Lot Konopiska - strona oficjalna

Strona klubowa

Kalendarium

19

03-2024

wtorek

20

03-2024

środa

21

03-2024

czwartek

22

03-2024

piątek

23

03-2024

sobota

24

03-2024

niedziela

25

03-2024

pon.

Statystyki drużyny

Najnowsza galeria

Akademia Lubliniec - Lot I Konopiska
Ładowanie...

Mini-Chat

Musisz się zalogować, aby korzystać z mini-chatu.

Wyszukiwarka

Historia 1956-89

  Kolejny etap dziejów sportu w Konopiskach pragnę przedstawić już w szerszym okresie czasowym. Cezura czasowa wydaje się być jasna. Nie jest jedynie odzwierciedleniem przemian historycznych. W 1956 roku, jak już o tym pisałem, klub zmienił nie tylko nazwę, ale i przynależność do zrzeszenia sportowego (zamiast zrzeszenia „Górnik” - Ludowy Związek Sportowy). Z kolei data końcowa określa kres istnienia polskiego sportu w ramach PRL-u i konieczność przystosowania się do nowych, nierzadko dużo trudniejszych warunków materialnych okresu kapitalizmu.

         Podobnie, jak miało to miejsce w poprzedniej części, postaram się ukazać historię klubu z podziałem na jego poszczególne sekcje oraz odrębnie pokażę dzieje struktur klubowych. W omawianym okresie zaznaczyła się dominacja piłki nożnej. Kilka sukcesów odnieśli tenisiści, powstała wreszcie sekcja szachowa.

Działalność LZS Konopiska do roku 1967.

         W pierwszych latach istnienia LZS Konopiska głównymi zadaniami zarządu klubu były: przeorientowanie działalności klubu na nowe struktury, w jakich przyszło działać oraz ustabilizowanie sytuacji związanej z działalnością poszczególnych sekcji. Od 1956 roku prym wieść zaczęły drużyny piłki nożnej oraz sekcja tenisa stołowego, które stały się priorytetowymi, w odróżnieniu od okresu wcześniejszego.

         Prezesem w latach 1956-1964 był Edward Lipartowski, z wyjątkiem roku 1959, kiedy zastąpił go na krótko Józef Furmanek. Od 1965 roku prezesował zaś przez kolejne dziewięć lat Zdzisław Kruk, postać niezwykle dla klubu zasłużona. Sekretarzami byli wówczas kolejno: Stefan Słabosz (1957-1958), Władysław Kowal (1959), Zdzisław Kruk (1960-1961) oraz Stanisław Sączek II (1962-1966). Lata te są słabiej naświetlone w klubowych annałach. Dopiero połowa lat 60-tych przynosi tu poprawę.

         W 1965 roku klub uzyskał możnego protektora. Odpowiadając na apel częstochowskiego ZPN Raków stał się klubem patronackim nad LZS-em Konopiska w dniu 12 stycznia 1965 roku, o czym donosiło „Życie Częstochowy”. W tym też roku klub nakreślił pięcioletni plan rozwoju, który zakładał aktywizację sportową dziewcząt, zwiększenie ilości członków zarządu klubowego, zacieśnienie współpracy ze szkołą podstawową oraz podniesienie ilości aktywnych członków klubu ze 110 do 150 osób. Planowano także powołanie sekcji strzeleckiej, pływackiej oraz piłki ręcznej kobiet i mężczyzn. Szczególnie z sekcją pływacką wiązano duże nadzieje, wysyłając na kursy ratownicze Walentego Skórę oraz Jerzego Machałę, którzy mieli następnie szkolić zawodników na nowo urządzonym kąpielisku z plażą.

         Spośród ważniejszych wydarzeń dla sportu w Konopiskach w tym czasokresie należałoby wspomnieć, że miejscowy LZS był gospodarzem odbywających się w 1966 roku finałów Spartakiady Powiatowej. Gospodarze zajęli pierwsze miejsce w punktacji ogólnej, zdobywając puchar przechodni Przewodniczącego Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Częstochowie. Puchar ten wręczył przewodniczącemu GRN w Konopiskach – Franciszkowi Kowalskiemu – sekretarz Prezydium – Józef Dembski.

         W ramach obchodów dwudziestolecia działalności klubu odbyło się w tym roku również kilka imprez sportowych:

- turniej tenisa stołowego

- turniej dzikich drużyn w piłce nożnej

- mecz piłkarski z LKS „Pogoń” Imielin

         Z powodu ograniczonych funduszy nie można było uświetnić uroczystości jubileuszowych bardziej okazałymi imprezami.

         LZS wziął też udział w konkursie zorganizowanym przez redakcję „Gromady-Rolnika” na budowę obiektów o charakterze sportowym. Konopiska do konkursu wysunęły zalew „Pająk”, za co zajęły ex equo czwarte miejsce na szczeblu ogólnokrajowym. Nagrodą była równowartość 10 000 złotych w sprzęcie sportowym.

         Owocny na polu działalności klubu rok zamknęło zebranie sprawozdawczo-wyborcze, podczas którego dokonano wyboru zarządu. Prezesem klubu został Zdzisław Kruk, wiceprezesem ds. finansowo-gospodarczych Edward Lipartowski, wiceprezesem ds. sportowo-organizacyjnych – Kazimierz Kruk, a wiceprezesem ds. turystyki – Kazimierz Kuśmierski. Sekretarzem został wybrany Ignacy Polanowicz (obecny prezes), a skarbnikiem – Stanisław Górniak. Poza nimi zarząd klubu liczył jeszcze dziewięciu członków.

        Najważniejszym wydarzeniem w tym okresie było kolejne zebranie sprawozdawczo-wyborcze. Miało ono miejsce 14 października 1967 roku. Klub przemianowano wówczas na Ludowy Klub Sportowy „Lot” Konopiska. Uchwalono też statut klubowy, a LKS „Lot” uzyskał osobowość prawną. Sporządzone zostały też materiały dotyczące zatwierdzenia zmian, które przesłano do Wydziału Spraw Wewnętrznych Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach oraz do Rady Wojewódzkiej Zrzeszenia LZS w Katowicach.

         Ukonstytuował się także nowy zarząd klubu:

1.     Prezes LKS-u – Zdzisław Kruk

2.     Wiceprezes ds. finansowych – Edward Lipartowski

3.     Wiceprezes ds. sportowych – Mieczysław Kruk

4.     Sekretarz – Ryszard Kwiatkowski

5.     Skarbnik – Stanisław Górniak

6.     Kierownik drużyny klasy A – Tadeusz Grabka

7.     Kierownik drużyny ligi okręgowej juniorów – Lucjan Leniak

8.     Kierownik drużyny juniorów przed klasą A – Windzelm Lubos

9.     Kierownik drużyny trampkarzy – Henryk Jończyk

10. Kierownik drużyny tenisa stołowego – Stanisław Sączek

11. -19. Członkowie: Władysław Bator, Kazimierz Kuśmierski, Stefan Słabosz, Władysław Musik, Eugeniusz Kościelniak, Szczepan Sobala, Lucjan Ściebior, Kazimierz Żurek, Jerzy Kowalik.

         Na zebraniu dokonano również wyboru komisji rewizyjnej, czuwającej nad realizacją zadań nałożonych na Zarząd. W jej skład weszli: Alfred Ściebior, Ryszard Socha, Edmund Kromołowski, Edmund Cierpiał i Tadeusz Kowalik.

         Przez najbliższe 32 lata klub funkcjonował jako LKS „Lot” Konopiska, a kolejna zmiana miała już charakter kosmetyczny i nastąpiła dopiero w 1999 roku.

Funkcjonowanie LKS „Lot” Konopiska w latach 1967 – 1989.

         Po kolejnej zmianie nazwy i uzyskaniu osobowości prawnej klub wszedł w nowy okres działalności, bazując na dwóch sekcjach: piłki nożnej i tenisa stołowego. W 1968 roku, na kolejnym zebraniu sprawozdawczo-wyborczym ukonstytuowały się kolejne już władze. W porównaniu do roku poprzedniego zaszła zmiana jedynie na stanowisku wiceprezesa ds. sportowych: Mieczysława Kruka zastąpił Lucjan Kowalik.

         Działalność klubu w zakresie krzewienia kultury fizycznej dostrzeżono w rok później, kiedy to na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej Powiatowej Rady Ludowych Zespołów Sportowych wyróżniono odznakami trzech działaczy klubu: Zdzisława Kruka (złota), Tadeusza Grabkę (srebrna) oraz Ryszarda Kwiatkowskiego (także srebrna odznaka LZS). Rada Główna LZS odznaczyła także klub dyplomem, a MKKFiT w Częstochowie przyznał nagrody rzeczowe za zdobycie I miejsca wśród LZS-ów we współzawodnictwie za rok poprzedni. Dodatkowym wyróżnieniem było wejście Stanisława Sączka I w skład Prezydium Rady Głównej LZS (otrzymał funkcję sekretarza). Z kolei Zdzisław Kruk został członkiem Plenum LZS.

         Po dwuletniej kadencji poprzednich władz klubowych, 1970 rok przyniósł kolejne wybory (15.03), po których zaszło kilka zmian w składzie Zarządu. Stanowisko sekretarza objął Władysław Bator, skarbnikiem został Jerzy Kowalik, a wiceprezesem ds. sportowych – Tadeusz Grabka. Na funkcji prezesa utrzymał się Zdzisław Kruk, podobnie zresztą nie zaszła zmiana na fotelu wiceprezesa ds. finansowych (nadal Edward Lipartowski). Zebranie sprawozdawczo-wyborcze, które dokonało tych zmian zajęło się również powołaniem Komitetu Budowy Obiektu Sportowego w Konopiskach.

         W 1971 roku działaczy klubowych spotkały kolejne wyróżnienia: Władysław Bator i Ryszard Kwiatkowski otrzymali złote odznaki OZPN podczas zjazdu Podokręgu Piłki Nożnej w Częstochowie. Pierwszy z nich odebrał również wkrótce złotą odznakę honorową LZS podczas IX Konferencji Powiatowej Zrzeszenia LZS w Częstochowie (06.02.1971). Brązową odznakę przyznano zaś Franciszkowi Kowalskiemu. Klub, a także wiceprezes ds. finansowych – Edward Lipartowski – otrzymali dyplomy z okazji 25-lecia istnienia LZS-u. Ostatnie w tym roku wyróżnienie spotkało Stanisława Sączka II – znakomitego zawodnika klubu, a w przyszłości i trenera, który otrzymał na Wojewódzkiej Konferencji LZS w Katowicach odznakę Zasłużonego Działacza LZS.

         Styczeń 1972 roku przyniósł okrojenie składu zarządu klubu. Na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym zaszły zmiany na stanowiskach sekretarza (Wiesław Szamanek za Władysława Batora), skarbnika (Zdzisław Kowal za Jerzego Kowalika) oraz wiceprezesa ds. finansowych (po wieloletniej kadencji Lipartowskiego zastąpił Stanisław Sączek I). Okrojono wreszcie do siedmiu osób liczbę pozostałych członków zarządu. Prezesem nadal był Zdzisław Kruk, który w następnym roku odebrał odznakę zasłużonego działacza LZS nadaną przez RG LZS w Warszawie.

         Dopiero w początkach 1974 roku nastąpiła zmiana na stanowisku szefa klubu. Nowym prezesem wybrano byłego wiceprezesa ds. finansowych – Edwarda Lipartowskiego. Jego poprzednik został sekretarzem klubu. Stanowisko wiceprezesa ds. sportowych powierzono Ignacemu Polanowiczowi, który w przyszłości miał stanąć na czele GLKS „Lot”. Gospodarzem obiektów klubowych ustanowiono zaś Eugeniusza Żukowa. Nowy zarząd podjął decyzje o działalności sekcji klubowych: do najważniejszych wówczas piłki nożnej, tenisa stołowego oraz szachowej doszła nowa – brydża sportowego.

         Rok ten obfitował również w nagrody indywidualne: członkowie klubu otrzymali pięć srebrnych i jedną brązową odznakę LZS-u, a trzech dalszych działaczy: Edward Lipartowski, Stanisław I i Stanisław II Sączkowie wyróżnieni zostali odznakami XXX - lecia sportu częstochowskiego.

         Klub zbliżał się do 30-lecia istnienia, w związku z czym na kolejnym zebraniu, które nie skutkowało tym razem żadnymi zmianami w zarządzie, dokonano wyboru Komisji Obchodów. W jej skład weszli: Wojciech Żukow, Marian Kościelniak i Henryk Flacha. Ustalono, że jubileusz rozciągnie się w czasie na lata 1975-76. Podczas zebrania przyznano też sześć kolejnych odznak RG LZS (trzy srebrne i trzy brązowe).

         Obchody 30 – lecia działalności „Lotu” klubu upłynęły pod znakiem obecności ówczesnych lokalnych władz partyjnych oraz przyznawania kolejnych odznak zasłużonych działaczy. Zakończyły się one uroczystą akademią w grudniu 1976 roku.

         Niezwykle bogaty w odznaczenia był także rok 1978, kiedy to złote odznaki LZS odebrali: Marian Grabny, Zdzisław Kowal i Jan Sosna. Przyznano też w sumie dziesięć kolejnych odznak srebrnych i brązowych. Prezesem klubu w dniu 22 stycznia wybrano ponownie Zdzisława Kruka. Od następnego roku w skład zarządu weszli również: Leonard Wysoki (wiceprezes ds. sportu), Andrzej Atłasik (wiceprezes ds. finansowych), Włodzimierz Banasiak (sekretarz) oraz Ryszard Kwietniewski (skarbnik). Nowoutworzoną (zresztą na krótko) funkcją było stanowisko wiceprezesa ds. ideowych, które objął Andrzej Owczarek.

