w rok później Marian Wolny.
W 1988 roku,
podczas zebrania z 17 stycznia dokonano gruntownych zmian, jeśli chodzi o nowe
funkcje klubowe. Obok stanowiska prezesa (Marian Wolny), wiceprezesa ds.
finansowych (Henryk Klecha), skarbnika (Zdzisław Kruk) i sekretarza (Halina
Wolna – pierwsza kobieta na tym stanowisku w historii klubu, żona Mariana
ówczesnego naczelnika gminy, od 1988 roku zajmująca się kierowaniem obiektem,
będąca również gospodarzem klubu oraz sekretarzem i kronikarką) wprowadzono
szereg nowych stanowisk: wiceprezesa ds. organizacyjnych (Bogdan Celt), osoby
odpowiedzialnej za zaopatrzenie (Edward Trzepizur), pomocy prezesa ds.
finansowych (Włodzimierz Banasiak), pomocy prezesa ds. organizacyjnych (Walenty
Kędzia). W skład zarządu weszli też: szkoleniowiec I drużyny piłki nożnej:
Stanisław Sączek II, opiekun drużyny „A” klasy – Marian Kościelniak, opiekun
drużyny juniorów – Ryszard Pacak, opiekun drużyny trampkarzy – Jerzy Walentek
oraz opiekun tenisa stołowego – Wacław Ciura. W roku następnym w skład Zarządu
weszli kolejni członkowie: Wiesław Dziedzicki i Jerzy Kowalik, za Walentego
Kędzie i Mariana Kościelniaka.
10 września
1989 roku miało miejsce niezwykłe wydarzenie w dziejach klubu: z okazji Dnia
Piłkarza drużyna LKS „Lot” Konopiska rozegrała mecz piłki nożnej z utytułowaną
drużyną Zagłębia Sosnowiec (wynik 2:4). Odtąd tego typu pojedynki z drużynami o
pierwszoligowych tradycjach weszły na stałe do kalendarza drużyny
„Lotu”.
Zbliżały się
lata 90-te, a wraz z nimi największe sukcesy piłkarskiej sekcji klubu, o których
napisze w kolejnej części pracy. „Lot” był już wówczas w posiadaniu autokaru
„Jelcz”, który użytkował razem ze Strażą Pożarną z Jamek oraz „Ikarusa” (w
całości własność klubu). Finansowo klub utrzymywał się z wpływów za bilety (na
mecze klasy „A” przychodziło nawet ponad 500 osób), dodatków z Urzędu Gminy,
Rady Narodowej, Wydziału KMiKF UW, RW LZS, WFS. 1/3 budżetu klub wypracowywał
sam (m.in. z wynajmu autokaru).
Sekcja siatkówki
mężczyzn.
Po pierwszych, uwieńczonych pewnymi
sukcesami w okręgu, latach istnienia sekcji, a następnie jej zawieszeniu w
pierwszej połowie lat pięćdziesiątych, siatkarze z Konopisk nie odnosili już
większych sukcesów, sporadycznie występując na parkietach okręgu
częstochowskiego. Sekcja była reaktywowana głównie przy okazji imprez masowych,
jak spartakiady. W 1960 roku zdecydowano się na przystąpienie do rozgrywek
ligowych. Sezon 1960/61 drużyna zakończyła jednak dopiero na ósmym, ostatnim
miejscu w klasie „B”, czyli ostatnim szczeblu siatkarskich rozgrywek ligowych.
Na czternaście meczy udało się zwyciężyć jedynie w czterech spotkaniach.
Przeciwnikami zespołu z Konopisk były w tamtym sezonie: „Skra” IB Częstochowa,
AZS IB Częstochowa, „Stal-Raków” Częstochowa, „Start” Częstochowa, „Warta”
Częstochowa, „Pogoń” Blachownia oraz LZS Mykanów. Szczególnie z drużynami
częstochowskimi siatkarzom LZS-u trudno było nawiązać wyrównaną walkę. W
drużynie występowali wówczas: J. Dobosz, Wł. Bator, St. Słabosz, Z. Kruk, M.
Ciuk, W. Kruk, L. Gajczyk, M. Kościelniak i St. Sączek.
W dwa lata
później, we wrześniu 1963 roku, w Konopiskach odbył się turniej siatkarski
przeprowadzony w ramach III Spartakiady pod egidą Ministerstwa Krzewienia
Kultury Fizycznej i Turystyki. Drużyna wystawiona przez Konopiska zajęła trzecią
lokatę. W zdobyciu wyższego miejsca przeszkodziły porażki w drugiej fazie
turnieju z Dźbowem 1:2 i ze Złotym Potokiem, także 1:2. W 1966 roku wystawiona przez
Gromadzką Radę Narodową w Konopiskach drużyna siatkarzy, rekrutująca się z
zawodników LZS-u Konopiska zajęła w Spartakiadzie Powiatowej drugie miejsce (w
roku następnym była czwarta). Grali wówczas: Ignacy Polanowicz (obecny prezes),
Zdzisław Kruk, Kazimierz Kruk, Stanisław Sączek, Alfred Ściebior i Władysław
Bator. Drużyna ta rozegrała trzy mecze, wygrywając z Gnaszynem i Janowem po 2:1
oraz przegrywając z Mykanowem 0:2. Dużo gorzej poszło kadrze, która wzięła
udział w rozgrywkach klasy „B”: na szesnaście meczy zwyciężyła tylko w trzech i
zajęła dziesiąte miejsce.
Sporadyczne
występy, jak już wspominałem głównie podczas dorocznych Spartakiad powiatowych,
zaowocowały w latach sześćdziesiątych czwartym miejscem w 1967 roku i drugim
miejscem podczas Turnieju o Puchar Przechodni P.Z.G.S. Częstochowa z okazji
dożynek 1969.
Kolejne lata
były jeszcze mniej udane w wykonaniu siatkarzy, którzy na Spartakiadzie w 1974
roku zajęli miejsca od piątego do ósmego. Drużyna poprawiła się w rok później –
w rundzie finałowej Spartakiady w Dźbowie zajmując dobrą – drugą pozycję.
Tradycyjnie już gorsze wyniki przyniósł sezon ligowy – zespół brał udział w
rozgrywkach klasy powiatowej, razem z dwoma drużynami „Jedności” Mykanów,
„Strumieniem” Złoty Potok i „Zorzą” Dźbów.
Tabela
ilustrująca wyniki ligowe sekcji w latach 1960-1975:
L.p. |
Rozgrywki
mistrzowskie |
Organizator |
Sezon |
Miejsce |
Ilość
meczy |
Wygrane |
Rem. |
Por. |
1 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
60/61 |
VIII |
14 |
4 |
--- |
10 |
2 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
65/66 |
X |
16 |
3 |
--- |
13 |
3 |
Klasa
Powiatowa |
Podokręg
Cz-wa |
1975* |
IV |
4 |
1 |
--- |
3 |
RAZEM: |
34 |
8 |
--- |
26 |
* - dane dotyczą tylko rundy
wiosennej sezonu 1975.
Sekcja koszykówki
mężczyzn.
Sekcja
koszykarska, która w pierwszym okresie działalności klubu odnosiła najbardziej
znaczące sukcesy, w pierwotnym kształcie nie odrodziła się już nigdy. Dopiero w
1989 roku nowopowstała drużyna młodzików zajęła IV miejsce w rozgrywkach
Okręgowego Związku Koszykówki w Częstochowie. Działo się tak m.in. dzięki
działalności pedagogicznej znakomitego nauczyciela i byłego zawodnika –
Zdzisława Nowaka. W kolejnych mistrzostwach – w 1990 roku zespół młodzików zajął
trzecią lokatę. Na tym działalność sekcji w takim kształcie definitywnie
zakończyła się.
Tradycje
koszykarskie w Konopiskach przejął powstały w 1992 roku zespół Gminnego Ośrodka
Kultury i Sportu (GOKiS) Konopiska, działający we współpracy z klubem, jednak
poza jego głównymi strukturami. Dlatego jego najnowsza historia po roku 1993
nadaje się już na odrębne opracowanie.
Tabela ilustrująca wyniki rundy
finałowej mistrzostw okręgu z udziałem sekcji młodzików Lotu w latach
1989-1990:
L.p. |
Rozgrywki
mistrzowskie |
Organizator |
Sezon |
Miejsce |
Ilość
meczy |
Przegrane |
1 |
Mistrzostwa
Młodzików |
Okręg
Cz-wa |
1989 |
II |
6 |
6 |
2 |
Mistrzostwa
Młodzików |
Okręg
Cz-wa |
1990 |
III |
4 |
4 |
RAZEM: |
10 |
10 |
Sekcja
lekkoatletyczna.
„Królowa
Sportu” – lekka atletyka, nie doczekała się znaczących sukcesów sportowców z
Konopisk w omawianym okresie czasu. Większą aktywność miejscowi adepci tej
dyscypliny wykazywali jedynie w połowie lat sześćdziesiątych i
siedemdziesiątych.
Podobnie, jak
to miało miejsce w przypadku siatkarzy, sekcja startowała głównie podczas
spartakiad powiatowych. Podczas III Spartakiady z 1963 roku zwycięzcą w skoku
wzwyż został Zdzisław Komender (później reprezentował barwy I-ligowego Śląska
Wrocław), a wicemistrzostwo w sprincie zdobył Stanisław Sączek. Z kolei podczas
Spartakiady powiatowej w 1966 roku drużynowo drużyna wystawiona przez GRN
Konopiska zajęła trzecią lokatę. Wyniku tego nie udało się już powtórzyć, w
jednej z kolejnych tego typu imprez, w 1974 roku, zespół zajął siódmą pozycję, a
w 1975 roku szóste miejsce. Indywidualnie nie zanotowano większych sukcesów,
jedynie w biegach przełajowych zawodnicy z Konopisk plasowali się pod koniec
pierwszej dziesiątki.
Sekcja piłki nożnej.
W 1957 roku
drużynę piłkarzy, po reaktywacji, zgłoszono do rozgrywek klasy „C”. Sezon
zakończono na trzecim miejscu, wygrywając osiem z dziesięciu meczy. W rok
później było już dużo lepiej. Zespół z Konopisk zwyciężył w rozgrywkach,
zdobywając wyczekiwany awans do klasy „B”. Na 18 spotkań LKS wygrał aż 14,
ponosząc jedną porażkę. W uznaniu sukcesu Edmund Kromołowski i Józef Kołaczyk –
wyróżniający się gracze zespołu, zostali powołani do reprezentacji LZS-ów
powiatu Czestochowa na mecze z powiatami Zawiercie (wynik 3:0) i Kłobuck (1:3).
Awans do klasy „B” wywalczyli: Longin Sosna (bramkarz), Jerzy Kowalik, Ryszard
Socha, Edward Szwengiel, Jerzy Madzała, Eugeniusz Kościelniak, Bonifacy
Kołaczyk, Antoni Skóra, Jerzy Bator, Ryszard Kwiatkowski, Tadeusz Grabka,
Walenty Skóra, Józef Kołaczyk, Jerzy Pyrkosz, Ryszard Kołodziejczyk, Bronisław
Kowalik, Wiesław Kuśmierski, Czesław Kuśmierski i Edmund
Kromołowski.
Pierwszy sezon
w klasie „B” przyniósł szóste miejsce. Spośród 22 meczy zespół zwyciężył w 12 i
w 2 zremisował. Najlepszym strzelcem drużyny był Ryszard Kwiatkowski (16 goli).
Kromołowski, Kowalik, Kwiatkowski, Socha i Kowalik po raz kolejny zagrali po
zakończeniu sezonu w reprezentacji powiatu.
Niewielką
poprawę wyników zanotowano w kolejnych sezonach. Rok 1960 dał drużynie piąte, a
1961 – trzecie miejsce w klasie „B”. Drugi z tych sezonów był krótszy, ponieważ
PZPN zadecydował, że rozgrywki w Polsce będą odtąd toczyć się systemem jesień –
wiosna. Według dotychczasowego systemu wiosna – jesień ostatni sezon rozegrano
właśnie w 1960 roku. Jesienią walczono już w pierwszej rundzie nowego sezonu -
1960/61.
W nowym
systemie rozgrywek drużyna z Konopisk również zajęła trzecie miejsce, gruntując
swoją pozycję w czubie tabeli klasy „B”. Pierwsza runda sezonu piłkarskiego
1961/62 przyniosła największy jak dotychczas sukces: po wygraniu wszystkich 12
spotkań pierwszej rundy „Lot” zajmował pierwsze miejsce w tabeli – najwyższe w
historii. Runda rewanżowa była jednak nieco gorsza. Ostatecznie drużyna
uplasowała się ponownie na trzeciej pozycji, ustępując lokalnemu rywalowi -
„Górnikowi” Dźbów i „Warcie” Częstochowa. Gorsze wyniki osiągały zespoły
juniorów (7 miejsce) i trampkarzy (4 miejsce), ale ich celem było przede
wszystkim zrealizowanie wytycznych szkoleniowych.
Ekipa „Lotu”
wystartowała w 1962 roku w rozgrywkach o Puchar Polski, po czterech zwycięstwach
zakwalifikowała się do półfinału podokręgu częstochowskiego, tam jednak uległa
„Startowi” Częstochówka 1:3.
Dwa kolejne
sezony przyniosły regres formy zespołu, który plasował się w dolnej połówce
tabeli klasy „B” (VII i VI miejsce). Wszystkie mankamenty w wyszkoleniu
technicznym drużyny wyszły podczas dwumeczu z III-ligową drużyną „Skry”
Częstochowa. Najpierw rozegrano spotkanie towarzyskie, przegrywając 0:3, a w
kolejnym meczu, tym razem o Puchar Polski, wynik brzmiał 1:5.
Kolejne lata
przyniosły dość duże wahania wyników zespołu występującego w klasie „B”. Sezon
1964/65 zakończono na XI pozycji, by po roku znaleźć się na eksponowanym –
drugim miejscu, z 22 meczy zwyciężając w 17. Najlepszymi zawodnikami zespołu
byli w tamtym czasie: Kazimierz Kruk, Krystian Kwiatkowski i Zygmunt Kuśmierski.
Najlepszym strzelcem został zaś Alfred Ściebior. O ówczesnej klasie zespołu
świadczy fakt, że w serii meczów towarzyskich poradziła sobie z „A”- klasowym
zespołem KS Stradom (4:1, 5:3 i 2:0) oraz „Pogonią” Blachownia, także
występującą o klasę wyżej (6:0, 3:1). Dopełnieniem doskonałej formy
prezentowanej jesienią była seria siedmiu zwycięstw wiosną 1967 roku, która przy
jednym tylko remisie (1:1 w Pankach z tamtejszym „Górnikiem”) dała pierwsze
miejsce w tabeli i upragniony awans do Klasy „A”. Najlepszym strzelcem klasy „B”
został także gracz „Lotu” – Stanisław Sączek II (24 gole). Ten były gracz
częstochowskiej „Skry” kierował zresztą poczynaniami zespołu także jako
szkoleniowiec drużyny. Był to największy jak dotychczas sukces klubu w
rozgrywkach ligowych. W pokonanym polu „Lot” zostawił: „Znicza” IB Kłobuck,
„Start” Częstochówka, „Górnika” Panki, „Wartę” Częstochowa, „Górnika” IB Dźbów,
„Liswartę” Krzepice, „Victorię” IB Częstochowa oraz „Pogoń” Kłomnice, z którą
„Lot” odniósł najwyższe zwycięstwo 12:3 (3:3) na boisku w
Konopiskach.
Warto w tym
miejscu przypomnieć skład drużyny, która wywalczyła awans: Krzysztof Gajzner
(bramkarz), Władysław Bator, Edmund Kowalik, Marian Wolny, Ryszard Socha, Stefan
Mika, Lucjan Ściebior, Krystian Kwiatkowski, Henryk Jończyk, Jan Sosna, Jan
Polanowicz, Władysław Polanowski, Wojciech Żukow, Karol Wysoki, Ignacy
Polanowicz, Andrzej Sączek, Krzysztof Bator, Ryszard Kwiatkowski, Stanisław
Sączek, Kazimierz Kruk, Zygmunt Kuśmierski, Tadeusz Grabka.
Drużyna bardzo
dobrze zaprezentowała się również w rozgrywkach o Puchar Polski, pokonując „A” –
klasową „Spartę” Lubliniec 5:1 i przegrywając dopiero z występującym w
katowickiej klasie wojewódzkiej „Rakowem” Częstochowa po zaciętej grze
0:1.
Także i
juniorzy zwyciężyli w rozgrywkach mistrzowskich swojej klasy rozgrywkowej w
sezonie 1966/67. Uzyskali tym samym awans do Ligi Okręgowej Juniorów. Trampkarze
zajęli w tym nadzwyczaj udanym sezonie III miejsce.
Sezon 1967/68
„Lot” powitał w klasie „A”, gdzie pierwszy mecz rozegrał 20 sierpnia 1967 roku
na własnym boisku z drużyną „Włókniarza” Zawiercie, zwyciężając 2:0 po golach
Ignacego Polanowicza i Stanisława Sączka II. Skład Lotu z tego meczu: K. Gajzner
– A. Ściebior, K. Kwiatkowski, H. Jończyk, K. Wysoki, J. Polanowicz, W. Żukow,
S. Sączek II, I. Polanowicz, R. Kwiatkowski, K. Kruk. Jak pisało częstochowskie
„Życie”: „Włókniarz mógł być zadowolony z niewielkiego wymiaru kary”. Łącznie
drużyna odniosła 5 zwycięstw i zremisowała dwa mecze z 13, dzięki czemu zajęła
ósmą pozycję po I rundzie. Rewanże spowodowały zepchnięcie „Lotu” na 12 miejsce
w tabeli, z łącznym bilansem: 7 zwycięstw – 7 remisów i 12 porażek. Najwięcej
bramek w tym historycznym roku zdobył Ryszard Kwiatkowski (7), natomiast
najwięcej spotkań rozegrali: Kazimierz Kruk, Alfred Ściebior i Wojciech Żukow –
po 25 meczy. W klubie prowadzono też wówczas wewnętrzną klasyfikację na
najlepszego zawodnika, którą wygrał Wojciech Żukow (53,5 pkt.), wyprzedzając
Kazimierza Kruka (52,5 pkt.) oraz Ignacego Polanowicza (47,5 pkt.). Lot był
jedną z niespodzianek sezonu, gdyż, co podkreślała ówczesna prasa „jest to
drużyna sporych możliwości, czego dowodem zwycięstwo na boisku Stradomia,
sensacja numer jeden minionej rundy.”
Klasa „A” była
wówczas szczytem możliwości sekcji, która walczyła zwykle o utrzymanie w tej
klasie rozgrywkowej. Sezon 1968/69 przyniósł drużynie 14 pozycję, a 1969/70 – 13
- ostatnie miejsce, które wobec ówczesnego systemu awansów i spadków skutkowało
przesunięciem zespołu po trzech sezonach pobytu w klasie „A” do klasy „B”.
Szybko jednak
udało się powrócić, choć jak pisze kronika klubowa „szczęśliwie” (po zajęciu
drugiego miejsca w klasie „B” w sezonie 1970/71) w szeregi drużyn „A”-
klasowych, gdzie ponownie przyszło rywalizować w drugiej połówce tabeli
mistrzostw. Pierwszy sezon po powrocie przyniósł IX miejsce przy 7 zwycięstwach
i 5 remisach w 22 spotkaniach. Kolejny rok, to ponownie – XII – ostatnie miejsce
(przy jednym zwycięstwie i 6 remisach – ostatnie miejsce), nie powodowało to
jednak w tamtym sezonie spadku do klasy „B”. Drużyna aż do sezonu 1985/86
występowała w tej klasie rozgrywkowej, (czasem po konieczności dodatkowych gier
barażowych, jak to miało miejsce choćby w roku 1974, kiedy potrzebny był
dodatkowy mecz z „Lotnikiem” Kościelec), nie walczyła jednak o awans do wyższej
klasy rozgrywkowej. Jeśli chodzi o strukturę rozgrywek, to za wyjątkiem sezonu
1976/77, kiedy to „Lot” rozgrywał swe mecze w podokręgu Olesno, przez resztę
sezonów przynależał do częstochowskiego podokręgu piłki nożnej. Wykaz
zajmowanych w tym czasie miejsc załączyłem poniżej. W omawianych latach sekcja
piłkarska odnosiła też inne sukcesy: zwyciężyła m.in. w Pucharze Spartakiady w
1974 roku, gromiąc w finale Płomień Czarny Las 7:1, a wcześniej pokonując LZS
Błyskawicę Janów 8:4 i Grom Poczesna 4:2. Najskuteczniejszym graczem Konopisk w
tych meczach był późniejszy ligowiec w barwach Zagłębia Sosnowiec – Wojciech
Sączek, który uzyskał 6 trafień.
W 1976 roku
obchodzono jubileusz 30-lecia klubu. Z jego okazji sekcja piłkarska
zorganizowała turniej z udziałem I drużyny, rezerw, „Skry” Barbara oraz PKS
„Motoru” Głubczyce. W decydującym o zwycięstwie w turnieju spotkaniu „Lot”
pokonał Barbarę 3:2.
Cały czas
balansując na krawędzi klas „A” i „B” ekipa „Lotu” doczekała w końcu sezonu
1985/86, który zakończył się spadkiem do klasy „B”. Piłkarze spędzili tam
ponownie dwa sezony, zajmując kolejno: piąte i drugie miejsce (w tym sezonie
drużyna zakwalifikowała się też do 1/16 finału PP na szczeblu OZPN). Od jesieni
1988 roku ponownie powrócili w szeregi drużyn klasy „A”. Stało się to po tym,
jak do klubu w 1987 roku powrócił (jako trener) Stanisław Sączek, a wraz z nim
jego kuzyn - Zbigniew Sączek, Andrzej Tanerski (także wychowanek „Lotu”) i Jerzy
Walentek. Wiodącymi zawodnikami byli już wówczas: Marek Kościelniak (22 bramki w
34 spotkaniach), Leszek Banasiak (21 goli), Andrzej Tanerski (9 bramek),
Grzegorz Smyła (10 goli), Jerzy Walentek (7 bramek i 30 gier), Grzegorz Jarosz
(30 gier) oraz Mariusz Kaim i Grzegorz Kędzia (po 29 meczy). Wszyscy oni
przyczynili się do tego, że po powrocie w szeregi drużyn reprezentujących poziom
klasy „A” zespół już w pierwszym sezonie zajął wysokie – trzecie
miejsce.
Oprócz występów
na pełnowymiarowym boisku sekcja piłkarska odnosiła pewne sukcesy w regionalnych
zawodach „siódemkowych”: zaliczyć można do nich II miejsce w turnieju o puchar
Przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej w Częstochowie.