         Kolejne bardziej istotne zmiany (a w zasadnie przetasowania) przyszły w 1981 roku. Wtedy po raz pierwszy prezesem klubu wybrano Andrzeja Atłasika, a na opróżnione przez niego stanowisko wiceprezesa ds. finansowych po kilku latach nieobecności powrócił Edward Lipartowski. Poprzedni skarbnik – Ryszard Kwietniewski, został wiceprezesem ds. sportowych, a jego stanowisko zajął były wieloletni prezes – Zdzisław Kruk. Sekretarzem klubu wybrano Wojciecha Klamę, a sprawy ideowe objął Bogdan Janicki. Funkcja ta istniała w klubie tylko do 1982 roku, kiedy to zlikwidowano ją.

         W 1983 roku aktualny prezes – Andrzej Atłasik -  wyjechał, w związku z czym funkcję prezesa Zarząd powierzył Edwardowi Trzepizurowi, który sprawował ją do 1986 roku. W międzyczasie zachodziły oczywiście zmiany na poszczególnych stanowiskach: wiceprezesem ds. finansowych został Andrzej Łagiewka, a po nim Marian Grabny, sekretarzem po Wojciechu Klamie – Bogdan Kowalik. Nie zaszły w tym czasie żadne przetasowania na stanowiskach skarbnika i wiceprezesa ds. sportowych. Oprócz działaczy funkcyjnych Zarząd klubu liczył wówczas jeszcze trzech członków zwyczajnych (E. Lipartowski, W. Klama i G. Smyła).

         W 1986 roku odbyły się obchody 40-lecia istnienia LZS-ów oraz „Lotu”. Główne uroczystości miały miejsce 15 marca w Hali „Polonia”, gdzie doszło do spotkania pokoleń z okazji czterdziestolecia działalności Ludowych Zespołów Sportowych. W związku z jubileuszem w klubie przewidywano też ukończenie szkolnej hali sportowej oraz siłowni.

         Aż do 1987 roku wszelkie kolejne zmiany dotyczyły wyłącznie poszczególnych stanowisk, pozwolę więc sobie na przedstawienie ich w tabeli:

 

1986

1987

Prezes

Walenty Kędzia

Walenty Kędzia

Wiceprezes ds. finansowych

Andrzej Łagiewka

Andrzej Łagiewka

Wiceprezes ds. sportowych

Ryszard Kwiatkowski

Henryk Klecha

Sekretarz

Bogdan Kowalik

Edward Szwyngiel

Skarbnik

Zdzisław Kruk

Zdzisław Kruk

 

Członkowie Zarządu

W. Bator, W. Gorzelak, A. Jabłoński, M. Kamiński, J. Kowalik, R. Pacak, J. Piekłowski, E. Trzepizur

W. Bator, W. Gorzelak, A. Jabłoński, M. Kamiński, J. Kowalik, R. Pacak, J. Piekłowski, E. Trzepizur

        

         Nowością była ustanowiona w latach 1986-87 funkcja prezesa honorowego: w 1986 roku został nim Henryk Klecha, a w rok później Marian Wolny.

        W 1988 roku, podczas zebrania z 17 stycznia dokonano gruntownych zmian, jeśli chodzi o nowe funkcje klubowe. Obok stanowiska prezesa (Marian Wolny), wiceprezesa ds. finansowych (Henryk Klecha), skarbnika (Zdzisław Kruk) i sekretarza (Halina Wolna – pierwsza kobieta na tym stanowisku w historii klubu, żona Mariana ówczesnego naczelnika gminy, od 1988 roku zajmująca się kierowaniem obiektem, będąca również gospodarzem klubu oraz sekretarzem i kronikarką) wprowadzono szereg nowych stanowisk: wiceprezesa ds. organizacyjnych (Bogdan Celt), osoby odpowiedzialnej za zaopatrzenie (Edward Trzepizur), pomocy prezesa ds. finansowych (Włodzimierz Banasiak), pomocy prezesa ds. organizacyjnych (Walenty Kędzia). W skład zarządu weszli też: szkoleniowiec I drużyny piłki nożnej: Stanisław Sączek II, opiekun drużyny „A” klasy – Marian Kościelniak, opiekun drużyny juniorów – Ryszard Pacak, opiekun drużyny trampkarzy – Jerzy Walentek oraz opiekun tenisa stołowego – Wacław Ciura. W roku następnym w skład Zarządu weszli kolejni członkowie: Wiesław Dziedzicki i Jerzy Kowalik, za Walentego Kędzie i Mariana Kościelniaka.

         10 września 1989 roku miało miejsce niezwykłe wydarzenie w dziejach klubu: z okazji Dnia Piłkarza drużyna LKS „Lot” Konopiska rozegrała mecz piłki nożnej z utytułowaną drużyną Zagłębia Sosnowiec (wynik 2:4). Odtąd tego typu pojedynki z drużynami o pierwszoligowych tradycjach weszły na stałe do kalendarza drużyny „Lotu”.

         Zbliżały się lata 90-te, a wraz z nimi największe sukcesy piłkarskiej sekcji klubu, o których napisze w kolejnej części pracy. „Lot” był już wówczas w posiadaniu autokaru „Jelcz”, który użytkował razem ze Strażą Pożarną z Jamek oraz „Ikarusa” (w całości własność klubu). Finansowo klub utrzymywał się z wpływów za bilety (na mecze klasy „A” przychodziło nawet ponad 500 osób), dodatków z Urzędu Gminy, Rady Narodowej, Wydziału KMiKF UW, RW LZS, WFS. 1/3 budżetu klub wypracowywał sam (m.in. z wynajmu autokaru).

Sekcja siatkówki mężczyzn.

         Po pierwszych, uwieńczonych pewnymi sukcesami w okręgu, latach istnienia sekcji, a następnie jej zawieszeniu w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych, siatkarze z Konopisk nie odnosili już większych sukcesów, sporadycznie występując na parkietach okręgu częstochowskiego. Sekcja była reaktywowana głównie przy okazji imprez masowych, jak spartakiady. W 1960 roku zdecydowano się na przystąpienie do rozgrywek ligowych. Sezon 1960/61 drużyna zakończyła jednak dopiero na ósmym, ostatnim miejscu w klasie „B”, czyli ostatnim szczeblu siatkarskich rozgrywek ligowych. Na czternaście meczy udało się zwyciężyć jedynie w czterech spotkaniach. Przeciwnikami zespołu z Konopisk były w tamtym sezonie: „Skra” IB Częstochowa, AZS IB Częstochowa, „Stal-Raków” Częstochowa, „Start” Częstochowa, „Warta” Częstochowa, „Pogoń” Blachownia oraz LZS Mykanów. Szczególnie z drużynami częstochowskimi siatkarzom LZS-u trudno było nawiązać wyrównaną walkę. W drużynie występowali wówczas: J. Dobosz, Wł. Bator, St. Słabosz, Z. Kruk, M. Ciuk, W. Kruk, L. Gajczyk, M. Kościelniak i St. Sączek.

         W dwa lata później, we wrześniu 1963 roku, w Konopiskach odbył się turniej siatkarski przeprowadzony w ramach III Spartakiady pod egidą Ministerstwa Krzewienia Kultury Fizycznej i Turystyki. Drużyna wystawiona przez Konopiska zajęła trzecią lokatę. W zdobyciu wyższego miejsca przeszkodziły porażki w drugiej fazie turnieju z Dźbowem 1:2 i ze Złotym Potokiem, także 1:2. W 1966 roku wystawiona przez Gromadzką Radę Narodową w Konopiskach drużyna siatkarzy, rekrutująca się z zawodników LZS-u Konopiska zajęła w Spartakiadzie Powiatowej drugie miejsce (w roku następnym była czwarta). Grali wówczas: Ignacy Polanowicz (obecny prezes), Zdzisław Kruk, Kazimierz Kruk, Stanisław Sączek, Alfred Ściebior i Władysław Bator. Drużyna ta rozegrała trzy mecze, wygrywając z Gnaszynem i Janowem po 2:1 oraz przegrywając z Mykanowem 0:2. Dużo gorzej poszło kadrze, która wzięła udział w rozgrywkach klasy „B”: na szesnaście meczy zwyciężyła tylko w trzech i zajęła dziesiąte miejsce.

         Sporadyczne występy, jak już wspominałem głównie podczas dorocznych Spartakiad powiatowych, zaowocowały w latach sześćdziesiątych czwartym miejscem w 1967 roku i drugim miejscem podczas Turnieju o Puchar Przechodni P.Z.G.S. Częstochowa z okazji dożynek 1969.

         Kolejne lata były jeszcze mniej udane w wykonaniu siatkarzy, którzy na Spartakiadzie w 1974 roku zajęli miejsca od piątego do ósmego. Drużyna poprawiła się w rok później – w rundzie finałowej Spartakiady w Dźbowie zajmując dobrą – drugą pozycję. Tradycyjnie już gorsze wyniki przyniósł sezon ligowy – zespół brał udział w rozgrywkach klasy powiatowej, razem z dwoma drużynami „Jedności” Mykanów, „Strumieniem” Złoty Potok i „Zorzą” Dźbów.

         Tabela ilustrująca wyniki ligowe sekcji w latach 1960-1975:

L.p.

Rozgrywki mistrzowskie

Organizator

Sezon

Miejsce

Ilość meczy

Wygrane

Rem.

Por.

1

Klasa B

Podokręg Cz-wa

60/61

VIII

14

4

---

10

2

Klasa B

Podokręg Cz-wa

65/66

X

16

3

---

13

3

Klasa Powiatowa

Podokręg Cz-wa

1975*

IV

4

1

---

3

RAZEM:

34

8

---

26

* - dane dotyczą tylko rundy wiosennej sezonu 1975.

Sekcja koszykówki mężczyzn.

         Sekcja koszykarska, która w pierwszym okresie działalności klubu odnosiła najbardziej znaczące sukcesy, w pierwotnym kształcie nie odrodziła się już nigdy. Dopiero w 1989 roku nowopowstała drużyna młodzików zajęła IV miejsce w rozgrywkach Okręgowego Związku Koszykówki w Częstochowie. Działo się tak m.in. dzięki działalności pedagogicznej znakomitego nauczyciela i byłego zawodnika – Zdzisława Nowaka. W kolejnych mistrzostwach – w 1990 roku zespół młodzików zajął trzecią lokatę. Na tym działalność sekcji w takim kształcie definitywnie zakończyła się.

         Tradycje koszykarskie w Konopiskach przejął powstały w 1992 roku zespół Gminnego Ośrodka Kultury i Sportu (GOKiS) Konopiska, działający we współpracy z klubem, jednak poza jego głównymi strukturami. Dlatego jego najnowsza historia po roku 1993 nadaje się już na odrębne opracowanie.

Tabela ilustrująca wyniki rundy finałowej mistrzostw okręgu z udziałem sekcji młodzików Lotu w latach 1989-1990:

L.p.

Rozgrywki mistrzowskie

Organizator

Sezon

Miejsce

Ilość meczy

Przegrane

1

Mistrzostwa Młodzików

Okręg Cz-wa

1989

II

6

6

2

Mistrzostwa Młodzików

Okręg Cz-wa

1990

III

4

4

RAZEM:

10

10

Sekcja lekkoatletyczna.

         „Królowa Sportu” – lekka atletyka, nie doczekała się znaczących sukcesów sportowców z Konopisk w omawianym okresie czasu. Większą aktywność miejscowi adepci tej dyscypliny wykazywali jedynie w połowie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.

         Podobnie, jak to miało miejsce w przypadku siatkarzy, sekcja startowała głównie podczas spartakiad powiatowych. Podczas III Spartakiady z 1963 roku zwycięzcą w skoku wzwyż został Zdzisław Komender (później reprezentował barwy I-ligowego Śląska Wrocław), a wicemistrzostwo w sprincie zdobył Stanisław Sączek. Z kolei podczas Spartakiady powiatowej w 1966 roku drużynowo drużyna wystawiona przez GRN Konopiska zajęła trzecią lokatę. Wyniku tego nie udało się już powtórzyć, w jednej z kolejnych tego typu imprez, w 1974 roku, zespół zajął siódmą pozycję, a w 1975 roku szóste miejsce. Indywidualnie nie zanotowano większych sukcesów, jedynie w biegach przełajowych zawodnicy z Konopisk plasowali się pod koniec pierwszej dziesiątki.

Sekcja piłki nożnej.

         W 1957 roku drużynę piłkarzy, po reaktywacji, zgłoszono do rozgrywek klasy „C”. Sezon zakończono na trzecim miejscu, wygrywając osiem z dziesięciu meczy. W rok później było już dużo lepiej. Zespół z Konopisk zwyciężył w rozgrywkach, zdobywając wyczekiwany awans do klasy „B”. Na 18 spotkań LKS wygrał aż 14, ponosząc jedną porażkę. W uznaniu sukcesu Edmund Kromołowski i Józef Kołaczyk – wyróżniający się gracze zespołu, zostali powołani do reprezentacji LZS-ów powiatu Czestochowa na mecze z powiatami Zawiercie (wynik 3:0) i Kłobuck (1:3). Awans do klasy „B” wywalczyli: Longin Sosna (bramkarz), Jerzy Kowalik, Ryszard Socha, Edward Szwengiel, Jerzy Madzała, Eugeniusz Kościelniak, Bonifacy Kołaczyk, Antoni Skóra, Jerzy Bator, Ryszard Kwiatkowski, Tadeusz Grabka, Walenty Skóra, Józef Kołaczyk, Jerzy Pyrkosz, Ryszard Kołodziejczyk, Bronisław Kowalik, Wiesław Kuśmierski, Czesław Kuśmierski i Edmund Kromołowski.