Tabela ilustrująca wyniki ligowe
sekcji seniorów w latach 1956-1989:
L.p. |
Rozgrywki
mistrzowskie |
Organizator |
Sezon |
Miejsce |
Ilość
meczy |
Zw. |
Rem. |
Por. |
1 |
Klasa C |
Podokręg
Cz-wa |
1957 |
III |
10 |
8 |
--- |
2 |
2 |
Klasa C |
Podokręg
Cz-wa |
1958 |
I |
18 |
14 |
3 |
1 |
3 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
1959 |
VI |
22 |
12 |
2 |
8 |
4 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
1960 |
V |
24 |
8 |
11 |
5 |
5 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
60/61 |
III |
22 |
13 |
2 |
7 |
6 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
61/62 |
III |
24 |
20 |
--- |
4 |
7 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
62/63 |
VII |
24 |
10 |
1 |
13 |
8 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
63/64 |
VI |
22 |
11 |
1 |
10 |
9 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
64/65 |
XI |
22 |
6 |
3 |
13 |
10 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
65/66 |
II |
22 |
17 |
--- |
5 |
11 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
66/67 |
I |
16 |
14 |
2 |
--- |
12 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
67/68 |
XII |
26 |
7 |
7 |
12 |
13 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
68/69 |
XIV |
30 |
6 |
8 |
16 |
14 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
69/70 |
XIII |
24 |
4 |
4 |
16 |
15 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
70/71 |
II |
16 |
11 |
3 |
2 |
16 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
71/72 |
IX |
22 |
7 |
5 |
10 |
17 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
72/73 |
XII |
22 |
1 |
6 |
15 |
18 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
73/74 |
XI |
22 |
4 |
4 |
14 |
19 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
74/75 |
VIII |
24 |
10 |
2 |
12 |
20 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
75/76 |
XI |
26 |
10 |
--- |
16 |
21 |
Klasa A |
Podokręg
Olesno |
76/77 |
X |
26 |
10 |
--- |
16 |
22 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
77/78 |
V |
26 |
? |
? |
? |
23 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
78/79 |
? |
? |
? |
? |
? |
24 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
79/80 |
? |
? |
? |
? |
? |
25 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
80/81 |
VI |
28 |
? |
? |
? |
26 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
81/82 |
XII |
24 |
? |
? |
? |
27 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
82/83 |
X |
26 |
? |
? |
? |
28 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
83/84 |
XII |
26 |
? |
? |
? |
29 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
84/85 |
XVI |
30 |
? |
? |
? |
30 |
Klasa B -
? |
Podokręg
Cz-wa |
85/86 |
? |
? |
? |
? |
? |
31 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
86/87 |
V |
20 |
10 |
--- |
10 |
32 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
87/88 |
II |
22 |
17 |
3 |
2 |
33 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
88/89 |
III |
30 |
17 |
6 |
7 |
Najlepsze rezultaty drużyny
Juniorów:
1 |
Mistrzostwa
Powiatu |
Podokręg
Cz-wa |
1952 |
I |
14 |
12 |
2 |
--- |
2 |
Przedmecze klasy
B |
Podokręg
Cz-wa |
65/66 |
I |
14 |
9 |
2 |
3 |
3 |
Przedmecze klasy
B |
Podokręg
Cz-wa |
66/67 |
I |
10 |
9 |
--- |
1 |
4 |
Przedmecze klasy
A |
Podokręg
Cz-wa |
70/71 |
II |
12 |
8 |
2 |
2 |
5 |
Przedmecze klasy
B |
Podokręg
Cz-wa |
86/87 |
I |
20 |
15 |
2 |
3 |
Omawiając ten
okres, trudno nie odnieść się personalnie do kilku wywodzących się z klubu
zawodników, którzy zdobyli uznanie nie tylko w regionie. Z sekcji piłkarskiej
„Lotu” wyszło w świat wielu późniejszych ligowców. Trzeba w tym miejscu
wspomnieć o Janie Kruku, Wojciechu i Zbigniewie Sączkach oraz Andrzeju Szymanku.
Cała czwórka wystąpiła na pierwszoligowych boiskach, przy czym jeden z
barwniejszych życiorysów zapisał na swym koncie starszy z braci Sączków –
Zbigniew. Do 1972 roku grał w barwach „Lotu”, następnie zaś przeniósł się na
Śląsk, gdzie rozpoczął grę w tamtejszym RKS Grodziec. Na Śląsku szybko poznano
się na jego umiejętnościach i przetransferowano do beniaminka II ligi –
„Górnika” Wojkowice, a następnie do sosnowieckiego „Zagłębia”. Pierwszy mecz w
ekstraklasie rozegrał z warszawską „Gwardią”, a jego drużyna zwyciężyła 1:0.
Później, wspólnie z „Zagłębiem” dwukrotnie świętował zdobycie Pucharu Polski
(jego bramka zadecydowała o pierwszym z tych triumfów – nad bytomską „Polonią”).
Po ciężkiej kontuzji, w wieku 26 lat groziło mu zakończenie kariery. Ale nie
poddał się i trafił po trzech latach do Francji, do drużyny Le Puy, z którą
awansował do II ligi francuskiej. Nie udało mu się nigdy dostać do I
reprezentacji, ale ma za sobą debiut w kadrze „B” i w reprezentacji olimpijskiej
(3:1 z KRLD w dalekim meczu wyjazdowym). Razem z bratem – Wojciechem – spotkali
się w drużynie z Sosnowca, gdzie wspólnie występowali w I
lidze.
Inny wychowanek
klubu – Andrzej Szymanek – grał m.in. w „Rakowie” Częstochowa, „Górniku” Zabrze,
„Radomiaku” i „Broni” Radom oraz w mieleckiej „Stali”. Los rzucił go także na
białostocczyznę, gdzie reprezentował barwy „Jagielloni” (wielu z jego boiskowych
kolegów pojawiło się podczas meczu z okazji 60-lecia klubu na boisku w
Konopiskach).
Ostatni, choć
chronologicznie pierwszy ligowiec Lotu, to Jan Kruk, który występował później w
barwach „Rakowa”, „Zagłębia” Sosnowiec i opolskiej „Odry”, a karierę zakończył w
„Gwardii” Koszalin i w „Gryfie” Słupsk. Przyszło mu też dwukrotnie reprezentować
barwy Polski w kadrze orlików.
Sekcja tenisa
stołowego.
Sekcja tenisa
stołowego w omawianym okresie czasu stała się drugą po piłkarzach w klubie
dziedziną sportu. Pierwsze sukcesy przyszły już w latach sześćdziesiątych. W
1962 roku drużyna w składzie: Jan Kruk, Ignacy Polanowicz i Stanisław Sączek II
została mistrzami drużynowego turnieju o puchar przechodni Zarządu Głównego ZMW
w Częstochowie. Zawodnicy LZS-u Konopiska zajęli też pierwsze (Jan Kruk) i
trzecie miejsce (Ignacy Polanowicz) na podium turnieju o mistrzostwo RG LZS.
Sukcesy te powtórzono w następnym roku, z tym, że na podium turnieju
indywidualnego stanęli: Stanisław Sączek (I miejsce) oraz Ignacy Polanowicz (II
miejsce). Drużyna zdobyła też wicemistrzostwo LZS-ów województwa katowickiego,
przegrywając w finale z Wodzisławiem Śląskim 3:5. Po raz trzeci turniej
drużynowy trójka Polanowicz – Sączek - Kruk wygrała już w rok później i puchar
przechodni powędrował na własność do Konopisk. Indywidualnie tym razem najlepiej
spisał się Jan Kruk wyprzedzając Ignacego Polanowicza.
Przyszła kolej
na wzięcie udziału w rozgrywkach ligowych: drużyna LZS-u wystapiła w klasie „B”,
zajmując na mecie sezonu 1965/66 czwarte miejsce. Lepiej było tradycyjnie
podczas mistrzostw o Puchar Przechodni P.Z.G.S. Częstochowa, który to puchar
zdobyto po raz trzeci z rzędu i także powędrował na stałe do Konopisk.
Indywidualnie zwyciężył Stanisław Sączek II. W tym samym roku reprezentacja GRN
Konopiska zajęła III miejsce w Spartakiadzie Powiatowej.
Największy jak
dotychczas sukces ligowy przyszedł w sezonie 1966/67, kiedy to LZS Konopiska
zajął II miejsce w rozgrywkach częstochowskiej klasy „B” i zakwalifikował się do
turnieju finałowego o wejście do klasy „A” z udziałem dwóch najlepszych drużyn
klasy „B” Częstochowa i klasy „B” Kłobuck. Pokonując 5:2 LZS
Parzymiechy i 5:0 „Ruch” Kłobuck oraz przegrywając 4:5 z mistrzem
częstochowskiej klasy „B” – CKS II „Budowlanymi” Częstochowa 4:5 drużyna w
składzie: Krzysztof Górniak, Stanisław Sączek II, Ignacy Polanowicz i rezerwowy
– Lucjan Chobot zajęła pierwsze miejsce i awansowała do klasy „A”. Do tego
sukcesu dołożono jeszcze II miejsce w Spartakiadzie Powiatowej (Stanisław Sączek
II, Jan i Ignacy Polanowiczowie).
Przez cały ten
okres zespół zdobywał kolejne trofea na szczeblu LZS-ów (I miejsce w turnieju o
Puchar Przechodni PZGS w 1968 roku, 1969 roku, 1970 roku; indywidualnie
zwycięstwa Stanisława Sączka II w 1968 roku, Ryszarda Gepcharda w 1970 roku) i
Spartakiad Powiatowych (trzecie miejsce w 1968, drugie – w 1974
roku).
W rozgrywkach
ligowych nie szło drużynie już tak dobrze: w sezonie 1967/68 „Lot” zajął dopiero
X miejsce w klasie „A”, w sezonie 1968/69 – VIII miejsce, a IX miejsce w sezonie
1969/70).
Od sezonu
1969/70 drużyna „Lotu” wystawiała też drugą drużynę w mistrzostwach klasy „B”
(IV miejsce w sezonie 1969/70, VI – ostatnie – miejsce w sezonie 1970/71), co
świadczyć może o zainteresowaniu tą dziedziną sportu na terenie Konopisk i
okolic.
Warto też
wspomnieć, że sekcja tenisa stołowego zrzeszała również, jako jedyna w klubie,
kobiety. Pierwsze wyższe miejsca, jakie zdobyły one dla klubu, to pozycje 5-8
Stanisławy Kuśmierskiej i Wacławy Keller na Spartakiadzie Powiatowej w Pocześnie
23.03.1975 roku, w czasie gdy cały zespół zajął drużynowo 2
miejsce.
Drużyna tenisa
stołowego odnosiła głównie sukcesy na niwie rozgrywek LZS-ów, a także
cyklicznych Spartakiad Powiatowych. Nieco gorzej szło zawodnikom „Lotu” w
rozgrywkach ligowych, choć końcówka lat osiemdziesiątych przyniosła ugruntowanie
się ich pozycji w czubie tabeli klasy „A”, zahaczając nawet o klasę
terenową.
Największy
sukces zespół odniósł w 1987 roku, kiedy zajął II miejsce w rozgrywkach klasy
„A” i awansował do klasy terenowej, w której jednak nie utrzymał się. Kolejny
sezon 1989/90 tenisiści ponownie spędzili w klasie „A”.
Tabela ilustrująca wyniki ligowe
sekcji w latach 1965-1989:
L.p. |
Rozgrywki
mistrzowskie |
Organizator |
Sezon |
Miejsce |
Ilość
meczy |
Wygrane |
Rem. |
Por. |
1 |
Klasa
B |
Podokręg
Cz-wa |
65/66 |
V |
20 |
13 |
--- |
7 |
2 |
Klasa
B |
Podokręg
Cz-wa |
66/67 |
I |
19 |
15 |
--- |
4 |
3 |
Klasa
A |
Okręg
Katowice |
67/68 |
X |
22 |
5 |
--- |
17 |
4 |
Klasa
A |
Okręg
Katowice |
68/69 |
VIII |
22 |
9 |
--- |
13 |
5 |
Klasa
A |
Okręg
Katowice |
69/70 |
IX |
22 |
9 |
--- |
13 |
6 |
Klasa
B |
Podokręg
Cz-wa |
69/70* |
IV |
10 |
4 |
--- |
6 |
7 |
Klasa
B |
Podokręg
Cz-wa |
70/71* |
VI |
10 |
--- |
--- |
10 |
8 |
Klasa
B |
Delegatura
Cz-wa |
73/74 |
V |
20 |
12 |
--- |
8 |
9 |
Klasa
A |
Podokręg
Cz-wa |
74/75 |
II |
20 |
16 |
--- |
4 |
10 |
Klasa
A |
Okręg
Cz-wa |
75/76 |
I |
20 |
18 |
--- |
2 |
11 |
Liga
Okręgowa |
Okręg
Cz-wa |
76/77 |
X |
18 |
2 |
--- |
16 |
12 |
Klasa
A |
Okręg
Cz-wa |
77/78 |
? |
? |
? |
--- |
? |
13 |
Klasa
A |
Okręg
Cz-wa |
86/87 |
II |
8 |
4 |
--- |
4 |
14 |
Klasa
Terenowa |
Okręg
Cz-wa |
87/88 |
VIII |
14 |
--- |
--- |
14 |
15 |
Klasa
A |
Podokręg
Lubliniec |
88/89 |
II |
8 |
5 |
1 |
2 |
* - DRUŻYNA
REZERW
Sekcja szachowa i brydża
sportowego.
Najmłodsza z sekcji klubowych
powstała tuż przed kolejną zmianą nazwy klubu – w 1966 roku. W tym samym roku
drużyna szachowa zajęła pierwsze miejsce w ramach rozgrywek Spartakiady
Powiatowej Gminnych Rad Narodowych. Indywidualnie pierwsze miejsce zajął
Zdzisław Myślin. Oprócz niego w skład drużyny wchodzili: Jerzy Kołaczyk i Lucjan
Chobot. W 1971 roku w turnieju o „Złotą Wieżę” – puchar przechodni MKKFiT w
Częstochowie drużyna „Lotu” zajęła także pierwsze miejsce. Gorzej było w trzy
lata później podczas Turnieju Gmin odbywającego się podczas powiatowej
Spartakiady, gdzie drużyna uplasowała się na piątej
pozycji.
W 1974 roku na
zebraniu sprawozdawczo-wyborczym zatwierdzono również powstanie sekcji brydża
sportowego, która nie odniosła jednak wymiernych sukcesów na arenie
regionalnej.
Planowano
wreszcie utworzenie innych sekcji: strzeleckiej, pływackiej, ale zamierzenia
działaczy przerosły możliwości klubu. Pomimo rozbudowy akwenu wodnego „Pająk”
sekcja pływacka nie powstała, podobnie zresztą, jak i drużyny piłki ręcznej
kobiet i mężczyzn, które planowano powołać, o czym już pisałem
powyżej.
Warto wreszcie
wspomnieć, że w 1989 roku w Konopiskach odbyły się mistrzostwa Polski młodzików
i juniorów w warcabach stupolowych, jednak reprezentanci Konopisk nie odegrali w
nich głównych ról.
Omawiany okres
historii klubu pokazuje dwutorowość dróg sportowych klubu. Główne role odgrywała
sekcja piłkarska z drużynami młodzieżowymi oraz sekcja tenisa stołowego. Na plus
klubowym działaczom można zapisać próby poszerzenia aktywności klubu o nowe
dziedziny. Niepowodzeń można upatrywać głównie w finansach i szczupłej bazie.
Lata 1957 –
1989 przyniosły klubowi także zaszczyty związane z rolą wychowawcy, jaką odegrał
dla kilku bardzo dobrej klasy zawodników, związanych z „Lotem” od wieku
juniorskiego. Trzeba zaznaczyć, że kilku z nich powróciło następnie, aby pomagać
klubowi swym doświadczeniem i radą w czasach największych sukcesów
sekcji.
Klub był
wielokrotnie doceniany zarówno przez Radę Główną LZS oraz związki sportowe,
czego efektem liczba przyznanych odznak i wyróżnień.
Kolejny etap dziejów sportu w
Konopiskach pragnę przedstawić już w szerszym okresie czasowym. Cezura czasowa
wydaje się być jasna. Nie jest jedynie odzwierciedleniem przemian historycznych.
W 1956 roku, jak już o tym pisałem, klub zmienił nie tylko nazwę, ale i
przynależność do zrzeszenia sportowego (zamiast zrzeszenia „Górnik” - Ludowy
Związek Sportowy). Z kolei data końcowa określa kres istnienia polskiego sportu
w ramach PRL-u i konieczność przystosowania się do nowych, nierzadko dużo
trudniejszych warunków materialnych okresu kapitalizmu.
Podobnie, jak
miało to miejsce w poprzedniej części, postaram się ukazać historię klubu z
podziałem na jego poszczególne sekcje oraz odrębnie pokażę dzieje struktur
klubowych. W omawianym okresie zaznaczyła się dominacja piłki nożnej. Kilka
sukcesów odnieśli tenisiści, powstała wreszcie sekcja
szachowa.
Działalność LZS Konopiska do roku
1967.
W pierwszych
latach istnienia LZS Konopiska głównymi zadaniami zarządu klubu były:
przeorientowanie działalności klubu na nowe struktury, w jakich przyszło działać
oraz ustabilizowanie sytuacji związanej z działalnością poszczególnych sekcji.
Od 1956 roku prym wieść zaczęły drużyny piłki nożnej oraz sekcja tenisa
stołowego, które stały się priorytetowymi, w odróżnieniu od okresu
wcześniejszego.
Prezesem w
latach 1956-1964 był Edward Lipartowski, z wyjątkiem roku 1959, kiedy zastąpił
go na krótko Józef Furmanek. Od 1965 roku prezesował zaś przez kolejne dziewięć
lat Zdzisław Kruk, postać niezwykle dla klubu zasłużona. Sekretarzami byli
wówczas kolejno: Stefan Słabosz (1957-1958), Władysław Kowal (1959), Zdzisław
Kruk (1960-1961) oraz Stanisław Sączek II (1962-1966). Lata te są słabiej
naświetlone w klubowych annałach. Dopiero połowa lat 60-tych przynosi tu
poprawę.
W 1965 roku
klub uzyskał możnego protektora. Odpowiadając na apel częstochowskiego ZPN Raków
stał się klubem patronackim nad LZS-em Konopiska w dniu 12 stycznia 1965 roku, o
czym donosiło „Życie Częstochowy”. W tym też roku klub nakreślił pięcioletni
plan rozwoju, który zakładał aktywizację sportową dziewcząt, zwiększenie ilości
członków zarządu klubowego, zacieśnienie współpracy ze szkołą podstawową oraz
podniesienie ilości aktywnych członków klubu ze 110 do 150 osób. Planowano także
powołanie sekcji strzeleckiej, pływackiej oraz piłki ręcznej kobiet i mężczyzn.
Szczególnie z sekcją pływacką wiązano duże nadzieje, wysyłając na kursy
ratownicze Walentego Skórę oraz Jerzego Machałę, którzy mieli następnie szkolić
zawodników na nowo urządzonym kąpielisku z plażą.
Spośród
ważniejszych wydarzeń dla sportu w Konopiskach w tym czasokresie należałoby
wspomnieć, że miejscowy LZS był gospodarzem odbywających się w 1966 roku finałów
Spartakiady Powiatowej. Gospodarze zajęli pierwsze miejsce w punktacji ogólnej,
zdobywając puchar przechodni Przewodniczącego Prezydium Powiatowej Rady
Narodowej w Częstochowie. Puchar ten wręczył przewodniczącemu GRN w Konopiskach
– Franciszkowi Kowalskiemu – sekretarz Prezydium – Józef
Dembski.
W ramach
obchodów dwudziestolecia działalności klubu odbyło się w tym roku również kilka
imprez sportowych:
- turniej tenisa
stołowego
- turniej dzikich drużyn w piłce
nożnej
- mecz piłkarski z LKS „Pogoń”
Imielin
Z powodu
ograniczonych funduszy nie można było uświetnić uroczystości jubileuszowych
bardziej okazałymi imprezami.
LZS wziął też
udział w konkursie zorganizowanym przez redakcję „Gromady-Rolnika” na budowę
obiektów o charakterze sportowym. Konopiska do konkursu wysunęły zalew „Pająk”,
za co zajęły ex equo czwarte miejsce na szczeblu ogólnokrajowym. Nagrodą była
równowartość 10 000 złotych w sprzęcie sportowym.
Owocny na polu
działalności klubu rok zamknęło zebranie sprawozdawczo-wyborcze, podczas którego
dokonano wyboru zarządu. Prezesem klubu został Zdzisław Kruk, wiceprezesem ds.
finansowo-gospodarczych Edward Lipartowski, wiceprezesem ds.
sportowo-organizacyjnych – Kazimierz Kruk, a wiceprezesem ds. turystyki –
Kazimierz Kuśmierski. Sekretarzem został wybrany Ignacy Polanowicz (obecny
prezes), a skarbnikiem – Stanisław Górniak. Poza nimi zarząd klubu liczył
jeszcze dziewięciu członków.
Najważniejszym
wydarzeniem w tym okresie było kolejne zebranie sprawozdawczo-wyborcze. Miało
ono miejsce 14 października 1967 roku. Klub przemianowano wówczas na Ludowy Klub
Sportowy „Lot” Konopiska. Uchwalono też statut klubowy, a LKS „Lot” uzyskał
osobowość prawną. Sporządzone zostały też materiały dotyczące zatwierdzenia
zmian, które przesłano do Wydziału Spraw Wewnętrznych Prezydium Wojewódzkiej
Rady Narodowej w Katowicach oraz do Rady Wojewódzkiej Zrzeszenia LZS w
Katowicach.
Ukonstytuował
się także nowy zarząd klubu:
1. Prezes LKS-u – Zdzisław
Kruk
2. Wiceprezes ds. finansowych – Edward
Lipartowski
3. Wiceprezes ds. sportowych –
Mieczysław Kruk
4. Sekretarz – Ryszard
Kwiatkowski
5. Skarbnik – Stanisław
Górniak
6. Kierownik drużyny klasy A – Tadeusz
Grabka
7. Kierownik drużyny ligi okręgowej
juniorów – Lucjan Leniak
8. Kierownik drużyny juniorów przed
klasą A – Windzelm Lubos
9. Kierownik drużyny trampkarzy – Henryk
Jończyk
10. Kierownik drużyny tenisa stołowego –
Stanisław Sączek
11. -19. Członkowie: Władysław Bator,
Kazimierz Kuśmierski, Stefan Słabosz, Władysław Musik, Eugeniusz Kościelniak,
Szczepan Sobala, Lucjan Ściebior, Kazimierz Żurek, Jerzy
Kowalik.
Na zebraniu
dokonano również wyboru komisji rewizyjnej, czuwającej nad realizacją zadań
nałożonych na Zarząd. W jej skład weszli: Alfred Ściebior, Ryszard Socha, Edmund
Kromołowski, Edmund Cierpiał i Tadeusz Kowalik.
Przez
najbliższe 32 lata klub funkcjonował jako LKS „Lot” Konopiska, a kolejna zmiana
miała już charakter kosmetyczny i nastąpiła dopiero w 1999
roku.
Funkcjonowanie LKS „Lot” Konopiska w
latach 1967 – 1989.
Po kolejnej
zmianie nazwy i uzyskaniu osobowości prawnej klub wszedł w nowy okres
działalności, bazując na dwóch sekcjach: piłki nożnej i tenisa stołowego. W 1968
roku, na kolejnym zebraniu sprawozdawczo-wyborczym ukonstytuowały się kolejne
już władze. W porównaniu do roku poprzedniego zaszła zmiana jedynie na
stanowisku wiceprezesa ds. sportowych: Mieczysława Kruka zastąpił Lucjan
Kowalik.
Działalność
klubu w zakresie krzewienia kultury fizycznej dostrzeżono w rok później, kiedy
to na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej Powiatowej Rady Ludowych Zespołów
Sportowych wyróżniono odznakami trzech działaczy klubu: Zdzisława Kruka (złota),
Tadeusza Grabkę (srebrna) oraz Ryszarda Kwiatkowskiego (także srebrna odznaka
LZS). Rada Główna LZS odznaczyła także klub dyplomem, a MKKFiT w Częstochowie
przyznał nagrody rzeczowe za zdobycie I miejsca wśród LZS-ów we
współzawodnictwie za rok poprzedni. Dodatkowym wyróżnieniem było wejście
Stanisława Sączka I w skład Prezydium Rady Głównej LZS (otrzymał funkcję
sekretarza). Z kolei Zdzisław Kruk został członkiem Plenum
LZS.