         Pierwszy sezon w klasie „B” przyniósł szóste miejsce. Spośród 22 meczy zespół zwyciężył w 12 i w 2 zremisował. Najlepszym strzelcem drużyny był Ryszard Kwiatkowski (16 goli). Kromołowski, Kowalik, Kwiatkowski, Socha i Kowalik po raz kolejny zagrali po zakończeniu sezonu w reprezentacji powiatu.

         Niewielką poprawę wyników zanotowano w kolejnych sezonach. Rok 1960 dał drużynie piąte, a 1961 – trzecie miejsce w klasie „B”. Drugi z tych sezonów był krótszy, ponieważ PZPN zadecydował, że rozgrywki w Polsce będą odtąd toczyć się systemem jesień – wiosna. Według dotychczasowego systemu wiosna – jesień ostatni sezon rozegrano właśnie w 1960 roku. Jesienią walczono już w pierwszej rundzie nowego sezonu - 1960/61.

         W nowym systemie rozgrywek drużyna z Konopisk również zajęła trzecie miejsce, gruntując swoją pozycję w czubie tabeli klasy „B”. Pierwsza runda sezonu piłkarskiego 1961/62 przyniosła największy jak dotychczas sukces: po wygraniu wszystkich 12 spotkań pierwszej rundy „Lot” zajmował pierwsze miejsce w tabeli – najwyższe w historii. Runda rewanżowa była jednak nieco gorsza. Ostatecznie drużyna uplasowała się ponownie na trzeciej pozycji, ustępując lokalnemu rywalowi - „Górnikowi” Dźbów i „Warcie” Częstochowa. Gorsze wyniki osiągały zespoły juniorów (7 miejsce) i trampkarzy (4 miejsce), ale ich celem było przede wszystkim zrealizowanie wytycznych szkoleniowych.

         Ekipa „Lotu” wystartowała w 1962 roku w rozgrywkach o Puchar Polski, po czterech zwycięstwach zakwalifikowała się do półfinału podokręgu częstochowskiego, tam jednak uległa „Startowi” Częstochówka 1:3.

         Dwa kolejne sezony przyniosły regres formy zespołu, który plasował się w dolnej połówce tabeli klasy „B” (VII i VI miejsce). Wszystkie mankamenty w wyszkoleniu technicznym drużyny wyszły podczas dwumeczu z III-ligową drużyną „Skry” Częstochowa. Najpierw rozegrano spotkanie towarzyskie, przegrywając 0:3, a w kolejnym meczu, tym razem o Puchar Polski, wynik brzmiał 1:5.

         Kolejne lata przyniosły dość duże wahania wyników zespołu występującego w klasie „B”. Sezon 1964/65 zakończono na XI pozycji, by po roku znaleźć się na eksponowanym – drugim miejscu, z 22 meczy zwyciężając w 17. Najlepszymi zawodnikami zespołu byli w tamtym czasie: Kazimierz Kruk, Krystian Kwiatkowski i Zygmunt Kuśmierski. Najlepszym strzelcem został zaś Alfred Ściebior. O ówczesnej klasie zespołu świadczy fakt, że w serii meczów towarzyskich poradziła sobie z „A”- klasowym zespołem KS Stradom (4:1, 5:3 i 2:0) oraz „Pogonią” Blachownia, także występującą o klasę wyżej (6:0, 3:1). Dopełnieniem doskonałej formy prezentowanej jesienią była seria siedmiu zwycięstw wiosną 1967 roku, która przy jednym tylko remisie (1:1 w Pankach z tamtejszym „Górnikiem”) dała pierwsze miejsce w tabeli i upragniony awans do Klasy „A”. Najlepszym strzelcem klasy „B” został także gracz „Lotu” – Stanisław Sączek II (24 gole). Ten były gracz częstochowskiej „Skry” kierował zresztą poczynaniami zespołu także jako szkoleniowiec drużyny. Był to największy jak dotychczas sukces klubu w rozgrywkach ligowych. W pokonanym polu „Lot” zostawił: „Znicza” IB Kłobuck, „Start” Częstochówka, „Górnika” Panki, „Wartę” Częstochowa, „Górnika” IB Dźbów, „Liswartę” Krzepice, „Victorię” IB Częstochowa oraz „Pogoń” Kłomnice, z którą „Lot” odniósł najwyższe zwycięstwo 12:3 (3:3) na boisku w Konopiskach.

         Warto w tym miejscu przypomnieć skład drużyny, która wywalczyła awans: Krzysztof Gajzner (bramkarz), Władysław Bator, Edmund Kowalik, Marian Wolny, Ryszard Socha, Stefan Mika, Lucjan Ściebior, Krystian Kwiatkowski, Henryk Jończyk, Jan Sosna, Jan Polanowicz, Władysław Polanowski, Wojciech Żukow, Karol Wysoki, Ignacy Polanowicz, Andrzej Sączek, Krzysztof Bator, Ryszard Kwiatkowski, Stanisław Sączek, Kazimierz Kruk, Zygmunt Kuśmierski, Tadeusz Grabka.

         Drużyna bardzo dobrze zaprezentowała się również w rozgrywkach o Puchar Polski, pokonując „A” – klasową „Spartę” Lubliniec 5:1 i przegrywając dopiero z występującym w katowickiej klasie wojewódzkiej „Rakowem” Częstochowa po zaciętej grze 0:1.

         Także i juniorzy zwyciężyli w rozgrywkach mistrzowskich swojej klasy rozgrywkowej w sezonie 1966/67. Uzyskali tym samym awans do Ligi Okręgowej Juniorów. Trampkarze zajęli w tym nadzwyczaj udanym sezonie III miejsce.

         Sezon 1967/68 „Lot” powitał w klasie „A”, gdzie pierwszy mecz rozegrał 20 sierpnia 1967 roku na własnym boisku z drużyną „Włókniarza” Zawiercie, zwyciężając 2:0 po golach Ignacego Polanowicza i Stanisława Sączka II. Skład Lotu z tego meczu: K. Gajzner – A. Ściebior, K. Kwiatkowski, H. Jończyk, K. Wysoki, J. Polanowicz, W. Żukow, S. Sączek II, I. Polanowicz, R. Kwiatkowski, K. Kruk. Jak pisało częstochowskie „Życie”: „Włókniarz mógł być zadowolony z niewielkiego wymiaru kary”. Łącznie drużyna odniosła 5 zwycięstw i zremisowała dwa mecze z 13, dzięki czemu zajęła ósmą pozycję po I rundzie. Rewanże spowodowały zepchnięcie „Lotu” na 12 miejsce w tabeli, z łącznym bilansem: 7 zwycięstw – 7 remisów i 12 porażek. Najwięcej bramek w tym historycznym roku zdobył Ryszard Kwiatkowski (7), natomiast najwięcej spotkań rozegrali: Kazimierz Kruk, Alfred Ściebior i Wojciech Żukow – po 25 meczy. W klubie prowadzono też wówczas wewnętrzną klasyfikację na najlepszego zawodnika, którą wygrał Wojciech Żukow (53,5 pkt.), wyprzedzając Kazimierza Kruka (52,5 pkt.) oraz Ignacego Polanowicza (47,5 pkt.). Lot był jedną z niespodzianek sezonu, gdyż, co podkreślała ówczesna prasa „jest to drużyna sporych możliwości, czego dowodem zwycięstwo na boisku Stradomia, sensacja numer jeden minionej rundy.”

         Klasa „A” była wówczas szczytem możliwości sekcji, która walczyła zwykle o utrzymanie w tej klasie rozgrywkowej. Sezon 1968/69 przyniósł drużynie 14 pozycję, a 1969/70 – 13 - ostatnie miejsce, które wobec ówczesnego systemu awansów i spadków skutkowało przesunięciem zespołu po trzech sezonach pobytu w klasie „A” do klasy „B”.

         Szybko jednak udało się powrócić, choć jak pisze kronika klubowa „szczęśliwie” (po zajęciu drugiego miejsca w klasie „B” w sezonie 1970/71) w szeregi drużyn „A”- klasowych, gdzie ponownie przyszło rywalizować w drugiej połówce tabeli mistrzostw. Pierwszy sezon po powrocie przyniósł IX miejsce przy 7 zwycięstwach i 5 remisach w 22 spotkaniach. Kolejny rok, to ponownie – XII – ostatnie miejsce (przy jednym zwycięstwie i 6 remisach – ostatnie miejsce), nie powodowało to jednak w tamtym sezonie spadku do klasy „B”. Drużyna aż do sezonu 1985/86 występowała w tej klasie rozgrywkowej, (czasem po konieczności dodatkowych gier barażowych, jak to miało miejsce choćby w roku 1974, kiedy potrzebny był dodatkowy mecz z „Lotnikiem” Kościelec), nie walczyła jednak o awans do wyższej klasy rozgrywkowej. Jeśli chodzi o strukturę rozgrywek, to za wyjątkiem sezonu 1976/77, kiedy to „Lot” rozgrywał swe mecze w podokręgu Olesno, przez resztę sezonów przynależał do częstochowskiego podokręgu piłki nożnej. Wykaz zajmowanych w tym czasie miejsc załączyłem poniżej. W omawianych latach sekcja piłkarska odnosiła też inne sukcesy: zwyciężyła m.in. w Pucharze Spartakiady w 1974 roku, gromiąc w finale Płomień Czarny Las 7:1, a wcześniej pokonując LZS Błyskawicę Janów 8:4 i Grom Poczesna 4:2. Najskuteczniejszym graczem Konopisk w tych meczach był późniejszy ligowiec w barwach Zagłębia Sosnowiec – Wojciech Sączek, który uzyskał 6 trafień.

         W 1976 roku obchodzono jubileusz 30-lecia klubu. Z jego okazji sekcja piłkarska zorganizowała turniej z udziałem I drużyny, rezerw, „Skry” Barbara oraz PKS „Motoru” Głubczyce. W decydującym o zwycięstwie w turnieju spotkaniu „Lot” pokonał Barbarę 3:2.

         Cały czas balansując na krawędzi klas „A” i „B” ekipa „Lotu” doczekała w końcu sezonu 1985/86, który zakończył się spadkiem do klasy „B”. Piłkarze spędzili tam ponownie dwa sezony, zajmując kolejno: piąte i drugie miejsce (w tym sezonie drużyna zakwalifikowała się też do 1/16 finału PP na szczeblu OZPN). Od jesieni 1988 roku ponownie powrócili w szeregi drużyn klasy „A”. Stało się to po tym, jak do klubu w 1987 roku powrócił (jako trener) Stanisław Sączek, a wraz z nim jego kuzyn - Zbigniew Sączek, Andrzej Tanerski (także wychowanek „Lotu”) i Jerzy Walentek. Wiodącymi zawodnikami byli już wówczas: Marek Kościelniak (22 bramki w 34 spotkaniach), Leszek Banasiak (21 goli), Andrzej Tanerski (9 bramek), Grzegorz Smyła (10 goli), Jerzy Walentek (7 bramek i 30 gier), Grzegorz Jarosz (30 gier) oraz Mariusz Kaim i Grzegorz Kędzia (po 29 meczy). Wszyscy oni przyczynili się do tego, że po powrocie w szeregi drużyn reprezentujących poziom klasy „A” zespół już w pierwszym sezonie zajął wysokie – trzecie miejsce.

         Oprócz występów na pełnowymiarowym boisku sekcja piłkarska odnosiła pewne sukcesy w regionalnych zawodach „siódemkowych”: zaliczyć można do nich II miejsce w turnieju o puchar Przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej w Częstochowie.

Tabela ilustrująca wyniki ligowe sekcji seniorów w latach 1956-1989:

L.p.

Rozgrywki mistrzowskie

Organizator

Sezon

Miejsce

Ilość meczy

Zw.

Rem.

Por.

1

Klasa C

Podokręg Cz-wa

1957

III

10

8

---

2

2

Klasa C

Podokręg Cz-wa

1958

I

18

14

3

1

3

Klasa B

Podokręg Cz-wa

1959

VI

22

12

2

8

4

Klasa B

Podokręg Cz-wa

1960

V

24

8

11

5

5

Klasa B

Podokręg Cz-wa

60/61

III

22

13

2

7

6

Klasa B

Podokręg Cz-wa

61/62

III

24

20

---

4

7

Klasa B

Podokręg Cz-wa

62/63

VII

24

10

1

13

8

Klasa B

Podokręg Cz-wa

63/64

VI

22

11

1

10

9

Klasa B

Podokręg Cz-wa

64/65

XI

22

6

3

13

10

Klasa B

Podokręg Cz-wa

65/66

II

22

17

---

5

11

Klasa B

Podokręg Cz-wa

66/67

I

16

14

2

---

12

Klasa A

Podokręg Cz-wa

67/68

XII

26

7

7

12

13

Klasa A

Podokręg Cz-wa

68/69

XIV

30

6

8

16

14

Klasa A

Podokręg Cz-wa

69/70

XIII

24

4

4

16

15

Klasa B

Podokręg Cz-wa

70/71

II

16

11

3

2

16

Klasa A

Podokręg Cz-wa

71/72

IX

22

7

5

10

17

Klasa A

Podokręg Cz-wa

72/73

XII

22

1

6

15

18

Klasa A

Podokręg Cz-wa

73/74

XI

22

4

4

14

19

Klasa A

Podokręg Cz-wa

74/75

VIII

24

10

2

12

20

Klasa A

Podokręg Cz-wa

75/76

XI

26

10

---

16

21

Klasa A

Podokręg Olesno

76/77

X

26

10

---

16

22

Klasa A

Podokręg Cz-wa

77/78

V

26

?