Po dwuletniej
kadencji poprzednich władz klubowych, 1970 rok przyniósł kolejne wybory (15.03),
po których zaszło kilka zmian w składzie Zarządu. Stanowisko sekretarza objął
Władysław Bator, skarbnikiem został Jerzy Kowalik, a wiceprezesem ds. sportowych
– Tadeusz Grabka. Na funkcji prezesa utrzymał się Zdzisław Kruk, podobnie
zresztą nie zaszła zmiana na fotelu wiceprezesa ds. finansowych (nadal Edward
Lipartowski). Zebranie sprawozdawczo-wyborcze, które dokonało tych zmian zajęło
się również powołaniem Komitetu Budowy Obiektu Sportowego w Konopiskach.
W 1971 roku
działaczy klubowych spotkały kolejne wyróżnienia: Władysław Bator i Ryszard
Kwiatkowski otrzymali złote odznaki OZPN podczas zjazdu Podokręgu Piłki Nożnej w
Częstochowie. Pierwszy z nich odebrał również wkrótce złotą odznakę honorową LZS
podczas IX Konferencji Powiatowej Zrzeszenia LZS w Częstochowie (06.02.1971).
Brązową odznakę przyznano zaś Franciszkowi Kowalskiemu. Klub, a także wiceprezes
ds. finansowych – Edward Lipartowski – otrzymali dyplomy z okazji 25-lecia
istnienia LZS-u. Ostatnie w tym roku wyróżnienie spotkało Stanisława Sączka II –
znakomitego zawodnika klubu, a w przyszłości i trenera, który otrzymał na
Wojewódzkiej Konferencji LZS w Katowicach odznakę Zasłużonego Działacza
LZS.
Styczeń 1972
roku przyniósł okrojenie składu zarządu klubu. Na zebraniu
sprawozdawczo-wyborczym zaszły zmiany na stanowiskach sekretarza (Wiesław
Szamanek za Władysława Batora), skarbnika (Zdzisław Kowal za Jerzego Kowalika)
oraz wiceprezesa ds. finansowych (po wieloletniej kadencji Lipartowskiego
zastąpił Stanisław Sączek I). Okrojono wreszcie do siedmiu osób liczbę
pozostałych członków zarządu. Prezesem nadal był Zdzisław Kruk, który w
następnym roku odebrał odznakę zasłużonego działacza LZS nadaną przez RG LZS w
Warszawie.
Dopiero w
początkach 1974 roku nastąpiła zmiana na stanowisku szefa klubu. Nowym prezesem
wybrano byłego wiceprezesa ds. finansowych – Edwarda Lipartowskiego. Jego
poprzednik został sekretarzem klubu. Stanowisko wiceprezesa ds. sportowych
powierzono Ignacemu Polanowiczowi, który w przyszłości miał stanąć na czele GLKS
„Lot”. Gospodarzem obiektów klubowych ustanowiono zaś Eugeniusza Żukowa. Nowy
zarząd podjął decyzje o działalności sekcji klubowych: do najważniejszych
wówczas piłki nożnej, tenisa stołowego oraz szachowej doszła nowa – brydża
sportowego.
Rok ten
obfitował również w nagrody indywidualne: członkowie klubu otrzymali pięć
srebrnych i jedną brązową odznakę LZS-u, a trzech dalszych działaczy: Edward
Lipartowski, Stanisław I i Stanisław II Sączkowie wyróżnieni zostali odznakami
XXX - lecia sportu częstochowskiego.
Klub zbliżał
się do 30-lecia istnienia, w związku z czym na kolejnym zebraniu, które nie
skutkowało tym razem żadnymi zmianami w zarządzie, dokonano wyboru Komisji
Obchodów. W jej skład weszli: Wojciech Żukow, Marian Kościelniak i Henryk
Flacha. Ustalono, że jubileusz rozciągnie się w czasie na lata 1975-76. Podczas
zebrania przyznano też sześć kolejnych odznak RG LZS (trzy srebrne i trzy
brązowe).
Obchody 30 –
lecia działalności „Lotu” klubu upłynęły pod znakiem obecności ówczesnych
lokalnych władz partyjnych oraz przyznawania kolejnych odznak zasłużonych
działaczy. Zakończyły się one uroczystą akademią w grudniu 1976
roku.
Niezwykle
bogaty w odznaczenia był także rok 1978, kiedy to złote odznaki LZS odebrali:
Marian Grabny, Zdzisław Kowal i Jan Sosna. Przyznano też w sumie dziesięć
kolejnych odznak srebrnych i brązowych. Prezesem klubu w dniu 22 stycznia
wybrano ponownie Zdzisława Kruka. Od następnego roku w skład zarządu weszli
również: Leonard Wysoki (wiceprezes ds. sportu), Andrzej Atłasik (wiceprezes ds.
finansowych), Włodzimierz Banasiak (sekretarz) oraz Ryszard Kwietniewski
(skarbnik). Nowoutworzoną (zresztą na krótko) funkcją było stanowisko
wiceprezesa ds. ideowych, które objął Andrzej Owczarek.
Kolejne
bardziej istotne zmiany (a w zasadnie przetasowania) przyszły w 1981 roku. Wtedy
po raz pierwszy prezesem klubu wybrano Andrzeja Atłasika, a na opróżnione przez
niego stanowisko wiceprezesa ds. finansowych po kilku latach nieobecności
powrócił Edward Lipartowski. Poprzedni skarbnik – Ryszard Kwietniewski, został
wiceprezesem ds. sportowych, a jego stanowisko zajął były wieloletni prezes –
Zdzisław Kruk. Sekretarzem klubu wybrano Wojciecha Klamę, a sprawy ideowe objął
Bogdan Janicki. Funkcja ta istniała w klubie tylko do 1982 roku, kiedy to
zlikwidowano ją.
W 1983 roku
aktualny prezes – Andrzej Atłasik - wyjechał, w związku z czym
funkcję prezesa Zarząd powierzył Edwardowi Trzepizurowi, który sprawował ją do
1986 roku. W międzyczasie zachodziły oczywiście zmiany na poszczególnych
stanowiskach: wiceprezesem ds. finansowych został Andrzej Łagiewka, a po nim
Marian Grabny, sekretarzem po Wojciechu Klamie – Bogdan Kowalik. Nie zaszły w
tym czasie żadne przetasowania na stanowiskach skarbnika i wiceprezesa ds.
sportowych. Oprócz działaczy funkcyjnych Zarząd klubu liczył wówczas jeszcze
trzech członków zwyczajnych (E. Lipartowski, W. Klama i G.
Smyła).
W 1986 roku
odbyły się obchody 40-lecia istnienia LZS-ów oraz „Lotu”. Główne uroczystości
miały miejsce 15 marca w Hali „Polonia”, gdzie doszło do spotkania pokoleń z
okazji czterdziestolecia działalności Ludowych Zespołów Sportowych. W związku z
jubileuszem w klubie przewidywano też ukończenie szkolnej hali sportowej oraz
siłowni.
Aż do 1987 roku
wszelkie kolejne zmiany dotyczyły wyłącznie poszczególnych stanowisk, pozwolę
więc sobie na przedstawienie ich w tabeli:
|
1986 |
1987 |
Prezes |
Walenty
Kędzia |
Walenty
Kędzia |
Wiceprezes ds.
finansowych |
Andrzej
Łagiewka |
Andrzej
Łagiewka |
Wiceprezes ds.
sportowych |
Ryszard
Kwiatkowski |
Henryk
Klecha |
Sekretarz |
Bogdan
Kowalik |
Edward
Szwyngiel |
Skarbnik |
Zdzisław
Kruk |
Zdzisław
Kruk |
Członkowie
Zarządu |
W. Bator, W.
Gorzelak, A. Jabłoński, M. Kamiński, J. Kowalik, R. Pacak, J. Piekłowski, E.
Trzepizur |
W. Bator, W.
Gorzelak, A. Jabłoński, M. Kamiński, J. Kowalik, R. Pacak, J. Piekłowski, E.
Trzepizur |
Nowością była
ustanowiona w latach 1986-87 funkcja prezesa honorowego: w 1986 roku został nim
Henryk Klecha, a w rok później Marian Wolny.
W 1988 roku,
podczas zebrania z 17 stycznia dokonano gruntownych zmian, jeśli chodzi o nowe
funkcje klubowe. Obok stanowiska prezesa (Marian Wolny), wiceprezesa ds.
finansowych (Henryk Klecha), skarbnika (Zdzisław Kruk) i sekretarza (Halina
Wolna – pierwsza kobieta na tym stanowisku w historii klubu, żona Mariana
ówczesnego naczelnika gminy, od 1988 roku zajmująca się kierowaniem obiektem,
będąca również gospodarzem klubu oraz sekretarzem i kronikarką) wprowadzono
szereg nowych stanowisk: wiceprezesa ds. organizacyjnych (Bogdan Celt), osoby
odpowiedzialnej za zaopatrzenie (Edward Trzepizur), pomocy prezesa ds.
finansowych (Włodzimierz Banasiak), pomocy prezesa ds. organizacyjnych (Walenty
Kędzia). W skład zarządu weszli też: szkoleniowiec I drużyny piłki nożnej:
Stanisław Sączek II, opiekun drużyny „A” klasy – Marian Kościelniak, opiekun
drużyny juniorów – Ryszard Pacak, opiekun drużyny trampkarzy – Jerzy Walentek
oraz opiekun tenisa stołowego – Wacław Ciura. W roku następnym w skład Zarządu
weszli kolejni członkowie: Wiesław Dziedzicki i Jerzy Kowalik, za Walentego
Kędzie i Mariana Kościelniaka.
10 września
1989 roku miało miejsce niezwykłe wydarzenie w dziejach klubu: z okazji Dnia
Piłkarza drużyna LKS „Lot” Konopiska rozegrała mecz piłki nożnej z utytułowaną
drużyną Zagłębia Sosnowiec (wynik 2:4). Odtąd tego typu pojedynki z drużynami o
pierwszoligowych tradycjach weszły na stałe do kalendarza drużyny
„Lotu”.
Zbliżały się
lata 90-te, a wraz z nimi największe sukcesy piłkarskiej sekcji klubu, o których
napisze w kolejnej części pracy. „Lot” był już wówczas w posiadaniu autokaru
„Jelcz”, który użytkował razem ze Strażą Pożarną z Jamek oraz „Ikarusa” (w
całości własność klubu). Finansowo klub utrzymywał się z wpływów za bilety (na
mecze klasy „A” przychodziło nawet ponad 500 osób), dodatków z Urzędu Gminy,
Rady Narodowej, Wydziału KMiKF UW, RW LZS, WFS. 1/3 budżetu klub wypracowywał
sam (m.in. z wynajmu autokaru).
Sekcja siatkówki
mężczyzn.
Po pierwszych, uwieńczonych pewnymi
sukcesami w okręgu, latach istnienia sekcji, a następnie jej zawieszeniu w
pierwszej połowie lat pięćdziesiątych, siatkarze z Konopisk nie odnosili już
większych sukcesów, sporadycznie występując na parkietach okręgu
częstochowskiego. Sekcja była reaktywowana głównie przy okazji imprez masowych,
jak spartakiady. W 1960 roku zdecydowano się na przystąpienie do rozgrywek
ligowych. Sezon 1960/61 drużyna zakończyła jednak dopiero na ósmym, ostatnim
miejscu w klasie „B”, czyli ostatnim szczeblu siatkarskich rozgrywek ligowych.
Na czternaście meczy udało się zwyciężyć jedynie w czterech spotkaniach.
Przeciwnikami zespołu z Konopisk były w tamtym sezonie: „Skra” IB Częstochowa,
AZS IB Częstochowa, „Stal-Raków” Częstochowa, „Start” Częstochowa, „Warta”
Częstochowa, „Pogoń” Blachownia oraz LZS Mykanów. Szczególnie z drużynami
częstochowskimi siatkarzom LZS-u trudno było nawiązać wyrównaną walkę. W
drużynie występowali wówczas: J. Dobosz, Wł. Bator, St. Słabosz, Z. Kruk, M.
Ciuk, W. Kruk, L. Gajczyk, M. Kościelniak i St. Sączek.
W dwa lata
później, we wrześniu 1963 roku, w Konopiskach odbył się turniej siatkarski
przeprowadzony w ramach III Spartakiady pod egidą Ministerstwa Krzewienia
Kultury Fizycznej i Turystyki. Drużyna wystawiona przez Konopiska zajęła trzecią
lokatę. W zdobyciu wyższego miejsca przeszkodziły porażki w drugiej fazie
turnieju z Dźbowem 1:2 i ze Złotym Potokiem, także 1:2. W 1966 roku wystawiona przez
Gromadzką Radę Narodową w Konopiskach drużyna siatkarzy, rekrutująca się z
zawodników LZS-u Konopiska zajęła w Spartakiadzie Powiatowej drugie miejsce (w
roku następnym była czwarta). Grali wówczas: Ignacy Polanowicz (obecny prezes),
Zdzisław Kruk, Kazimierz Kruk, Stanisław Sączek, Alfred Ściebior i Władysław
Bator. Drużyna ta rozegrała trzy mecze, wygrywając z Gnaszynem i Janowem po 2:1
oraz przegrywając z Mykanowem 0:2. Dużo gorzej poszło kadrze, która wzięła
udział w rozgrywkach klasy „B”: na szesnaście meczy zwyciężyła tylko w trzech i
zajęła dziesiąte miejsce.
Sporadyczne
występy, jak już wspominałem głównie podczas dorocznych Spartakiad powiatowych,
zaowocowały w latach sześćdziesiątych czwartym miejscem w 1967 roku i drugim
miejscem podczas Turnieju o Puchar Przechodni P.Z.G.S. Częstochowa z okazji
dożynek 1969.
Kolejne lata
były jeszcze mniej udane w wykonaniu siatkarzy, którzy na Spartakiadzie w 1974
roku zajęli miejsca od piątego do ósmego. Drużyna poprawiła się w rok później –
w rundzie finałowej Spartakiady w Dźbowie zajmując dobrą – drugą pozycję.
Tradycyjnie już gorsze wyniki przyniósł sezon ligowy – zespół brał udział w
rozgrywkach klasy powiatowej, razem z dwoma drużynami „Jedności” Mykanów,
„Strumieniem” Złoty Potok i „Zorzą” Dźbów.
Tabela
ilustrująca wyniki ligowe sekcji w latach 1960-1975:
L.p. |
Rozgrywki
mistrzowskie |
Organizator |
Sezon |
Miejsce |
Ilość
meczy |
Wygrane |
Rem. |
Por. |
1 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
60/61 |
VIII |
14 |
4 |
--- |
10 |
2 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
65/66 |
X |
16 |
3 |
--- |
13 |
3 |
Klasa
Powiatowa |
Podokręg
Cz-wa |
1975* |
IV |
4 |
1 |
--- |
3 |
RAZEM: |
34 |
8 |
--- |
26 |
* - dane dotyczą tylko rundy
wiosennej sezonu 1975.
Sekcja koszykówki
mężczyzn.
Sekcja
koszykarska, która w pierwszym okresie działalności klubu odnosiła najbardziej
znaczące sukcesy, w pierwotnym kształcie nie odrodziła się już nigdy. Dopiero w
1989 roku nowopowstała drużyna młodzików zajęła IV miejsce w rozgrywkach
Okręgowego Związku Koszykówki w Częstochowie. Działo się tak m.in. dzięki
działalności pedagogicznej znakomitego nauczyciela i byłego zawodnika –
Zdzisława Nowaka. W kolejnych mistrzostwach – w 1990 roku zespół młodzików zajął
trzecią lokatę. Na tym działalność sekcji w takim kształcie definitywnie
zakończyła się.
Tradycje
koszykarskie w Konopiskach przejął powstały w 1992 roku zespół Gminnego Ośrodka
Kultury i Sportu (GOKiS) Konopiska, działający we współpracy z klubem, jednak
poza jego głównymi strukturami. Dlatego jego najnowsza historia po roku 1993
nadaje się już na odrębne opracowanie.
Tabela ilustrująca wyniki rundy
finałowej mistrzostw okręgu z udziałem sekcji młodzików Lotu w latach
1989-1990:
L.p. |
Rozgrywki
mistrzowskie |
Organizator |
Sezon |
Miejsce |
Ilość
meczy |
Przegrane |
1 |
Mistrzostwa
Młodzików |
Okręg
Cz-wa |
1989 |
II |
6 |
6 |
2 |
Mistrzostwa
Młodzików |
Okręg
Cz-wa |
1990 |
III |
4 |
4 |
RAZEM: |
10 |
10 |
Sekcja
lekkoatletyczna.
„Królowa
Sportu” – lekka atletyka, nie doczekała się znaczących sukcesów sportowców z
Konopisk w omawianym okresie czasu. Większą aktywność miejscowi adepci tej
dyscypliny wykazywali jedynie w połowie lat sześćdziesiątych i
siedemdziesiątych.
Podobnie, jak
to miało miejsce w przypadku siatkarzy, sekcja startowała głównie podczas
spartakiad powiatowych. Podczas III Spartakiady z 1963 roku zwycięzcą w skoku
wzwyż został Zdzisław Komender (później reprezentował barwy I-ligowego Śląska
Wrocław), a wicemistrzostwo w sprincie zdobył Stanisław Sączek. Z kolei podczas
Spartakiady powiatowej w 1966 roku drużynowo drużyna wystawiona przez GRN
Konopiska zajęła trzecią lokatę. Wyniku tego nie udało się już powtórzyć, w
jednej z kolejnych tego typu imprez, w 1974 roku, zespół zajął siódmą pozycję, a
w 1975 roku szóste miejsce. Indywidualnie nie zanotowano większych sukcesów,
jedynie w biegach przełajowych zawodnicy z Konopisk plasowali się pod koniec
pierwszej dziesiątki.
Sekcja piłki nożnej.
W 1957 roku
drużynę piłkarzy, po reaktywacji, zgłoszono do rozgrywek klasy „C”. Sezon
zakończono na trzecim miejscu, wygrywając osiem z dziesięciu meczy. W rok
później było już dużo lepiej. Zespół z Konopisk zwyciężył w rozgrywkach,
zdobywając wyczekiwany awans do klasy „B”. Na 18 spotkań LKS wygrał aż 14,
ponosząc jedną porażkę. W uznaniu sukcesu Edmund Kromołowski i Józef Kołaczyk –
wyróżniający się gracze zespołu, zostali powołani do reprezentacji LZS-ów
powiatu Czestochowa na mecze z powiatami Zawiercie (wynik 3:0) i Kłobuck (1:3).
Awans do klasy „B” wywalczyli: Longin Sosna (bramkarz), Jerzy Kowalik, Ryszard
Socha, Edward Szwengiel, Jerzy Madzała, Eugeniusz Kościelniak, Bonifacy
Kołaczyk, Antoni Skóra, Jerzy Bator, Ryszard Kwiatkowski, Tadeusz Grabka,
Walenty Skóra, Józef Kołaczyk, Jerzy Pyrkosz, Ryszard Kołodziejczyk, Bronisław
Kowalik, Wiesław Kuśmierski, Czesław Kuśmierski i Edmund
Kromołowski.
Pierwszy sezon
w klasie „B” przyniósł szóste miejsce. Spośród 22 meczy zespół zwyciężył w 12 i
w 2 zremisował. Najlepszym strzelcem drużyny był Ryszard Kwiatkowski (16 goli).
Kromołowski, Kowalik, Kwiatkowski, Socha i Kowalik po raz kolejny zagrali po
zakończeniu sezonu w reprezentacji powiatu.
Niewielką
poprawę wyników zanotowano w kolejnych sezonach. Rok 1960 dał drużynie piąte, a
1961 – trzecie miejsce w klasie „B”. Drugi z tych sezonów był krótszy, ponieważ
PZPN zadecydował, że rozgrywki w Polsce będą odtąd toczyć się systemem jesień –
wiosna. Według dotychczasowego systemu wiosna – jesień ostatni sezon rozegrano
właśnie w 1960 roku. Jesienią walczono już w pierwszej rundzie nowego sezonu -
1960/61.
W nowym
systemie rozgrywek drużyna z Konopisk również zajęła trzecie miejsce, gruntując
swoją pozycję w czubie tabeli klasy „B”. Pierwsza runda sezonu piłkarskiego
1961/62 przyniosła największy jak dotychczas sukces: po wygraniu wszystkich 12
spotkań pierwszej rundy „Lot” zajmował pierwsze miejsce w tabeli – najwyższe w
historii. Runda rewanżowa była jednak nieco gorsza. Ostatecznie drużyna
uplasowała się ponownie na trzeciej pozycji, ustępując lokalnemu rywalowi -
„Górnikowi” Dźbów i „Warcie” Częstochowa. Gorsze wyniki osiągały zespoły
juniorów (7 miejsce) i trampkarzy (4 miejsce), ale ich celem było przede
wszystkim zrealizowanie wytycznych szkoleniowych.
Ekipa „Lotu”
wystartowała w 1962 roku w rozgrywkach o Puchar Polski, po czterech zwycięstwach
zakwalifikowała się do półfinału podokręgu częstochowskiego, tam jednak uległa
„Startowi” Częstochówka 1:3.
Dwa kolejne
sezony przyniosły regres formy zespołu, który plasował się w dolnej połówce
tabeli klasy „B” (VII i VI miejsce). Wszystkie mankamenty w wyszkoleniu
technicznym drużyny wyszły podczas dwumeczu z III-ligową drużyną „Skry”
Częstochowa. Najpierw rozegrano spotkanie towarzyskie, przegrywając 0:3, a w
kolejnym meczu, tym razem o Puchar Polski, wynik brzmiał 1:5.
Kolejne lata
przyniosły dość duże wahania wyników zespołu występującego w klasie „B”. Sezon
1964/65 zakończono na XI pozycji, by po roku znaleźć się na eksponowanym –
drugim miejscu, z 22 meczy zwyciężając w 17. Najlepszymi zawodnikami zespołu
byli w tamtym czasie: Kazimierz Kruk, Krystian Kwiatkowski i Zygmunt Kuśmierski.
Najlepszym strzelcem został zaś Alfred Ściebior. O ówczesnej klasie zespołu
świadczy fakt, że w serii meczów towarzyskich poradziła sobie z „A”- klasowym
zespołem KS Stradom (4:1, 5:3 i 2:0) oraz „Pogonią” Blachownia, także
występującą o klasę wyżej (6:0, 3:1). Dopełnieniem doskonałej formy
prezentowanej jesienią była seria siedmiu zwycięstw wiosną 1967 roku, która przy
jednym tylko remisie (1:1 w Pankach z tamtejszym „Górnikiem”) dała pierwsze
miejsce w tabeli i upragniony awans do Klasy „A”. Najlepszym strzelcem klasy „B”
został także gracz „Lotu” – Stanisław Sączek II (24 gole). Ten były gracz
częstochowskiej „Skry” kierował zresztą poczynaniami zespołu także jako
szkoleniowiec drużyny. Był to największy jak dotychczas sukces klubu w
rozgrywkach ligowych. W pokonanym polu „Lot” zostawił: „Znicza” IB Kłobuck,
„Start” Częstochówka, „Górnika” Panki, „Wartę” Częstochowa, „Górnika” IB Dźbów,
„Liswartę” Krzepice, „Victorię” IB Częstochowa oraz „Pogoń” Kłomnice, z którą
„Lot” odniósł najwyższe zwycięstwo 12:3 (3:3) na boisku w
Konopiskach.