?

?

23

Klasa A

Podokręg Cz-wa

78/79

?

?

?

?

?

24

Klasa A

Podokręg Cz-wa

79/80

?

?

?

?

?

25

Klasa A

Podokręg Cz-wa

80/81

VI

28

?

?

?

26

Klasa A

Podokręg Cz-wa

81/82

XII

24

?

?

?

27

Klasa A

Podokręg Cz-wa

82/83

X

26

?

?

?

28

Klasa A

Podokręg Cz-wa

83/84

XII

26

?

?

?

29

Klasa A

Podokręg Cz-wa

84/85

XVI

30

?

?

?

30

Klasa B - ?

Podokręg Cz-wa

85/86

?

?

?

?

?

31

Klasa B

Podokręg Cz-wa

86/87

V

20

10

---

10

32

Klasa B

Podokręg Cz-wa

87/88

II

22

17

3

2

33

Klasa A

Podokręg Cz-wa

88/89

III

30

17

6

7

Najlepsze rezultaty drużyny Juniorów:

1

Mistrzostwa Powiatu

Podokręg Cz-wa

1952

I

14

12

2

---

2

Przedmecze klasy B

Podokręg Cz-wa

65/66

I

14

9

2

3

3

Przedmecze klasy B

Podokręg Cz-wa

66/67

I

10

9

---

1

4

Przedmecze klasy A

Podokręg Cz-wa

70/71

II

12

8

2

2

5

Przedmecze klasy B

Podokręg Cz-wa

86/87

I

20

15

2

3

         Omawiając ten okres, trudno nie odnieść się personalnie do kilku wywodzących się z klubu zawodników, którzy zdobyli uznanie nie tylko w regionie. Z sekcji piłkarskiej „Lotu” wyszło w świat wielu późniejszych ligowców. Trzeba w tym miejscu wspomnieć o Janie Kruku, Wojciechu i Zbigniewie Sączkach oraz Andrzeju Szymanku. Cała czwórka wystąpiła na pierwszoligowych boiskach, przy czym jeden z barwniejszych życiorysów zapisał na swym koncie starszy z braci Sączków – Zbigniew. Do 1972 roku grał w barwach „Lotu”, następnie zaś przeniósł się na Śląsk, gdzie rozpoczął grę w tamtejszym RKS Grodziec. Na Śląsku szybko poznano się na jego umiejętnościach i przetransferowano do beniaminka II ligi – „Górnika” Wojkowice, a następnie do sosnowieckiego „Zagłębia”. Pierwszy mecz w ekstraklasie rozegrał z warszawską „Gwardią”, a jego drużyna zwyciężyła 1:0. Później, wspólnie z „Zagłębiem” dwukrotnie świętował zdobycie Pucharu Polski (jego bramka zadecydowała o pierwszym z tych triumfów – nad bytomską „Polonią”). Po ciężkiej kontuzji, w wieku 26 lat groziło mu zakończenie kariery. Ale nie poddał się i trafił po trzech latach do Francji, do drużyny Le Puy, z którą awansował do II ligi francuskiej. Nie udało mu się nigdy dostać do I reprezentacji, ale ma za sobą debiut w kadrze „B” i w reprezentacji olimpijskiej (3:1 z KRLD w dalekim meczu wyjazdowym). Razem z bratem – Wojciechem – spotkali się w drużynie z Sosnowca, gdzie wspólnie występowali w I lidze.

         Inny wychowanek klubu – Andrzej Szymanek – grał m.in. w „Rakowie” Częstochowa, „Górniku” Zabrze, „Radomiaku” i „Broni” Radom oraz w mieleckiej „Stali”. Los rzucił go także na białostocczyznę, gdzie reprezentował barwy „Jagielloni” (wielu z jego boiskowych kolegów pojawiło się podczas meczu z okazji 60-lecia klubu na boisku w Konopiskach).

         Ostatni, choć chronologicznie pierwszy ligowiec Lotu, to Jan Kruk, który występował później w barwach „Rakowa”, „Zagłębia” Sosnowiec i opolskiej „Odry”, a karierę zakończył w „Gwardii” Koszalin i w „Gryfie” Słupsk. Przyszło mu też dwukrotnie reprezentować barwy Polski w kadrze orlików.

Sekcja tenisa stołowego.

         Sekcja tenisa stołowego w omawianym okresie czasu stała się drugą po piłkarzach w klubie dziedziną sportu. Pierwsze sukcesy przyszły już w latach sześćdziesiątych. W 1962 roku drużyna w składzie: Jan Kruk, Ignacy Polanowicz i Stanisław Sączek II została mistrzami drużynowego turnieju o puchar przechodni Zarządu Głównego ZMW w Częstochowie. Zawodnicy LZS-u Konopiska zajęli też pierwsze (Jan Kruk) i trzecie miejsce (Ignacy Polanowicz) na podium turnieju o mistrzostwo RG LZS. Sukcesy te powtórzono w następnym roku, z tym, że na podium turnieju indywidualnego stanęli: Stanisław Sączek (I miejsce) oraz Ignacy Polanowicz (II miejsce). Drużyna zdobyła też wicemistrzostwo LZS-ów województwa katowickiego, przegrywając w finale z Wodzisławiem Śląskim 3:5. Po raz trzeci turniej drużynowy trójka Polanowicz – Sączek - Kruk wygrała już w rok później i puchar przechodni powędrował na własność do Konopisk. Indywidualnie tym razem najlepiej spisał się Jan Kruk wyprzedzając Ignacego Polanowicza.

         Przyszła kolej na wzięcie udziału w rozgrywkach ligowych: drużyna LZS-u wystapiła w klasie „B”, zajmując na mecie sezonu 1965/66 czwarte miejsce. Lepiej było tradycyjnie podczas mistrzostw o Puchar Przechodni P.Z.G.S. Częstochowa, który to puchar zdobyto po raz trzeci z rzędu i także powędrował na stałe do Konopisk. Indywidualnie zwyciężył Stanisław Sączek II. W tym samym roku reprezentacja GRN Konopiska zajęła III miejsce w Spartakiadzie Powiatowej.

         Największy jak dotychczas sukces ligowy przyszedł w sezonie 1966/67, kiedy to LZS Konopiska zajął II miejsce w rozgrywkach częstochowskiej klasy „B” i zakwalifikował się do turnieju finałowego o wejście do klasy „A” z udziałem dwóch najlepszych drużyn klasy „B” Częstochowa i klasy „B” Kłobuck. Pokonując 5:2     LZS Parzymiechy i 5:0 „Ruch” Kłobuck oraz przegrywając 4:5 z mistrzem częstochowskiej klasy „B” – CKS II „Budowlanymi” Częstochowa 4:5 drużyna w składzie: Krzysztof Górniak, Stanisław Sączek II, Ignacy Polanowicz i rezerwowy – Lucjan Chobot zajęła pierwsze miejsce i awansowała do klasy „A”. Do tego sukcesu dołożono jeszcze II miejsce w Spartakiadzie Powiatowej (Stanisław Sączek II, Jan i Ignacy Polanowiczowie).

         Przez cały ten okres zespół zdobywał kolejne trofea na szczeblu LZS-ów (I miejsce w turnieju o Puchar Przechodni PZGS w 1968 roku, 1969 roku, 1970 roku; indywidualnie zwycięstwa Stanisława Sączka II w 1968 roku, Ryszarda Gepcharda w 1970 roku) i Spartakiad Powiatowych (trzecie miejsce w 1968, drugie – w 1974 roku).

         W rozgrywkach ligowych nie szło drużynie już tak dobrze: w sezonie 1967/68 „Lot” zajął dopiero X miejsce w klasie „A”, w sezonie 1968/69 – VIII miejsce, a IX miejsce w sezonie 1969/70).

         Od sezonu 1969/70 drużyna „Lotu” wystawiała też drugą drużynę w mistrzostwach klasy „B” (IV miejsce w sezonie 1969/70, VI – ostatnie – miejsce w sezonie 1970/71), co świadczyć może o zainteresowaniu tą dziedziną sportu na terenie Konopisk i okolic.

         Warto też wspomnieć, że sekcja tenisa stołowego zrzeszała również, jako jedyna w klubie, kobiety. Pierwsze wyższe miejsca, jakie zdobyły one dla klubu, to pozycje 5-8 Stanisławy Kuśmierskiej i Wacławy Keller na Spartakiadzie Powiatowej w Pocześnie 23.03.1975 roku, w czasie gdy cały zespół zajął drużynowo 2 miejsce.

         Drużyna tenisa stołowego odnosiła głównie sukcesy na niwie rozgrywek LZS-ów, a także cyklicznych Spartakiad Powiatowych. Nieco gorzej szło zawodnikom „Lotu” w rozgrywkach ligowych, choć końcówka lat osiemdziesiątych przyniosła ugruntowanie się ich pozycji w czubie tabeli klasy „A”, zahaczając nawet o klasę terenową.

         Największy sukces zespół odniósł w 1987 roku, kiedy zajął II miejsce w rozgrywkach klasy „A” i awansował do klasy terenowej, w której jednak nie utrzymał się. Kolejny sezon 1989/90 tenisiści ponownie spędzili w klasie „A”.

Tabela ilustrująca wyniki ligowe sekcji w latach 1965-1989:

L.p.

Rozgrywki mistrzowskie

Organizator

Sezon

Miejsce

Ilość meczy

Wygrane

Rem.

Por.

1

Klasa B

Podokręg Cz-wa

65/66

V

20

13

---

7

2

Klasa B

Podokręg Cz-wa

66/67

I

19

15

---

4

3

Klasa A

Okręg Katowice

67/68

X

22

5

---

17

4

Klasa A

Okręg Katowice

68/69

VIII

22

9

---

13

5

Klasa A

Okręg Katowice

69/70

IX

22

9

---

13

6

Klasa B

Podokręg Cz-wa

69/70*

IV

10

4

---

6

7

Klasa B

Podokręg Cz-wa

70/71*

VI

10

---

---

10

8

Klasa B

Delegatura Cz-wa

73/74

V

20

12

---

8

9

Klasa A

Podokręg Cz-wa

74/75

II

20

16

---

4

10

Klasa A

Okręg Cz-wa

75/76

I

20

18

---

2

11

Liga Okręgowa

Okręg Cz-wa

76/77

X

18

2

---

16

12

Klasa A

Okręg Cz-wa

77/78

?

?

?

---

?

13

Klasa A

Okręg Cz-wa

86/87

II

8

4

---

4

14

Klasa Terenowa

Okręg Cz-wa

87/88

VIII

14

---

---

14

15

Klasa A

Podokręg Lubliniec

88/89

II

8

5

1

2

* - DRUŻYNA REZERW

Sekcja szachowa i brydża sportowego.

 

            Najmłodsza z sekcji klubowych powstała tuż przed kolejną zmianą nazwy klubu – w 1966 roku. W tym samym roku drużyna szachowa zajęła pierwsze miejsce w ramach rozgrywek Spartakiady Powiatowej Gminnych Rad Narodowych. Indywidualnie pierwsze miejsce zajął Zdzisław Myślin. Oprócz niego w skład drużyny wchodzili: Jerzy Kołaczyk i Lucjan Chobot. W 1971 roku w turnieju o „Złotą Wieżę” – puchar przechodni MKKFiT w Częstochowie drużyna „Lotu” zajęła także pierwsze miejsce. Gorzej było w trzy lata później podczas Turnieju Gmin odbywającego się podczas powiatowej Spartakiady, gdzie drużyna uplasowała się na piątej pozycji.

         W 1974 roku na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym zatwierdzono również powstanie sekcji brydża sportowego, która nie odniosła jednak wymiernych sukcesów na arenie regionalnej.

         Planowano wreszcie utworzenie innych sekcji: strzeleckiej, pływackiej, ale zamierzenia działaczy przerosły możliwości klubu. Pomimo rozbudowy akwenu wodnego „Pająk” sekcja pływacka nie powstała, podobnie zresztą, jak i drużyny piłki ręcznej kobiet i mężczyzn, które planowano powołać, o czym już pisałem powyżej.

         Warto wreszcie wspomnieć, że w 1989 roku w Konopiskach odbyły się mistrzostwa Polski młodzików i juniorów w warcabach stupolowych, jednak reprezentanci Konopisk nie odegrali w nich głównych ról.

         Omawiany okres historii klubu pokazuje dwutorowość dróg sportowych klubu. Główne role odgrywała sekcja piłkarska z drużynami młodzieżowymi oraz sekcja tenisa stołowego. Na plus klubowym działaczom można zapisać próby poszerzenia aktywności klubu o nowe dziedziny. Niepowodzeń można upatrywać głównie w finansach i szczupłej bazie.

         Lata 1957 – 1989 przyniosły klubowi także zaszczyty związane z rolą wychowawcy, jaką odegrał dla kilku bardzo dobrej klasy zawodników, związanych z „Lotem” od wieku juniorskiego. Trzeba zaznaczyć, że kilku z nich powróciło następnie, aby pomagać klubowi swym doświadczeniem i radą w czasach największych sukcesów sekcji.

         Klub był wielokrotnie doceniany zarówno przez Radę Główną LZS oraz związki sportowe, czego efektem liczba przyznanych odznak i wyróżnień.

   Kolejny etap dziejów sportu w Konopiskach pragnę przedstawić już w szerszym okresie czasowym. Cezura czasowa wydaje się być jasna. Nie jest jedynie odzwierciedleniem przemian historycznych. W 1956 roku, jak już o tym pisałem, klub zmienił nie tylko nazwę, ale i przynależność do zrzeszenia sportowego (zamiast zrzeszenia „Górnik” - Ludowy Związek Sportowy). Z kolei data końcowa określa kres istnienia polskiego sportu w ramach PRL-u i konieczność przystosowania się do nowych, nierzadko dużo trudniejszych warunków materialnych okresu kapitalizmu.

         Podobnie, jak miało to miejsce w poprzedniej części, postaram się ukazać historię klubu z podziałem na jego poszczególne sekcje oraz odrębnie pokażę dzieje struktur klubowych. W omawianym okresie zaznaczyła się dominacja piłki nożnej. Kilka sukcesów odnieśli tenisiści, powstała wreszcie sekcja szachowa.

Działalność LZS Konopiska do roku 1967.

         W pierwszych latach istnienia LZS Konopiska głównymi zadaniami zarządu klubu były: przeorientowanie działalności klubu na nowe struktury, w jakich przyszło działać oraz ustabilizowanie sytuacji związanej z działalnością poszczególnych sekcji. Od 1956 roku prym wieść zaczęły drużyny piłki nożnej oraz sekcja tenisa stołowego, które stały się priorytetowymi, w odróżnieniu od okresu wcześniejszego.

         Prezesem w latach 1956-1964 był Edward Lipartowski, z wyjątkiem roku 1959, kiedy zastąpił go na krótko Józef Furmanek. Od 1965 roku prezesował zaś przez kolejne dziewięć lat Zdzisław Kruk, postać niezwykle dla klubu zasłużona. Sekretarzami byli wówczas kolejno: Stefan Słabosz (1957-1958), Władysław Kowal (1959), Zdzisław Kruk (1960-1961) oraz Stanisław Sączek II (1962-1966). Lata te są słabiej naświetlone w klubowych annałach. Dopiero połowa lat 60-tych przynosi tu poprawę.

         W 1965 roku klub uzyskał możnego protektora. Odpowiadając na apel częstochowskiego ZPN Raków stał się klubem patronackim nad LZS-em Konopiska w dniu 12 stycznia 1965 roku, o czym donosiło „Życie Częstochowy”. W tym też roku klub nakreślił pięcioletni plan rozwoju, który zakładał aktywizację sportową dziewcząt, zwiększenie ilości członków zarządu klubowego, zacieśnienie współpracy ze szkołą podstawową oraz podniesienie ilości aktywnych członków klubu ze 110 do 150 osób. Planowano także powołanie sekcji strzeleckiej, pływackiej oraz piłki ręcznej kobiet i mężczyzn. Szczególnie z sekcją pływacką wiązano duże nadzieje, wysyłając na kursy ratownicze Walentego Skórę oraz Jerzego Machałę, którzy mieli następnie szkolić zawodników na nowo urządzonym kąpielisku z plażą.

         Spośród ważniejszych wydarzeń dla sportu w Konopiskach w tym czasokresie należałoby wspomnieć, że miejscowy LZS był gospodarzem odbywających się w 1966 roku finałów Spartakiady Powiatowej. Gospodarze zajęli pierwsze miejsce w punktacji ogólnej, zdobywając puchar przechodni Przewodniczącego Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Częstochowie. Puchar ten wręczył przewodniczącemu GRN w Konopiskach – Franciszkowi Kowalskiemu – sekretarz Prezydium – Józef Dembski.

         W ramach obchodów dwudziestolecia działalności klubu odbyło się w tym roku również kilka imprez sportowych:

- turniej tenisa stołowego

- turniej dzikich drużyn w piłce nożnej

- mecz piłkarski z LKS „Pogoń” Imielin

         Z powodu ograniczonych funduszy nie można było uświetnić uroczystości jubileuszowych bardziej okazałymi imprezami.

         LZS wziął też udział w konkursie zorganizowanym przez redakcję „Gromady-Rolnika” na budowę obiektów o charakterze sportowym. Konopiska do konkursu wysunęły zalew „Pająk”, za co zajęły ex equo czwarte miejsce na szczeblu ogólnokrajowym. Nagrodą była równowartość 10 000 złotych w sprzęcie sportowym.

         Owocny na polu działalności klubu rok zamknęło zebranie sprawozdawczo-wyborcze, podczas którego dokonano wyboru zarządu. Prezesem klubu został Zdzisław Kruk, wiceprezesem ds. finansowo-gospodarczych Edward Lipartowski, wiceprezesem ds. sportowo-organizacyjnych – Kazimierz Kruk, a wiceprezesem ds. turystyki – Kazimierz Kuśmierski. Sekretarzem został wybrany Ignacy Polanowicz (obecny prezes), a skarbnikiem – Stanisław Górniak. Poza nimi zarząd klubu liczył jeszcze dziewięciu członków.

        Najważniejszym wydarzeniem w tym okresie było kolejne zebranie sprawozdawczo-wyborcze. Miało ono miejsce 14 października 1967 roku. Klub przemianowano wówczas na Ludowy Klub Sportowy „Lot” Konopiska. Uchwalono też statut klubowy, a LKS „Lot” uzyskał osobowość prawną. Sporządzone zostały też materiały dotyczące zatwierdzenia zmian, które przesłano do Wydziału Spraw Wewnętrznych Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach oraz do Rady Wojewódzkiej Zrzeszenia LZS w Katowicach.

         Ukonstytuował się także nowy zarząd klubu:

1.     Prezes LKS-u – Zdzisław Kruk

2.     Wiceprezes ds. finansowych – Edward Lipartowski

3.     Wiceprezes ds. sportowych – Mieczysław Kruk

4.     Sekretarz – Ryszard Kwiatkowski

5.     Skarbnik – Stanisław Górniak

6.     Kierownik drużyny klasy A – Tadeusz Grabka

7.     Kierownik drużyny ligi okręgowej juniorów – Lucjan Leniak

8.     Kierownik drużyny juniorów przed klasą A – Windzelm Lubos

9.     Kierownik drużyny trampkarzy – Henryk Jończyk

10. Kierownik drużyny tenisa stołowego – Stanisław Sączek

11. -19. Członkowie: Władysław Bator, Kazimierz Kuśmierski, Stefan Słabosz, Władysław Musik, Eugeniusz Kościelniak, Szczepan Sobala, Lucjan Ściebior, Kazimierz Żurek, Jerzy Kowalik.

         Na zebraniu dokonano również wyboru komisji rewizyjnej, czuwającej nad realizacją zadań nałożonych na Zarząd. W jej skład weszli: Alfred Ściebior, Ryszard Socha, Edmund Kromołowski, Edmund Cierpiał i Tadeusz Kowalik.

         Przez najbliższe 32 lata klub funkcjonował jako LKS „Lot” Konopiska, a kolejna zmiana miała już charakter kosmetyczny i nastąpiła dopiero w 1999 roku.

Funkcjonowanie LKS „Lot” Konopiska w latach 1967 – 1989.

         Po kolejnej zmianie nazwy i uzyskaniu osobowości prawnej klub wszedł w nowy okres działalności, bazując na dwóch sekcjach: piłki nożnej i tenisa stołowego. W 1968 roku, na kolejnym zebraniu sprawozdawczo-wyborczym ukonstytuowały się kolejne już władze. W porównaniu do roku poprzedniego zaszła zmiana jedynie na stanowisku wiceprezesa ds. sportowych: Mieczysława Kruka zastąpił Lucjan Kowalik.

         Działalność klubu w zakresie krzewienia kultury fizycznej dostrzeżono w rok później, kiedy to na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej Powiatowej Rady Ludowych Zespołów Sportowych wyróżniono odznakami trzech działaczy klubu: Zdzisława Kruka (złota), Tadeusza Grabkę (srebrna) oraz Ryszarda Kwiatkowskiego (także srebrna odznaka LZS). Rada Główna LZS odznaczyła także klub dyplomem, a MKKFiT w Częstochowie przyznał nagrody rzeczowe za zdobycie I miejsca wśród LZS-ów we współzawodnictwie za rok poprzedni. Dodatkowym wyróżnieniem było wejście Stanisława Sączka I w skład Prezydium Rady Głównej LZS (otrzymał funkcję sekretarza). Z kolei Zdzisław Kruk został członkiem Plenum LZS.

         Po dwuletniej kadencji poprzednich władz klubowych, 1970 rok przyniósł kolejne wybory (15.03), po których zaszło kilka zmian w składzie Zarządu. Stanowisko sekretarza objął Władysław Bator, skarbnikiem został Jerzy Kowalik, a wiceprezesem ds. sportowych – Tadeusz Grabka. Na funkcji prezesa utrzymał się Zdzisław Kruk, podobnie zresztą nie zaszła zmiana na fotelu wiceprezesa ds. finansowych (nadal Edward Lipartowski). Zebranie sprawozdawczo-wyborcze, które dokonało tych zmian zajęło się również powołaniem Komitetu Budowy Obiektu Sportowego w Konopiskach.

         W 1971 roku działaczy klubowych spotkały kolejne wyróżnienia: Władysław Bator i Ryszard Kwiatkowski otrzymali złote odznaki OZPN podczas zjazdu Podokręgu Piłki Nożnej w Częstochowie. Pierwszy z nich odebrał również wkrótce złotą odznakę honorową LZS podczas IX Konferencji Powiatowej Zrzeszenia LZS w Częstochowie (06.02.1971). Brązową odznakę przyznano zaś Franciszkowi Kowalskiemu. Klub, a także wiceprezes ds. finansowych – Edward Lipartowski – otrzymali dyplomy z okazji 25-lecia istnienia LZS-u. Ostatnie w tym roku wyróżnienie spotkało Stanisława Sączka II – znakomitego zawodnika klubu, a w przyszłości i trenera, który otrzymał na Wojewódzkiej Konferencji LZS w Katowicach odznakę Zasłużonego Działacza LZS.

         Styczeń 1972 roku przyniósł okrojenie składu zarządu klubu. Na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym zaszły zmiany na stanowiskach sekretarza (Wiesław Szamanek za Władysława Batora), skarbnika (Zdzisław Kowal za Jerzego Kowalika) oraz wiceprezesa ds. finansowych (po wieloletniej kadencji Lipartowskiego zastąpił Stanisław Sączek I). Okrojono wreszcie do siedmiu osób liczbę pozostałych członków zarządu. Prezesem nadal był Zdzisław Kruk, który w następnym roku odebrał odznakę zasłużonego działacza LZS nadaną przez RG LZS w Warszawie.

         Dopiero w początkach 1974 roku nastąpiła zmiana na stanowisku szefa klubu. Nowym prezesem wybrano byłego wiceprezesa ds. finansowych – Edwarda Lipartowskiego. Jego poprzednik został sekretarzem klubu. Stanowisko wiceprezesa ds. sportowych powierzono Ignacemu Polanowiczowi, który w przyszłości miał stanąć na czele GLKS „Lot”. Gospodarzem obiektów klubowych ustanowiono zaś Eugeniusza Żukowa. Nowy zarząd podjął decyzje o działalności sekcji klubowych: do najważniejszych wówczas piłki nożnej, tenisa stołowego oraz szachowej doszła nowa – brydża sportowego.

         Rok ten obfitował również w nagrody indywidualne: członkowie klubu otrzymali pięć srebrnych i jedną brązową odznakę LZS-u, a trzech dalszych działaczy: Edward Lipartowski, Stanisław I i Stanisław II Sączkowie wyróżnieni zostali odznakami XXX - lecia sportu częstochowskiego.

         Klub zbliżał się do 30-lecia istnienia, w związku z czym na kolejnym zebraniu, które nie skutkowało tym razem żadnymi zmianami w zarządzie, dokonano wyboru Komisji Obchodów. W jej skład weszli: Wojciech Żukow, Marian Kościelniak i Henryk Flacha. Ustalono, że jubileusz rozciągnie się w czasie na lata 1975-76. Podczas zebrania przyznano też sześć kolejnych odznak RG LZS (trzy srebrne i trzy brązowe).

         Obchody 30 – lecia działalności „Lotu” klubu upłynęły pod znakiem obecności ówczesnych lokalnych władz partyjnych oraz przyznawania kolejnych odznak zasłużonych działaczy. Zakończyły się one uroczystą akademią w grudniu 1976 roku.

         Niezwykle bogaty w odznaczenia był także rok 1978, kiedy to złote odznaki LZS odebrali: Marian Grabny, Zdzisław Kowal i Jan Sosna. Przyznano też w sumie dziesięć kolejnych odznak srebrnych i brązowych. Prezesem klubu w dniu 22 stycznia wybrano ponownie Zdzisława Kruka. Od następnego roku w skład zarządu weszli również: Leonard Wysoki (wiceprezes ds. sportu), Andrzej Atłasik (wiceprezes ds. finansowych), Włodzimierz Banasiak (sekretarz) oraz Ryszard Kwietniewski (skarbnik). Nowoutworzoną (zresztą na krótko) funkcją było stanowisko wiceprezesa ds. ideowych, które objął Andrzej Owczarek.

         Kolejne bardziej istotne zmiany (a w zasadnie przetasowania) przyszły w 1981 roku. Wtedy po raz pierwszy prezesem klubu wybrano Andrzeja Atłasika, a na opróżnione przez niego stanowisko wiceprezesa ds. finansowych po kilku latach nieobecności powrócił Edward Lipartowski. Poprzedni skarbnik – Ryszard Kwietniewski, został wiceprezesem ds. sportowych, a jego stanowisko zajął były wieloletni prezes – Zdzisław Kruk. Sekretarzem klubu wybrano Wojciecha Klamę, a sprawy ideowe objął Bogdan Janicki. Funkcja ta istniała w klubie tylko do 1982 roku, kiedy to zlikwidowano ją.