Warto w tym
miejscu przypomnieć skład drużyny, która wywalczyła awans: Krzysztof Gajzner
(bramkarz), Władysław Bator, Edmund Kowalik, Marian Wolny, Ryszard Socha, Stefan
Mika, Lucjan Ściebior, Krystian Kwiatkowski, Henryk Jończyk, Jan Sosna, Jan
Polanowicz, Władysław Polanowski, Wojciech Żukow, Karol Wysoki, Ignacy
Polanowicz, Andrzej Sączek, Krzysztof Bator, Ryszard Kwiatkowski, Stanisław
Sączek, Kazimierz Kruk, Zygmunt Kuśmierski, Tadeusz Grabka.
Drużyna bardzo
dobrze zaprezentowała się również w rozgrywkach o Puchar Polski, pokonując „A” –
klasową „Spartę” Lubliniec 5:1 i przegrywając dopiero z występującym w
katowickiej klasie wojewódzkiej „Rakowem” Częstochowa po zaciętej grze
0:1.
Także i
juniorzy zwyciężyli w rozgrywkach mistrzowskich swojej klasy rozgrywkowej w
sezonie 1966/67. Uzyskali tym samym awans do Ligi Okręgowej Juniorów. Trampkarze
zajęli w tym nadzwyczaj udanym sezonie III miejsce.
Sezon 1967/68
„Lot” powitał w klasie „A”, gdzie pierwszy mecz rozegrał 20 sierpnia 1967 roku
na własnym boisku z drużyną „Włókniarza” Zawiercie, zwyciężając 2:0 po golach
Ignacego Polanowicza i Stanisława Sączka II. Skład Lotu z tego meczu: K. Gajzner
– A. Ściebior, K. Kwiatkowski, H. Jończyk, K. Wysoki, J. Polanowicz, W. Żukow,
S. Sączek II, I. Polanowicz, R. Kwiatkowski, K. Kruk. Jak pisało częstochowskie
„Życie”: „Włókniarz mógł być zadowolony z niewielkiego wymiaru kary”. Łącznie
drużyna odniosła 5 zwycięstw i zremisowała dwa mecze z 13, dzięki czemu zajęła
ósmą pozycję po I rundzie. Rewanże spowodowały zepchnięcie „Lotu” na 12 miejsce
w tabeli, z łącznym bilansem: 7 zwycięstw – 7 remisów i 12 porażek. Najwięcej
bramek w tym historycznym roku zdobył Ryszard Kwiatkowski (7), natomiast
najwięcej spotkań rozegrali: Kazimierz Kruk, Alfred Ściebior i Wojciech Żukow –
po 25 meczy. W klubie prowadzono też wówczas wewnętrzną klasyfikację na
najlepszego zawodnika, którą wygrał Wojciech Żukow (53,5 pkt.), wyprzedzając
Kazimierza Kruka (52,5 pkt.) oraz Ignacego Polanowicza (47,5 pkt.). Lot był
jedną z niespodzianek sezonu, gdyż, co podkreślała ówczesna prasa „jest to
drużyna sporych możliwości, czego dowodem zwycięstwo na boisku Stradomia,
sensacja numer jeden minionej rundy.”
Klasa „A” była
wówczas szczytem możliwości sekcji, która walczyła zwykle o utrzymanie w tej
klasie rozgrywkowej. Sezon 1968/69 przyniósł drużynie 14 pozycję, a 1969/70 – 13
- ostatnie miejsce, które wobec ówczesnego systemu awansów i spadków skutkowało
przesunięciem zespołu po trzech sezonach pobytu w klasie „A” do klasy „B”.
Szybko jednak
udało się powrócić, choć jak pisze kronika klubowa „szczęśliwie” (po zajęciu
drugiego miejsca w klasie „B” w sezonie 1970/71) w szeregi drużyn „A”-
klasowych, gdzie ponownie przyszło rywalizować w drugiej połówce tabeli
mistrzostw. Pierwszy sezon po powrocie przyniósł IX miejsce przy 7 zwycięstwach
i 5 remisach w 22 spotkaniach. Kolejny rok, to ponownie – XII – ostatnie miejsce
(przy jednym zwycięstwie i 6 remisach – ostatnie miejsce), nie powodowało to
jednak w tamtym sezonie spadku do klasy „B”. Drużyna aż do sezonu 1985/86
występowała w tej klasie rozgrywkowej, (czasem po konieczności dodatkowych gier
barażowych, jak to miało miejsce choćby w roku 1974, kiedy potrzebny był
dodatkowy mecz z „Lotnikiem” Kościelec), nie walczyła jednak o awans do wyższej
klasy rozgrywkowej. Jeśli chodzi o strukturę rozgrywek, to za wyjątkiem sezonu
1976/77, kiedy to „Lot” rozgrywał swe mecze w podokręgu Olesno, przez resztę
sezonów przynależał do częstochowskiego podokręgu piłki nożnej. Wykaz
zajmowanych w tym czasie miejsc załączyłem poniżej. W omawianych latach sekcja
piłkarska odnosiła też inne sukcesy: zwyciężyła m.in. w Pucharze Spartakiady w
1974 roku, gromiąc w finale Płomień Czarny Las 7:1, a wcześniej pokonując LZS
Błyskawicę Janów 8:4 i Grom Poczesna 4:2. Najskuteczniejszym graczem Konopisk w
tych meczach był późniejszy ligowiec w barwach Zagłębia Sosnowiec – Wojciech
Sączek, który uzyskał 6 trafień.
W 1976 roku
obchodzono jubileusz 30-lecia klubu. Z jego okazji sekcja piłkarska
zorganizowała turniej z udziałem I drużyny, rezerw, „Skry” Barbara oraz PKS
„Motoru” Głubczyce. W decydującym o zwycięstwie w turnieju spotkaniu „Lot”
pokonał Barbarę 3:2.
Cały czas
balansując na krawędzi klas „A” i „B” ekipa „Lotu” doczekała w końcu sezonu
1985/86, który zakończył się spadkiem do klasy „B”. Piłkarze spędzili tam
ponownie dwa sezony, zajmując kolejno: piąte i drugie miejsce (w tym sezonie
drużyna zakwalifikowała się też do 1/16 finału PP na szczeblu OZPN). Od jesieni
1988 roku ponownie powrócili w szeregi drużyn klasy „A”. Stało się to po tym,
jak do klubu w 1987 roku powrócił (jako trener) Stanisław Sączek, a wraz z nim
jego kuzyn - Zbigniew Sączek, Andrzej Tanerski (także wychowanek „Lotu”) i Jerzy
Walentek. Wiodącymi zawodnikami byli już wówczas: Marek Kościelniak (22 bramki w
34 spotkaniach), Leszek Banasiak (21 goli), Andrzej Tanerski (9 bramek),
Grzegorz Smyła (10 goli), Jerzy Walentek (7 bramek i 30 gier), Grzegorz Jarosz
(30 gier) oraz Mariusz Kaim i Grzegorz Kędzia (po 29 meczy). Wszyscy oni
przyczynili się do tego, że po powrocie w szeregi drużyn reprezentujących poziom
klasy „A” zespół już w pierwszym sezonie zajął wysokie – trzecie
miejsce.
Oprócz występów
na pełnowymiarowym boisku sekcja piłkarska odnosiła pewne sukcesy w regionalnych
zawodach „siódemkowych”: zaliczyć można do nich II miejsce w turnieju o puchar
Przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej w Częstochowie.
Tabela ilustrująca wyniki ligowe
sekcji seniorów w latach 1956-1989:
L.p. |
Rozgrywki
mistrzowskie |
Organizator |
Sezon |
Miejsce |
Ilość
meczy |
Zw. |
Rem. |
Por. |
1 |
Klasa C |
Podokręg
Cz-wa |
1957 |
III |
10 |
8 |
--- |
2 |
2 |
Klasa C |
Podokręg
Cz-wa |
1958 |
I |
18 |
14 |
3 |
1 |
3 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
1959 |
VI |
22 |
12 |
2 |
8 |
4 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
1960 |
V |
24 |
8 |
11 |
5 |
5 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
60/61 |
III |
22 |
13 |
2 |
7 |
6 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
61/62 |
III |
24 |
20 |
--- |
4 |
7 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
62/63 |
VII |
24 |
10 |
1 |
13 |
8 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
63/64 |
VI |
22 |
11 |
1 |
10 |
9 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
64/65 |
XI |
22 |
6 |
3 |
13 |
10 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
65/66 |
II |
22 |
17 |
--- |
5 |
11 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
66/67 |
I |
16 |
14 |
2 |
--- |
12 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
67/68 |
XII |
26 |
7 |
7 |
12 |
13 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
68/69 |
XIV |
30 |
6 |
8 |
16 |
14 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
69/70 |
XIII |
24 |
4 |
4 |
16 |
15 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
70/71 |
II |
16 |
11 |
3 |
2 |
16 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
71/72 |
IX |
22 |
7 |
5 |
10 |
17 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
72/73 |
XII |
22 |
1 |
6 |
15 |
18 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
73/74 |
XI |
22 |
4 |
4 |
14 |
19 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
74/75 |
VIII |
24 |
10 |
2 |
12 |
20 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
75/76 |
XI |
26 |
10 |
--- |
16 |
21 |
Klasa A |
Podokręg
Olesno |
76/77 |
X |
26 |
10 |
--- |
16 |
22 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
77/78 |
V |
26 |
? |
? |
? |
23 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
78/79 |
? |
? |
? |
? |
? |
24 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
79/80 |
? |
? |
? |
? |
? |
25 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
80/81 |
VI |
28 |
? |
? |
? |
26 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
81/82 |
XII |
24 |
? |
? |
? |
27 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
82/83 |
X |
26 |
? |
? |
? |
28 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
83/84 |
XII |
26 |
? |
? |
? |
29 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
84/85 |
XVI |
30 |
? |
? |
? |
30 |
Klasa B -
? |
Podokręg
Cz-wa |
85/86 |
? |
? |
? |
? |
? |
31 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
86/87 |
V |
20 |
10 |
--- |
10 |
32 |
Klasa B |
Podokręg
Cz-wa |
87/88 |
II |
22 |
17 |
3 |
2 |
33 |
Klasa A |
Podokręg
Cz-wa |
88/89 |
III |
30 |
17 |
6 |
7 |
Najlepsze rezultaty drużyny
Juniorów:
1 |
Mistrzostwa
Powiatu |
Podokręg
Cz-wa |
1952 |
I |
14 |
12 |
2 |
--- |
2 |
Przedmecze klasy
B |
Podokręg
Cz-wa |
65/66 |
I |
14 |
9 |
2 |
3 |
3 |
Przedmecze klasy
B |
Podokręg
Cz-wa |
66/67 |
I |
10 |
9 |
--- |
1 |
4 |
Przedmecze klasy
A |
Podokręg
Cz-wa |
70/71 |
II |
12 |
8 |
2 |
2 |
5 |
Przedmecze klasy
B |
Podokręg
Cz-wa |
86/87 |
I |
20 |
15 |
2 |
3 |
Omawiając ten
okres, trudno nie odnieść się personalnie do kilku wywodzących się z klubu
zawodników, którzy zdobyli uznanie nie tylko w regionie. Z sekcji piłkarskiej
„Lotu” wyszło w świat wielu późniejszych ligowców. Trzeba w tym miejscu
wspomnieć o Janie Kruku, Wojciechu i Zbigniewie Sączkach oraz Andrzeju Szymanku.