         W 1983 roku aktualny prezes – Andrzej Atłasik -  wyjechał, w związku z czym funkcję prezesa Zarząd powierzył Edwardowi Trzepizurowi, który sprawował ją do 1986 roku. W międzyczasie zachodziły oczywiście zmiany na poszczególnych stanowiskach: wiceprezesem ds. finansowych został Andrzej Łagiewka, a po nim Marian Grabny, sekretarzem po Wojciechu Klamie – Bogdan Kowalik. Nie zaszły w tym czasie żadne przetasowania na stanowiskach skarbnika i wiceprezesa ds. sportowych. Oprócz działaczy funkcyjnych Zarząd klubu liczył wówczas jeszcze trzech członków zwyczajnych (E. Lipartowski, W. Klama i G. Smyła).

         W 1986 roku odbyły się obchody 40-lecia istnienia LZS-ów oraz „Lotu”. Główne uroczystości miały miejsce 15 marca w Hali „Polonia”, gdzie doszło do spotkania pokoleń z okazji czterdziestolecia działalności Ludowych Zespołów Sportowych. W związku z jubileuszem w klubie przewidywano też ukończenie szkolnej hali sportowej oraz siłowni.

         Aż do 1987 roku wszelkie kolejne zmiany dotyczyły wyłącznie poszczególnych stanowisk, pozwolę więc sobie na przedstawienie ich w tabeli:

 

1986

1987

Prezes

Walenty Kędzia

Walenty Kędzia

Wiceprezes ds. finansowych

Andrzej Łagiewka

Andrzej Łagiewka

Wiceprezes ds. sportowych

Ryszard Kwiatkowski

Henryk Klecha

Sekretarz

Bogdan Kowalik

Edward Szwyngiel

Skarbnik

Zdzisław Kruk

Zdzisław Kruk

 

Członkowie Zarządu

W. Bator, W. Gorzelak, A. Jabłoński, M. Kamiński, J. Kowalik, R. Pacak, J. Piekłowski, E. Trzepizur

W. Bator, W. Gorzelak, A. Jabłoński, M. Kamiński, J. Kowalik, R. Pacak, J. Piekłowski, E. Trzepizur

        

         Nowością była ustanowiona w latach 1986-87 funkcja prezesa honorowego: w 1986 roku został nim Henryk Klecha, a w rok później Marian Wolny.

        W 1988 roku, podczas zebrania z 17 stycznia dokonano gruntownych zmian, jeśli chodzi o nowe funkcje klubowe. Obok stanowiska prezesa (Marian Wolny), wiceprezesa ds. finansowych (Henryk Klecha), skarbnika (Zdzisław Kruk) i sekretarza (Halina Wolna – pierwsza kobieta na tym stanowisku w historii klubu, żona Mariana ówczesnego naczelnika gminy, od 1988 roku zajmująca się kierowaniem obiektem, będąca również gospodarzem klubu oraz sekretarzem i kronikarką) wprowadzono szereg nowych stanowisk: wiceprezesa ds. organizacyjnych (Bogdan Celt), osoby odpowiedzialnej za zaopatrzenie (Edward Trzepizur), pomocy prezesa ds. finansowych (Włodzimierz Banasiak), pomocy prezesa ds. organizacyjnych (Walenty Kędzia). W skład zarządu weszli też: szkoleniowiec I drużyny piłki nożnej: Stanisław Sączek II, opiekun drużyny „A” klasy – Marian Kościelniak, opiekun drużyny juniorów – Ryszard Pacak, opiekun drużyny trampkarzy – Jerzy Walentek oraz opiekun tenisa stołowego – Wacław Ciura. W roku następnym w skład Zarządu weszli kolejni członkowie: Wiesław Dziedzicki i Jerzy Kowalik, za Walentego Kędzie i Mariana Kościelniaka.

         10 września 1989 roku miało miejsce niezwykłe wydarzenie w dziejach klubu: z okazji Dnia Piłkarza drużyna LKS „Lot” Konopiska rozegrała mecz piłki nożnej z utytułowaną drużyną Zagłębia Sosnowiec (wynik 2:4). Odtąd tego typu pojedynki z drużynami o pierwszoligowych tradycjach weszły na stałe do kalendarza drużyny „Lotu”.

         Zbliżały się lata 90-te, a wraz z nimi największe sukcesy piłkarskiej sekcji klubu, o których napisze w kolejnej części pracy. „Lot” był już wówczas w posiadaniu autokaru „Jelcz”, który użytkował razem ze Strażą Pożarną z Jamek oraz „Ikarusa” (w całości własność klubu). Finansowo klub utrzymywał się z wpływów za bilety (na mecze klasy „A” przychodziło nawet ponad 500 osób), dodatków z Urzędu Gminy, Rady Narodowej, Wydziału KMiKF UW, RW LZS, WFS. 1/3 budżetu klub wypracowywał sam (m.in. z wynajmu autokaru).

Sekcja siatkówki mężczyzn.

         Po pierwszych, uwieńczonych pewnymi sukcesami w okręgu, latach istnienia sekcji, a następnie jej zawieszeniu w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych, siatkarze z Konopisk nie odnosili już większych sukcesów, sporadycznie występując na parkietach okręgu częstochowskiego. Sekcja była reaktywowana głównie przy okazji imprez masowych, jak spartakiady. W 1960 roku zdecydowano się na przystąpienie do rozgrywek ligowych. Sezon 1960/61 drużyna zakończyła jednak dopiero na ósmym, ostatnim miejscu w klasie „B”, czyli ostatnim szczeblu siatkarskich rozgrywek ligowych. Na czternaście meczy udało się zwyciężyć jedynie w czterech spotkaniach. Przeciwnikami zespołu z Konopisk były w tamtym sezonie: „Skra” IB Częstochowa, AZS IB Częstochowa, „Stal-Raków” Częstochowa, „Start” Częstochowa, „Warta” Częstochowa, „Pogoń” Blachownia oraz LZS Mykanów. Szczególnie z drużynami częstochowskimi siatkarzom LZS-u trudno było nawiązać wyrównaną walkę. W drużynie występowali wówczas: J. Dobosz, Wł. Bator, St. Słabosz, Z. Kruk, M. Ciuk, W. Kruk, L. Gajczyk, M. Kościelniak i St. Sączek.

         W dwa lata później, we wrześniu 1963 roku, w Konopiskach odbył się turniej siatkarski przeprowadzony w ramach III Spartakiady pod egidą Ministerstwa Krzewienia Kultury Fizycznej i Turystyki. Drużyna wystawiona przez Konopiska zajęła trzecią lokatę. W zdobyciu wyższego miejsca przeszkodziły porażki w drugiej fazie turnieju z Dźbowem 1:2 i ze Złotym Potokiem, także 1:2. W 1966 roku wystawiona przez Gromadzką Radę Narodową w Konopiskach drużyna siatkarzy, rekrutująca się z zawodników LZS-u Konopiska zajęła w Spartakiadzie Powiatowej drugie miejsce (w roku następnym była czwarta). Grali wówczas: Ignacy Polanowicz (obecny prezes), Zdzisław Kruk, Kazimierz Kruk, Stanisław Sączek, Alfred Ściebior i Władysław Bator. Drużyna ta rozegrała trzy mecze, wygrywając z Gnaszynem i Janowem po 2:1 oraz przegrywając z Mykanowem 0:2. Dużo gorzej poszło kadrze, która wzięła udział w rozgrywkach klasy „B”: na szesnaście meczy zwyciężyła tylko w trzech i zajęła dziesiąte miejsce.

         Sporadyczne występy, jak już wspominałem głównie podczas dorocznych Spartakiad powiatowych, zaowocowały w latach sześćdziesiątych czwartym miejscem w 1967 roku i drugim miejscem podczas Turnieju o Puchar Przechodni P.Z.G.S. Częstochowa z okazji dożynek 1969.

         Kolejne lata były jeszcze mniej udane w wykonaniu siatkarzy, którzy na Spartakiadzie w 1974 roku zajęli miejsca od piątego do ósmego. Drużyna poprawiła się w rok później – w rundzie finałowej Spartakiady w Dźbowie zajmując dobrą – drugą pozycję. Tradycyjnie już gorsze wyniki przyniósł sezon ligowy – zespół brał udział w rozgrywkach klasy powiatowej, razem z dwoma drużynami „Jedności” Mykanów, „Strumieniem” Złoty Potok i „Zorzą” Dźbów.

         Tabela ilustrująca wyniki ligowe sekcji w latach 1960-1975:

L.p.

Rozgrywki mistrzowskie

Organizator

Sezon

Miejsce

Ilość meczy

Wygrane

Rem.

Por.

1

Klasa B

Podokręg Cz-wa

60/61

VIII

14

4

---

10

2

Klasa B

Podokręg Cz-wa

65/66

X

16

3

---

13

3

Klasa Powiatowa

Podokręg Cz-wa

1975*

IV

4

1

---

3

RAZEM:

34

8

---

26

* - dane dotyczą tylko rundy wiosennej sezonu 1975.

Sekcja koszykówki mężczyzn.

         Sekcja koszykarska, która w pierwszym okresie działalności klubu odnosiła najbardziej znaczące sukcesy, w pierwotnym kształcie nie odrodziła się już nigdy. Dopiero w 1989 roku nowopowstała drużyna młodzików zajęła IV miejsce w rozgrywkach Okręgowego Związku Koszykówki w Częstochowie. Działo się tak m.in. dzięki działalności pedagogicznej znakomitego nauczyciela i byłego zawodnika – Zdzisława Nowaka. W kolejnych mistrzostwach – w 1990 roku zespół młodzików zajął trzecią lokatę. Na tym działalność sekcji w takim kształcie definitywnie zakończyła się.

         Tradycje koszykarskie w Konopiskach przejął powstały w 1992 roku zespół Gminnego Ośrodka Kultury i Sportu (GOKiS) Konopiska, działający we współpracy z klubem, jednak poza jego głównymi strukturami. Dlatego jego najnowsza historia po roku 1993 nadaje się już na odrębne opracowanie.

Tabela ilustrująca wyniki rundy finałowej mistrzostw okręgu z udziałem sekcji młodzików Lotu w latach 1989-1990:

L.p.

Rozgrywki mistrzowskie

Organizator

Sezon

Miejsce

Ilość meczy

Przegrane

1

Mistrzostwa Młodzików

Okręg Cz-wa

1989

II

6

6

2

Mistrzostwa Młodzików

Okręg Cz-wa

1990

III

4

4

RAZEM:

10

10

Sekcja lekkoatletyczna.

         „Królowa Sportu” – lekka atletyka, nie doczekała się znaczących sukcesów sportowców z Konopisk w omawianym okresie czasu. Większą aktywność miejscowi adepci tej dyscypliny wykazywali jedynie w połowie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.

         Podobnie, jak to miało miejsce w przypadku siatkarzy, sekcja startowała głównie podczas spartakiad powiatowych. Podczas III Spartakiady z 1963 roku zwycięzcą w skoku wzwyż został Zdzisław Komender (później reprezentował barwy I-ligowego Śląska Wrocław), a wicemistrzostwo w sprincie zdobył Stanisław Sączek. Z kolei podczas Spartakiady powiatowej w 1966 roku drużynowo drużyna wystawiona przez GRN Konopiska zajęła trzecią lokatę. Wyniku tego nie udało się już powtórzyć, w jednej z kolejnych tego typu imprez, w 1974 roku, zespół zajął siódmą pozycję, a w 1975 roku szóste miejsce. Indywidualnie nie zanotowano większych sukcesów, jedynie w biegach przełajowych zawodnicy z Konopisk plasowali się pod koniec pierwszej dziesiątki.

Sekcja piłki nożnej.

         W 1957 roku drużynę piłkarzy, po reaktywacji, zgłoszono do rozgrywek klasy „C”. Sezon zakończono na trzecim miejscu, wygrywając osiem z dziesięciu meczy. W rok później było już dużo lepiej. Zespół z Konopisk zwyciężył w rozgrywkach, zdobywając wyczekiwany awans do klasy „B”. Na 18 spotkań LKS wygrał aż 14, ponosząc jedną porażkę. W uznaniu sukcesu Edmund Kromołowski i Józef Kołaczyk – wyróżniający się gracze zespołu, zostali powołani do reprezentacji LZS-ów powiatu Czestochowa na mecze z powiatami Zawiercie (wynik 3:0) i Kłobuck (1:3). Awans do klasy „B” wywalczyli: Longin Sosna (bramkarz), Jerzy Kowalik, Ryszard Socha, Edward Szwengiel, Jerzy Madzała, Eugeniusz Kościelniak, Bonifacy Kołaczyk, Antoni Skóra, Jerzy Bator, Ryszard Kwiatkowski, Tadeusz Grabka, Walenty Skóra, Józef Kołaczyk, Jerzy Pyrkosz, Ryszard Kołodziejczyk, Bronisław Kowalik, Wiesław Kuśmierski, Czesław Kuśmierski i Edmund Kromołowski.

         Pierwszy sezon w klasie „B” przyniósł szóste miejsce. Spośród 22 meczy zespół zwyciężył w 12 i w 2 zremisował. Najlepszym strzelcem drużyny był Ryszard Kwiatkowski (16 goli). Kromołowski, Kowalik, Kwiatkowski, Socha i Kowalik po raz kolejny zagrali po zakończeniu sezonu w reprezentacji powiatu.

         Niewielką poprawę wyników zanotowano w kolejnych sezonach. Rok 1960 dał drużynie piąte, a 1961 – trzecie miejsce w klasie „B”. Drugi z tych sezonów był krótszy, ponieważ PZPN zadecydował, że rozgrywki w Polsce będą odtąd toczyć się systemem jesień – wiosna. Według dotychczasowego systemu wiosna – jesień ostatni sezon rozegrano właśnie w 1960 roku. Jesienią walczono już w pierwszej rundzie nowego sezonu - 1960/61.

         W nowym systemie rozgrywek drużyna z Konopisk również zajęła trzecie miejsce, gruntując swoją pozycję w czubie tabeli klasy „B”. Pierwsza runda sezonu piłkarskiego 1961/62 przyniosła największy jak dotychczas sukces: po wygraniu wszystkich 12 spotkań pierwszej rundy „Lot” zajmował pierwsze miejsce w tabeli – najwyższe w historii. Runda rewanżowa była jednak nieco gorsza. Ostatecznie drużyna uplasowała się ponownie na trzeciej pozycji, ustępując lokalnemu rywalowi - „Górnikowi” Dźbów i „Warcie” Częstochowa. Gorsze wyniki osiągały zespoły juniorów (7 miejsce) i trampkarzy (4 miejsce), ale ich celem było przede wszystkim zrealizowanie wytycznych szkoleniowych.

         Ekipa „Lotu” wystartowała w 1962 roku w rozgrywkach o Puchar Polski, po czterech zwycięstwach zakwalifikowała się do półfinału podokręgu częstochowskiego, tam jednak uległa „Startowi” Częstochówka 1:3.

         Dwa kolejne sezony przyniosły regres formy zespołu, który plasował się w dolnej połówce tabeli klasy „B” (VII i VI miejsce). Wszystkie mankamenty w wyszkoleniu technicznym drużyny wyszły podczas dwumeczu z III-ligową drużyną „Skry” Częstochowa. Najpierw rozegrano spotkanie towarzyskie, przegrywając 0:3, a w kolejnym meczu, tym razem o Puchar Polski, wynik brzmiał 1:5.

         Kolejne lata przyniosły dość duże wahania wyników zespołu występującego w klasie „B”. Sezon 1964/65 zakończono na XI pozycji, by po roku znaleźć się na eksponowanym – drugim miejscu, z 22 meczy zwyciężając w 17. Najlepszymi zawodnikami zespołu byli w tamtym czasie: Kazimierz Kruk, Krystian Kwiatkowski i Zygmunt Kuśmierski. Najlepszym strzelcem został zaś Alfred Ściebior. O ówczesnej klasie zespołu świadczy fakt, że w serii meczów towarzyskich poradziła sobie z „A”- klasowym zespołem KS Stradom (4:1, 5:3 i 2:0) oraz „Pogonią” Blachownia, także występującą o klasę wyżej (6:0, 3:1). Dopełnieniem doskonałej formy prezentowanej jesienią była seria siedmiu zwycięstw wiosną 1967 roku, która przy jednym tylko remisie (1:1 w Pankach z tamtejszym „Górnikiem”) dała pierwsze miejsce w tabeli i upragniony awans do Klasy „A”. Najlepszym strzelcem klasy „B” został także gracz „Lotu” – Stanisław Sączek II (24 gole). Ten były gracz częstochowskiej „Skry” kierował zresztą poczynaniami zespołu także jako szkoleniowiec drużyny. Był to największy jak dotychczas sukces klubu w rozgrywkach ligowych. W pokonanym polu „Lot” zostawił: „Znicza” IB Kłobuck, „Start” Częstochówka, „Górnika” Panki, „Wartę” Częstochowa, „Górnika” IB Dźbów, „Liswartę” Krzepice, „Victorię” IB Częstochowa oraz „Pogoń” Kłomnice, z którą „Lot” odniósł najwyższe zwycięstwo 12:3 (3:3) na boisku w Konopiskach.

         Warto w tym miejscu przypomnieć skład drużyny, która wywalczyła awans: Krzysztof Gajzner (bramkarz), Władysław Bator, Edmund Kowalik, Marian Wolny, Ryszard Socha, Stefan Mika, Lucjan Ściebior, Krystian Kwiatkowski, Henryk Jończyk, Jan Sosna, Jan Polanowicz, Władysław Polanowski, Wojciech Żukow, Karol Wysoki, Ignacy Polanowicz, Andrzej Sączek, Krzysztof Bator, Ryszard Kwiatkowski, Stanisław Sączek, Kazimierz Kruk, Zygmunt Kuśmierski, Tadeusz Grabka.

         Drużyna bardzo dobrze zaprezentowała się również w rozgrywkach o Puchar Polski, pokonując „A” – klasową „Spartę” Lubliniec 5:1 i przegrywając dopiero z występującym w katowickiej klasie wojewódzkiej „Rakowem” Częstochowa po zaciętej grze 0:1.

         Także i juniorzy zwyciężyli w rozgrywkach mistrzowskich swojej klasy rozgrywkowej w sezonie 1966/67. Uzyskali tym samym awans do Ligi Okręgowej Juniorów. Trampkarze zajęli w tym nadzwyczaj udanym sezonie III miejsce.

         Sezon 1967/68 „Lot” powitał w klasie „A”, gdzie pierwszy mecz rozegrał 20 sierpnia 1967 roku na własnym boisku z drużyną „Włókniarza” Zawiercie, zwyciężając 2:0 po golach Ignacego Polanowicza i Stanisława Sączka II. Skład Lotu z tego meczu: K. Gajzner – A. Ściebior, K. Kwiatkowski, H. Jończyk, K. Wysoki, J. Polanowicz, W. Żukow, S. Sączek II, I. Polanowicz, R. Kwiatkowski, K. Kruk. Jak pisało częstochowskie „Życie”: „Włókniarz mógł być zadowolony z niewielkiego wymiaru kary”. Łącznie drużyna odniosła 5 zwycięstw i zremisowała dwa mecze z 13, dzięki czemu zajęła ósmą pozycję po I rundzie. Rewanże spowodowały zepchnięcie „Lotu” na 12 miejsce w tabeli, z łącznym bilansem: 7 zwycięstw – 7 remisów i 12 porażek. Najwięcej bramek w tym historycznym roku zdobył Ryszard Kwiatkowski (7), natomiast najwięcej spotkań rozegrali: Kazimierz Kruk, Alfred Ściebior i Wojciech Żukow – po 25 meczy. W klubie prowadzono też wówczas wewnętrzną klasyfikację na najlepszego zawodnika, którą wygrał Wojciech Żukow (53,5 pkt.), wyprzedzając Kazimierza Kruka (52,5 pkt.) oraz Ignacego Polanowicza (47,5 pkt.). Lot był jedną z niespodzianek sezonu, gdyż, co podkreślała ówczesna prasa „jest to drużyna sporych możliwości, czego dowodem zwycięstwo na boisku Stradomia, sensacja numer jeden minionej rundy.”

         Klasa „A” była wówczas szczytem możliwości sekcji, która walczyła zwykle o utrzymanie w tej klasie rozgrywkowej. Sezon 1968/69 przyniósł drużynie 14 pozycję, a 1969/70 – 13 - ostatnie miejsce, które wobec ówczesnego systemu awansów i spadków skutkowało przesunięciem zespołu po trzech sezonach pobytu w klasie „A” do klasy „B”.

         Szybko jednak udało się powrócić, choć jak pisze kronika klubowa „szczęśliwie” (po zajęciu drugiego miejsca w klasie „B” w sezonie 1970/71) w szeregi drużyn „A”- klasowych, gdzie ponownie przyszło rywalizować w drugiej połówce tabeli mistrzostw. Pierwszy sezon po powrocie przyniósł IX miejsce przy 7 zwycięstwach i 5 remisach w 22 spotkaniach. Kolejny rok, to ponownie – XII – ostatnie miejsce (przy jednym zwycięstwie i 6 remisach – ostatnie miejsce), nie powodowało to jednak w tamtym sezonie spadku do klasy „B”. Drużyna aż do sezonu 1985/86 występowała w tej klasie rozgrywkowej, (czasem po konieczności dodatkowych gier barażowych, jak to miało miejsce choćby w roku 1974, kiedy potrzebny był dodatkowy mecz z „Lotnikiem” Kościelec), nie walczyła jednak o awans do wyższej klasy rozgrywkowej. Jeśli chodzi o strukturę rozgrywek, to za wyjątkiem sezonu 1976/77, kiedy to „Lot” rozgrywał swe mecze w podokręgu Olesno, przez resztę sezonów przynależał do częstochowskiego podokręgu piłki nożnej. Wykaz zajmowanych w tym czasie miejsc załączyłem poniżej. W omawianych latach sekcja piłkarska odnosiła też inne sukcesy: zwyciężyła m.in. w Pucharze Spartakiady w 1974 roku, gromiąc w finale Płomień Czarny Las 7:1, a wcześniej pokonując LZS Błyskawicę Janów 8:4 i Grom Poczesna 4:2. Najskuteczniejszym graczem Konopisk w tych meczach był późniejszy ligowiec w barwach Zagłębia Sosnowiec – Wojciech Sączek, który uzyskał 6 trafień.

         W 1976 roku obchodzono jubileusz 30-lecia klubu. Z jego okazji sekcja piłkarska zorganizowała turniej z udziałem I drużyny, rezerw, „Skry” Barbara oraz PKS „Motoru” Głubczyce. W decydującym o zwycięstwie w turnieju spotkaniu „Lot” pokonał Barbarę 3:2.

         Cały czas balansując na krawędzi klas „A” i „B” ekipa „Lotu” doczekała w końcu sezonu 1985/86, który zakończył się spadkiem do klasy „B”. Piłkarze spędzili tam ponownie dwa sezony, zajmując kolejno: piąte i drugie miejsce (w tym sezonie drużyna zakwalifikowała się też do 1/16 finału PP na szczeblu OZPN). Od jesieni 1988 roku ponownie powrócili w szeregi drużyn klasy „A”. Stało się to po tym, jak do klubu w 1987 roku powrócił (jako trener) Stanisław Sączek, a wraz z nim jego kuzyn - Zbigniew Sączek, Andrzej Tanerski (także wychowanek „Lotu”) i Jerzy Walentek. Wiodącymi zawodnikami byli już wówczas: Marek Kościelniak (22 bramki w 34 spotkaniach), Leszek Banasiak (21 goli), Andrzej Tanerski (9 bramek), Grzegorz Smyła (10 goli), Jerzy Walentek (7 bramek i 30 gier), Grzegorz Jarosz (30 gier) oraz Mariusz Kaim i Grzegorz Kędzia (po 29 meczy). Wszyscy oni przyczynili się do tego, że po powrocie w szeregi drużyn reprezentujących poziom klasy „A” zespół już w pierwszym sezonie zajął wysokie – trzecie miejsce.

         Oprócz występów na pełnowymiarowym boisku sekcja piłkarska odnosiła pewne sukcesy w regionalnych zawodach „siódemkowych”: zaliczyć można do nich II miejsce w turnieju o puchar Przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej w Częstochowie.

Tabela ilustrująca wyniki ligowe sekcji seniorów w latach 1956-1989:

L.p.

Rozgrywki mistrzowskie

Organizator

Sezon

Miejsce

Ilość meczy

Zw.

Rem.

Por.

1

Klasa C

Podokręg Cz-wa

1957

III

10

8

---

2

2

Klasa C

Podokręg Cz-wa

1958

I

18

14

3

1

3

Klasa B

Podokręg Cz-wa

1959

VI

22

12

2

8

4

Klasa B

Podokręg Cz-wa

1960

V

24

8

11

5

5

Klasa B

Podokręg Cz-wa

60/61

III

22

13

2

7

6

Klasa B

Podokręg Cz-wa

61/62

III

24

20

---

4

7

Klasa B

Podokręg Cz-wa

62/63

VII

24

10

1

13

8

Klasa B

Podokręg Cz-wa

63/64

VI

22

11

1

10

9

Klasa B

Podokręg Cz-wa

64/65

XI

22

6

3

13

10

Klasa B

Podokręg Cz-wa

65/66

II

22

17

---

5

11

Klasa B

Podokręg Cz-wa

66/67

I

16

14

2

---

12

Klasa A

Podokręg Cz-wa

67/68

XII

26

7

7

12

13

Klasa A

Podokręg Cz-wa

68/69

XIV

30

6

8

16

14

Klasa A

Podokręg Cz-wa

69/70

XIII

24

4

4

16

15

Klasa B

Podokręg Cz-wa

70/71

II

16

11

3

2

16

Klasa A

Podokręg Cz-wa

71/72

IX

22

7

5

10

17

Klasa A

Podokręg Cz-wa

72/73

XII

22

1

6

15

18

Klasa A

Podokręg Cz-wa

73/74

XI

22

4

4

14

19

Klasa A

Podokręg Cz-wa

74/75

VIII

24

10

2

12

20

Klasa A

Podokręg Cz-wa

75/76

XI

26

10

---

16

21

Klasa A

Podokręg Olesno

76/77

X

26

10

---

16

22

Klasa A

Podokręg Cz-wa

77/78

V

26

?

?

?

23

Klasa A

Podokręg Cz-wa

78/79

?

?

?

?

?

24

Klasa A

Podokręg Cz-wa

79/80

?

?

?

?

?

25

Klasa A

Podokręg Cz-wa

80/81

VI

28

?

?

?

26

Klasa A

Podokręg Cz-wa

81/82

XII

24

?

?

?

27

Klasa A

Podokręg Cz-wa

82/83

X

26

?

?

?

28

Klasa A

Podokręg Cz-wa

83/84

XII

26

?

?

?

29

Klasa A

Podokręg Cz-wa

84/85

XVI

30

?

?

?

30

Klasa B - ?

Podokręg Cz-wa

85/86

?

?

?

?

?