Cała czwórka wystąpiła na pierwszoligowych boiskach, przy czym jeden z
barwniejszych życiorysów zapisał na swym koncie starszy z braci Sączków –
Zbigniew. Do 1972 roku grał w barwach „Lotu”, następnie zaś przeniósł się na
Śląsk, gdzie rozpoczął grę w tamtejszym RKS Grodziec. Na Śląsku szybko poznano
się na jego umiejętnościach i przetransferowano do beniaminka II ligi –
„Górnika” Wojkowice, a następnie do sosnowieckiego „Zagłębia”. Pierwszy mecz w
ekstraklasie rozegrał z warszawską „Gwardią”, a jego drużyna zwyciężyła 1:0.
Później, wspólnie z „Zagłębiem” dwukrotnie świętował zdobycie Pucharu Polski
(jego bramka zadecydowała o pierwszym z tych triumfów – nad bytomską „Polonią”).
Po ciężkiej kontuzji, w wieku 26 lat groziło mu zakończenie kariery. Ale nie
poddał się i trafił po trzech latach do Francji, do drużyny Le Puy, z którą
awansował do II ligi francuskiej. Nie udało mu się nigdy dostać do I
reprezentacji, ale ma za sobą debiut w kadrze „B” i w reprezentacji olimpijskiej
(3:1 z KRLD w dalekim meczu wyjazdowym). Razem z bratem – Wojciechem – spotkali
się w drużynie z Sosnowca, gdzie wspólnie występowali w I
lidze.
Inny wychowanek
klubu – Andrzej Szymanek – grał m.in. w „Rakowie” Częstochowa, „Górniku” Zabrze,
„Radomiaku” i „Broni” Radom oraz w mieleckiej „Stali”. Los rzucił go także na
białostocczyznę, gdzie reprezentował barwy „Jagielloni” (wielu z jego boiskowych
kolegów pojawiło się podczas meczu z okazji 60-lecia klubu na boisku w
Konopiskach).
Ostatni, choć
chronologicznie pierwszy ligowiec Lotu, to Jan Kruk, który występował później w
barwach „Rakowa”, „Zagłębia” Sosnowiec i opolskiej „Odry”, a karierę zakończył w
„Gwardii” Koszalin i w „Gryfie” Słupsk. Przyszło mu też dwukrotnie reprezentować
barwy Polski w kadrze orlików.
Sekcja tenisa
stołowego.
Sekcja tenisa
stołowego w omawianym okresie czasu stała się drugą po piłkarzach w klubie
dziedziną sportu. Pierwsze sukcesy przyszły już w latach sześćdziesiątych. W
1962 roku drużyna w składzie: Jan Kruk, Ignacy Polanowicz i Stanisław Sączek II
została mistrzami drużynowego turnieju o puchar przechodni Zarządu Głównego ZMW
w Częstochowie. Zawodnicy LZS-u Konopiska zajęli też pierwsze (Jan Kruk) i
trzecie miejsce (Ignacy Polanowicz) na podium turnieju o mistrzostwo RG LZS.
Sukcesy te powtórzono w następnym roku, z tym, że na podium turnieju
indywidualnego stanęli: Stanisław Sączek (I miejsce) oraz Ignacy Polanowicz (II
miejsce). Drużyna zdobyła też wicemistrzostwo LZS-ów województwa katowickiego,
przegrywając w finale z Wodzisławiem Śląskim 3:5. Po raz trzeci turniej
drużynowy trójka Polanowicz – Sączek - Kruk wygrała już w rok później i puchar
przechodni powędrował na własność do Konopisk. Indywidualnie tym razem najlepiej
spisał się Jan Kruk wyprzedzając Ignacego Polanowicza.
Przyszła kolej
na wzięcie udziału w rozgrywkach ligowych: drużyna LZS-u wystąpiła w klasie „B”,
zajmując na mecie sezonu 1965/66 czwarte miejsce. Lepiej było tradycyjnie
podczas mistrzostw o Puchar Przechodni P.Z.G.S. Częstochowa, który to puchar
zdobyto po raz trzeci z rzędu i także powędrował na stałe do Konopisk.
Indywidualnie zwyciężył Stanisław Sączek II. W tym samym roku reprezentacja GRN
Konopiska zajęła III miejsce w Spartakiadzie Powiatowej.
Największy jak
dotychczas sukces ligowy przyszedł w sezonie 1966/67, kiedy to LZS Konopiska
zajął II miejsce w rozgrywkach częstochowskiej klasy „B” i zakwalifikował się do
turnieju finałowego o wejście do klasy „A” z udziałem dwóch najlepszych drużyn
klasy „B” Częstochowa i klasy „B” Kłobuck. Pokonując 5:2 LZS
Parzymiechy i 5:0 „Ruch” Kłobuck oraz przegrywając 4:5 z mistrzem
częstochowskiej klasy „B” – CKS II „Budowlanymi” Częstochowa 4:5 drużyna w
składzie: Krzysztof Górniak, Stanisław Sączek II, Ignacy Polanowicz i rezerwowy
– Lucjan Chobot zajęła pierwsze miejsce i awansowała do klasy „A”. Do tego
sukcesu dołożono jeszcze II miejsce w Spartakiadzie Powiatowej (Stanisław Sączek
II, Jan i Ignacy Polanowiczowie).
Przez cały ten
okres zespół zdobywał kolejne trofea na szczeblu LZS-ów (I miejsce w turnieju o
Puchar Przechodni PZGS w 1968 roku, 1969 roku, 1970 roku; indywidualnie
zwycięstwa Stanisława Sączka II w 1968 roku, Ryszarda Gepcharda w 1970 roku) i
Spartakiad Powiatowych (trzecie miejsce w 1968, drugie – w 1974
roku).
W rozgrywkach
ligowych nie szło drużynie już tak dobrze: w sezonie 1967/68 „Lot” zajął dopiero
X miejsce w klasie „A”, w sezonie 1968/69 – VIII miejsce, a IX miejsce w sezonie
1969/70).
Od sezonu
1969/70 drużyna „Lotu” wystawiała też drugą drużynę w mistrzostwach klasy „B”
(IV miejsce w sezonie 1969/70, VI – ostatnie – miejsce w sezonie 1970/71), co
świadczyć może o zainteresowaniu tą dziedziną sportu na terenie Konopisk i
okolic.
Warto też
wspomnieć, że sekcja tenisa stołowego zrzeszała również, jako jedyna w klubie,
kobiety. Pierwsze wyższe miejsca, jakie zdobyły one dla klubu, to pozycje 5-8
Stanisławy Kuśmierskiej i Wacławy Keller na Spartakiadzie Powiatowej w Pocześnie
23.03.1975 roku, w czasie gdy cały zespół zajął drużynowo 2
miejsce.
Drużyna tenisa
stołowego odnosiła głównie sukcesy na niwie rozgrywek LZS-ów, a także
cyklicznych Spartakiad Powiatowych. Nieco gorzej szło zawodnikom „Lotu” w
rozgrywkach ligowych, choć końcówka lat osiemdziesiątych przyniosła ugruntowanie
się ich pozycji w czubie tabeli klasy „A”, zahaczając nawet o klasę
terenową.
Największy
sukces zespół odniósł w 1987 roku, kiedy zajął II miejsce w rozgrywkach klasy
„A” i awansował do klasy terenowej, w której jednak nie utrzymał się. Kolejny
sezon 1989/90 tenisiści ponownie spędzili w klasie „A”.
Tabela ilustrująca wyniki ligowe
sekcji w latach 1965-1989:
L.p. |
Rozgrywki
mistrzowskie |
Organizator |
Sezon |
Miejsce |
Ilość
meczy |
Wygrane |
Rem. |
Por. |
1 |
Klasa
B |
Podokręg
Cz-wa |
65/66 |
V |
20 |
13 |
--- |
7 |
2 |
Klasa
B |
Podokręg
Cz-wa |
66/67 |
I |
19 |
15 |
--- |
4 |
3 |
Klasa
A |
Okręg
Katowice |
67/68 |
X |
22 |
5 |
--- |
17 |
4 |
Klasa
A |
Okręg
Katowice |
68/69 |
VIII |
22 |
9 |
--- |
13 |
5 |
Klasa
A |
Okręg
Katowice |
69/70 |
IX |
22 |
9 |
--- |
13 |
6 |
Klasa
B |
Podokręg
Cz-wa |
69/70* |
IV |
10 |
4 |
--- |
6 |
7 |
Klasa
B |
Podokręg
Cz-wa |
70/71* |
VI |
10 |
--- |
--- |
10 |
8 |
Klasa
B |
Delegatura
Cz-wa |
73/74 |
V |
20 |
12 |
--- |
8 |
9 |
Klasa
A |
Podokręg
Cz-wa |
74/75 |
II |
20 |
16 |
--- |
4 |
10 |
Klasa
A |
Okręg
Cz-wa |
75/76 |
I |
20 |
18 |
--- |
2 |
11 |
Liga
Okręgowa |
Okręg
Cz-wa |
76/77 |
X |
18 |
2 |
--- |
16 |
12 |
Klasa
A |
Okręg
Cz-wa |
77/78 |
? |
? |
? |
--- |
? |
13 |
Klasa
A |
Okręg
Cz-wa |
86/87 |
II |
8 |
4 |
--- |
4 |
14 |
Klasa
Terenowa |
Okręg
Cz-wa |
87/88 |
VIII |
14 |
--- |
--- |
14 |
15 |
Klasa
A |
Podokręg
Lubliniec |
88/89 |
II |
8 |
5 |
1 |
2 |
* - DRUŻYNA
REZERW
Sekcja szachowa i brydża
sportowego.
Najmłodsza z sekcji klubowych
powstała tuż przed kolejną zmianą nazwy klubu – w 1966 roku. W tym samym roku
drużyna szachowa zajęła pierwsze miejsce w ramach rozgrywek Spartakiady
Powiatowej Gminnych Rad Narodowych. Indywidualnie pierwsze miejsce zajął
Zdzisław Myślin. Oprócz niego w skład drużyny wchodzili: Jerzy Kołaczyk i Lucjan
Chobot. W 1971 roku w turnieju o „Złotą Wieżę” – puchar przechodni MKKFiT w
Częstochowie drużyna „Lotu” zajęła także pierwsze miejsce. Gorzej było w trzy
lata później podczas Turnieju Gmin odbywającego się podczas powiatowej
Spartakiady, gdzie drużyna uplasowała się na piątej
pozycji.
W 1974 roku na
zebraniu sprawozdawczo-wyborczym zatwierdzono również powstanie sekcji brydża
sportowego, która nie odniosła jednak wymiernych sukcesów na arenie
regionalnej.
Planowano
wreszcie utworzenie innych sekcji: strzeleckiej, pływackiej, ale zamierzenia
działaczy przerosły możliwości klubu. Pomimo rozbudowy akwenu wodnego „Pająk”
sekcja pływacka nie powstała, podobnie zresztą, jak i drużyny piłki ręcznej
kobiet i mężczyzn, które planowano powołać, o czym już pisałem
powyżej.
Warto wreszcie
wspomnieć, że w 1989 roku w Konopiskach odbyły się mistrzostwa Polski młodzików
i juniorów w warcabach stupolowych, jednak reprezentanci Konopisk nie odegrali w
nich głównych ról.
Omawiany okres
historii klubu pokazuje dwutorowość dróg sportowych klubu. Główne role odgrywała
sekcja piłkarska z drużynami młodzieżowymi oraz sekcja tenisa stołowego. Na plus
klubowym działaczom można zapisać próby poszerzenia aktywności klubu o nowe
dziedziny. Niepowodzeń można upatrywać głównie w finansach i szczupłej bazie.
Lata 1957 –
1989 przyniosły klubowi także zaszczyty związane z rolą wychowawcy, jaką odegrał
dla kilku bardzo dobrej klasy zawodników, związanych z „Lotem” od wieku
juniorskiego. Trzeba zaznaczyć, że kilku z nich powróciło następnie, aby pomagać
klubowi swym doświadczeniem i radą w czasach największych sukcesów
sekcji.
Klub był
wielokrotnie doceniany zarówno przez Radę Główną LZS oraz związki sportowe,
czego efektem liczba przyznanych odznak i wyróżnień.