31

Klasa B

Podokręg Cz-wa

86/87

V

20

10

---

10

32

Klasa B

Podokręg Cz-wa

87/88

II

22

17

3

2

33

Klasa A

Podokręg Cz-wa

88/89

III

30

17

6

7

Najlepsze rezultaty drużyny Juniorów:

1

Mistrzostwa Powiatu

Podokręg Cz-wa

1952

I

14

12

2

---

2

Przedmecze klasy B

Podokręg Cz-wa

65/66

I

14

9

2

3

3

Przedmecze klasy B

Podokręg Cz-wa

66/67

I

10

9

---

1

4

Przedmecze klasy A

Podokręg Cz-wa

70/71

II

12

8

2

2

5

Przedmecze klasy B

Podokręg Cz-wa

86/87

I

20

15

2

3

         Omawiając ten okres, trudno nie odnieść się personalnie do kilku wywodzących się z klubu zawodników, którzy zdobyli uznanie nie tylko w regionie. Z sekcji piłkarskiej „Lotu” wyszło w świat wielu późniejszych ligowców. Trzeba w tym miejscu wspomnieć o Janie Kruku, Wojciechu i Zbigniewie Sączkach oraz Andrzeju Szymanku. Cała czwórka wystąpiła na pierwszoligowych boiskach, przy czym jeden z barwniejszych życiorysów zapisał na swym koncie starszy z braci Sączków – Zbigniew. Do 1972 roku grał w barwach „Lotu”, następnie zaś przeniósł się na Śląsk, gdzie rozpoczął grę w tamtejszym RKS Grodziec. Na Śląsku szybko poznano się na jego umiejętnościach i przetransferowano do beniaminka II ligi – „Górnika” Wojkowice, a następnie do sosnowieckiego „Zagłębia”. Pierwszy mecz w ekstraklasie rozegrał z warszawską „Gwardią”, a jego drużyna zwyciężyła 1:0. Później, wspólnie z „Zagłębiem” dwukrotnie świętował zdobycie Pucharu Polski (jego bramka zadecydowała o pierwszym z tych triumfów – nad bytomską „Polonią”). Po ciężkiej kontuzji, w wieku 26 lat groziło mu zakończenie kariery. Ale nie poddał się i trafił po trzech latach do Francji, do drużyny Le Puy, z którą awansował do II ligi francuskiej. Nie udało mu się nigdy dostać do I reprezentacji, ale ma za sobą debiut w kadrze „B” i w reprezentacji olimpijskiej (3:1 z KRLD w dalekim meczu wyjazdowym). Razem z bratem – Wojciechem – spotkali się w drużynie z Sosnowca, gdzie wspólnie występowali w I lidze.

         Inny wychowanek klubu – Andrzej Szymanek – grał m.in. w „Rakowie” Częstochowa, „Górniku” Zabrze, „Radomiaku” i „Broni” Radom oraz w mieleckiej „Stali”. Los rzucił go także na białostocczyznę, gdzie reprezentował barwy „Jagielloni” (wielu z jego boiskowych kolegów pojawiło się podczas meczu z okazji 60-lecia klubu na boisku w Konopiskach).

         Ostatni, choć chronologicznie pierwszy ligowiec Lotu, to Jan Kruk, który występował później w barwach „Rakowa”, „Zagłębia” Sosnowiec i opolskiej „Odry”, a karierę zakończył w „Gwardii” Koszalin i w „Gryfie” Słupsk. Przyszło mu też dwukrotnie reprezentować barwy Polski w kadrze orlików.

Sekcja tenisa stołowego.

         Sekcja tenisa stołowego w omawianym okresie czasu stała się drugą po piłkarzach w klubie dziedziną sportu. Pierwsze sukcesy przyszły już w latach sześćdziesiątych. W 1962 roku drużyna w składzie: Jan Kruk, Ignacy Polanowicz i Stanisław Sączek II została mistrzami drużynowego turnieju o puchar przechodni Zarządu Głównego ZMW w Częstochowie. Zawodnicy LZS-u Konopiska zajęli też pierwsze (Jan Kruk) i trzecie miejsce (Ignacy Polanowicz) na podium turnieju o mistrzostwo RG LZS. Sukcesy te powtórzono w następnym roku, z tym, że na podium turnieju indywidualnego stanęli: Stanisław Sączek (I miejsce) oraz Ignacy Polanowicz (II miejsce). Drużyna zdobyła też wicemistrzostwo LZS-ów województwa katowickiego, przegrywając w finale z Wodzisławiem Śląskim 3:5. Po raz trzeci turniej drużynowy trójka Polanowicz – Sączek - Kruk wygrała już w rok później i puchar przechodni powędrował na własność do Konopisk. Indywidualnie tym razem najlepiej spisał się Jan Kruk wyprzedzając Ignacego Polanowicza.

         Przyszła kolej na wzięcie udziału w rozgrywkach ligowych: drużyna LZS-u wystąpiła w klasie „B”, zajmując na mecie sezonu 1965/66 czwarte miejsce. Lepiej było tradycyjnie podczas mistrzostw o Puchar Przechodni P.Z.G.S. Częstochowa, który to puchar zdobyto po raz trzeci z rzędu i także powędrował na stałe do Konopisk. Indywidualnie zwyciężył Stanisław Sączek II. W tym samym roku reprezentacja GRN Konopiska zajęła III miejsce w Spartakiadzie Powiatowej.

         Największy jak dotychczas sukces ligowy przyszedł w sezonie 1966/67, kiedy to LZS Konopiska zajął II miejsce w rozgrywkach częstochowskiej klasy „B” i zakwalifikował się do turnieju finałowego o wejście do klasy „A” z udziałem dwóch najlepszych drużyn klasy „B” Częstochowa i klasy „B” Kłobuck. Pokonując 5:2     LZS Parzymiechy i 5:0 „Ruch” Kłobuck oraz przegrywając 4:5 z mistrzem częstochowskiej klasy „B” – CKS II „Budowlanymi” Częstochowa 4:5 drużyna w składzie: Krzysztof Górniak, Stanisław Sączek II, Ignacy Polanowicz i rezerwowy – Lucjan Chobot zajęła pierwsze miejsce i awansowała do klasy „A”. Do tego sukcesu dołożono jeszcze II miejsce w Spartakiadzie Powiatowej (Stanisław Sączek II, Jan i Ignacy Polanowiczowie).

         Przez cały ten okres zespół zdobywał kolejne trofea na szczeblu LZS-ów (I miejsce w turnieju o Puchar Przechodni PZGS w 1968 roku, 1969 roku, 1970 roku; indywidualnie zwycięstwa Stanisława Sączka II w 1968 roku, Ryszarda Gepcharda w 1970 roku) i Spartakiad Powiatowych (trzecie miejsce w 1968, drugie – w 1974 roku).

         W rozgrywkach ligowych nie szło drużynie już tak dobrze: w sezonie 1967/68 „Lot” zajął dopiero X miejsce w klasie „A”, w sezonie 1968/69 – VIII miejsce, a IX miejsce w sezonie 1969/70).

         Od sezonu 1969/70 drużyna „Lotu” wystawiała też drugą drużynę w mistrzostwach klasy „B” (IV miejsce w sezonie 1969/70, VI – ostatnie – miejsce w sezonie 1970/71), co świadczyć może o zainteresowaniu tą dziedziną sportu na terenie Konopisk i okolic.

         Warto też wspomnieć, że sekcja tenisa stołowego zrzeszała również, jako jedyna w klubie, kobiety. Pierwsze wyższe miejsca, jakie zdobyły one dla klubu, to pozycje 5-8 Stanisławy Kuśmierskiej i Wacławy Keller na Spartakiadzie Powiatowej w Pocześnie 23.03.1975 roku, w czasie gdy cały zespół zajął drużynowo 2 miejsce.

         Drużyna tenisa stołowego odnosiła głównie sukcesy na niwie rozgrywek LZS-ów, a także cyklicznych Spartakiad Powiatowych. Nieco gorzej szło zawodnikom „Lotu” w rozgrywkach ligowych, choć końcówka lat osiemdziesiątych przyniosła ugruntowanie się ich pozycji w czubie tabeli klasy „A”, zahaczając nawet o klasę terenową.

         Największy sukces zespół odniósł w 1987 roku, kiedy zajął II miejsce w rozgrywkach klasy „A” i awansował do klasy terenowej, w której jednak nie utrzymał się. Kolejny sezon 1989/90 tenisiści ponownie spędzili w klasie „A”.

Tabela ilustrująca wyniki ligowe sekcji w latach 1965-1989:

L.p.

Rozgrywki mistrzowskie

Organizator

Sezon

Miejsce

Ilość meczy

Wygrane

Rem.

Por.

1

Klasa B

Podokręg Cz-wa

65/66

V

20

13

---

7

2

Klasa B

Podokręg Cz-wa

66/67

I

19

15

---

4

3

Klasa A

Okręg Katowice

67/68

X

22

5

---

17

4

Klasa A

Okręg Katowice

68/69

VIII

22

9

---

13

5

Klasa A

Okręg Katowice

69/70

IX

22

9

---

13

6

Klasa B

Podokręg Cz-wa

69/70*

IV

10

4

---

6

7

Klasa B

Podokręg Cz-wa

70/71*

VI

10

---

---

10

8

Klasa B

Delegatura Cz-wa

73/74

V

20

12

---

8

9

Klasa A

Podokręg Cz-wa

74/75

II

20

16

---

4

10

Klasa A

Okręg Cz-wa

75/76

I

20

18

---

2

11

Liga Okręgowa

Okręg Cz-wa

76/77

X

18

2

---

16

12

Klasa A

Okręg Cz-wa

77/78

?

?

?

---

?

13

Klasa A

Okręg Cz-wa

86/87

II

8

4

---

4

14

Klasa Terenowa

Okręg Cz-wa

87/88

VIII

14

---

---

14

15

Klasa A

Podokręg Lubliniec

88/89

II

8

5

1

2

* - DRUŻYNA REZERW

Sekcja szachowa i brydża sportowego.

 

            Najmłodsza z sekcji klubowych powstała tuż przed kolejną zmianą nazwy klubu – w 1966 roku. W tym samym roku drużyna szachowa zajęła pierwsze miejsce w ramach rozgrywek Spartakiady Powiatowej Gminnych Rad Narodowych. Indywidualnie pierwsze miejsce zajął Zdzisław Myślin. Oprócz niego w skład drużyny wchodzili: Jerzy Kołaczyk i Lucjan Chobot. W 1971 roku w turnieju o „Złotą Wieżę” – puchar przechodni MKKFiT w Częstochowie drużyna „Lotu” zajęła także pierwsze miejsce. Gorzej było w trzy lata później podczas Turnieju Gmin odbywającego się podczas powiatowej Spartakiady, gdzie drużyna uplasowała się na piątej pozycji.

         W 1974 roku na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym zatwierdzono również powstanie sekcji brydża sportowego, która nie odniosła jednak wymiernych sukcesów na arenie regionalnej.

         Planowano wreszcie utworzenie innych sekcji: strzeleckiej, pływackiej, ale zamierzenia działaczy przerosły możliwości klubu. Pomimo rozbudowy akwenu wodnego „Pająk” sekcja pływacka nie powstała, podobnie zresztą, jak i drużyny piłki ręcznej kobiet i mężczyzn, które planowano powołać, o czym już pisałem powyżej.

         Warto wreszcie wspomnieć, że w 1989 roku w Konopiskach odbyły się mistrzostwa Polski młodzików i juniorów w warcabach stupolowych, jednak reprezentanci Konopisk nie odegrali w nich głównych ról.

         Omawiany okres historii klubu pokazuje dwutorowość dróg sportowych klubu. Główne role odgrywała sekcja piłkarska z drużynami młodzieżowymi oraz sekcja tenisa stołowego. Na plus klubowym działaczom można zapisać próby poszerzenia aktywności klubu o nowe dziedziny. Niepowodzeń można upatrywać głównie w finansach i szczupłej bazie.

         Lata 1957 – 1989 przyniosły klubowi także zaszczyty związane z rolą wychowawcy, jaką odegrał dla kilku bardzo dobrej klasy zawodników, związanych z „Lotem” od wieku juniorskiego. Trzeba zaznaczyć, że kilku z nich powróciło następnie, aby pomagać klubowi swym doświadczeniem i radą w czasach największych sukcesów sekcji.

         Klub był wielokrotnie doceniany zarówno przez Radę Główną LZS oraz związki sportowe, czego efektem liczba przyznanych odznak i wyróżnień.

  

Najbliższe spotkanie

W najbliższym czasie zespół nie rozgrywa żadnego spotkania.

Reklama

Tabela ligowa

Ostatnie spotkanie

Lot KonopiskaMKS Myszków
Lot Konopiska 1:1 MKS Myszków
2016-09-25, 11:00:00
     
oceny zawodników »

Najbliższa kolejka

Najbliższa kolejka 7
Jura Niegowa - Lot Konopiska
Czarni Starcza - Grom Cykarzew
Promień Glinica - Olimpia Truskolasy
MKS Myszków - KS Panki
Sparta Lubliniec - Błękitni Herby
Orzeł Pawonków - Orkan Rzerzęczyce
MLKS Woźniki - Gmina Kłomnice

Logowanie

Wyniki

Ostatnia kolejka 6
Olimpia Truskolasy 0:0 Jedność Boronów
Orkan Rzerzęczyce MLKS Woźniki
Błękitni Herby 2:1 Promień Glinica
Lot Konopiska 1:1 MKS Myszków
Gmina Kłomnice 8:1 Czarni Starcza
Grom Cykarzew 1:9 Sparta Lubliniec
KS Panki 14:0 Orzeł Pawonków